Konserwacja drewna
1402-KD-3L-SJ
Każdy student pracuje przy przydzielonym obiekcie wykonanym z drewna o zróżnicowanej problematyce konserwatorskiej. W trakcie ćwiczeń student wykonuje dokumentację stanu zachowania (opisową, fotograficzną); planuje i realizuje podstawowe badania technologiczne (identyfikacja gatunku drewna, identyfikacja techniki wykonania opracowań powierzchni); identyfikuje czynniki niszczące a następnie formułuje założenia konserwatorskie i program prac. Następnie przeprowadza prace konserwatorskie i restauratorskie przy zabytku wraz z bieżącą dokumentacją.
Całkowity nakład pracy studenta
Godziny kontaktowe podczas zajęć: 45 h
Konsultacje z nauczycielem akademickim: 15 h
Łącznie godziny realizowane z nauczycielem akademickim: 60 h (2 ECTS)
Godziny pracy własnej studenta: czytanie literatury, opracowanie dokumentacji konserwatorskiej: 30 h (1 ECTS)
Łącznie 90 h (3 ECTS)
Efekty uczenia się - wiedza
W1: wykazuje zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi aspektami konserwacji drewna, a także potrafi wykorzystywać tę wiedzę dla dalszego rozwoju w tej problematyce (K_W02, K_W08, K_W09)
W2: ma szczegółową wiedzę teoretyczną i praktyczną z metodyki działań konserwatorskich drewnianych obiektów zabytkowych (K_W03, K_W06)
W3: posiada wiedzę w zakresie materiałoznawstwa różnorodnych obiektów drewnianych oraz historycznych i współczesnych materiałów konserwatorskich przeznaczonych do ich konserwacji (W_05)
W4: ma elementarną wiedzę na temat bezpiecznego postępowania z odczynnikami chemicznymi, które służą do oczyszczania, klejenia i konsolidacji zabytków z drewna (K_W13)
Efekty uczenia się - umiejętności
U1: umie przeprowadzić rozpoznanie stanu zachowania zabytku, określić przyczyny zniszczeń i sformułować program prac badawczych oraz konserwatorskich i restauratorskich dla drewnianego obiektu zabytkowego )K_U01)
U2: potrafi wstępnie określić, rozpoznać budowę techniczną z uwzględnieniem oryginału i warstw wtórnych (K_U02)
U3: posiada umiejętność wykonywania zabiegów z zakresu konserwacji profilaktycznej, oczyszczania, wzmacniania strukturalnego, dezynfekcji, zabezpieczenia warstw dekoracyjnych przy zabytkach drewnianych (K_U05)
U4: potrafi określić zasady profilaktyki i minimalizacji niszczącego oddziaływania fizycznych, chemicznych i biologicznych czynników środowiskowych na materię dzieł sztuki i zabytków, rozróżnia metody i środki chemiczne stosowane do oczyszczania, dezynfekcji, stabilizacji, podklejania, wzmacniania i zabezpieczania zabytków drewnianych, posiada umiejętność oceny efektywności i bezpieczeństwa użycia wybranych metod i materiałów (K_U06)
U5: posiada umiejętność pozwalającą na opracowanie i przedstawienie wyników z pracy w formie pisemnej (K_U07)
U6: potrafi zaplanować, zinterpretować i powiązać wyniki badań chemicznych, fizycznych, biologicznych z konserwatorskimi i technologicznymi. Umie na drodze analizy i interpretacji uzyskanych wyników badań wstępnie rozpoznać problematykę konserwatorską wybranego obiektu drewnianego (K_U08)
U7: posiada umiejętność opracowania kompleksowej dokumentacji konserwatorskiej dotyczącej prac przy drewnianym obiekcie zabytkowy (K_U09)
U8: rozpoznaje rodzaje technik sztuk plastycznych wykorzystywanych do wykańczania drewnianych obiektów (K_U10)
U9: potrafi wykorzystać umiejętności plastyczne i zastosować wiedzę z obszaru sztuk plastycznych w pracach konserwatorskich i restauratorskich przy drewnianych obiektach zabytkowych (K_U14)
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K1: ma świadomość znaczenia wartości (artystycznej, historycznej, emocjonalnej itd.) drewnianych obiektów zabytkowych (K_K01)
K2: ma świadomość znaczenia profesjonalizmu i konieczności przestrzegania zasad etyki postępowania przy drewnianych obiektach zabytkowych (K_K02)
K3: ma świadomość i rozumie aspekty i skutki (także dalekosiężne) działań konserwatorskich, ich wpływ na obiekt drewniany oraz świadomość związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K_K03, K_K04)
K4: zna ograniczenia własnej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dalszego kształcenia oraz potrzebę włączania specjalistów z innych dziedzin do rozwiązywania szczególnie złożonych zagadnień konserwatorskich dotyczących różnego rodzaju obiektów drewnianych(K_K05)
K5: potrafi pracować w zespole, ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania przy obiekcie drewnianym (K_K06)
K6: rozumie znaczenie kształtowania estetyki obiektu drewnianego jako wyniku prac konserwatorsko – restauratorskich (K_K08)
Metody dydaktyczne
Ćwiczenia– indywidualna i grupowa praca studentów pod kierunkiem prowadzącego wzbogacona o metodę podającą, wyjaśnienie lub/i objaśnienie niezrozumiałych treści niezbędnych do dalszego prawidłowego przebiegu prac przy obiekcie zabytkowym.
Metody dydaktyczne podające
- opis
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- doświadczeń
- studium przypadku
- obserwacji
- ćwiczeniowa
Rodzaj przedmiotu
przedmiot obligatoryjny
Wymagania wstępne
Zaliczony wykład z konserwacji drewna, zaliczone ćwiczenia z metodyki konserwacji drewna, zaliczenia innych przedmiotów zgodnie z obowiązującym programem studiów.
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Ocenie podlega:
- obecność na zajęciach (dozwolone 2 nieobecności), punktualność i umiejętność wykorzystania czasu ćwiczeń (25%)
- dokumentacja konserwatorska: umiejętność opisania stanu zachowania, sformułowania programu badań i prac, prawidłowość opisu przebiegu prac, sformułowania zaleceń dla użytkownika; jakość i prawidłowość dokumentacji fotograficznej (25%)
- realizacja prac: umiejętność rozpoznania stanu zachowania, znajomość dawnych technologii, sprawność wykonania badań i prac konserwatorskich, umiejętność wykorzystania wiedzy z wykładów, umiejętność planowania i realizacja planu, dokładność, staranność wykonywania prac, dbałość o sprzęt i stanowisko pracy, dbałość o obiekt zabytkowy (50%)
90-100% - bdb
85-90% - db+
75-85% - db
60-75% - dst
poniżej 60% - nzal
Praktyki zawodowe
Literatura
Literatura obowiązkowa:
- F. Gawliński, Poradnik opiekuna domu drewnianego, Warszawa 2022.
- K. Szczepińska, Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego: próba przeglądu. Cz. 1: Impregnaty naturalne, Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, 2014, nr 45, s. 569-587.
- K. Szczepińska, Historycznie stosowane impregnaty do wzmacniania zniszczonego drewna polichromowanego: próba przeglądu. Cz. 2: Impregnaty syntetyczne, Acta Universitatis Nicolai Copernici. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, 2015, nr 46, s. 471-510.
- J. Ważny, W. Kurpik, Konserwacja drewna zabytkowego w Polsce, Nauka, 1/2015, s. 101-121.
- P. Kozakiewicz, M. Matejek, Klimat a drewno zabytkowe. Dawna i współczesna wiedza o drewnie, Warszawa 2013.
- W. Kokocińcki, Anatomia drewna, 2005.
- J-D. Godet, Atlas drewna, Warszawa 2008.
- J. Karbowska-Berent, A. Strzelczyk, Drobnoustroje i owady niszczące zabytki i ich zwalczanie, Toruń 2004.
Literatura uzupełniająca:
- Poradnik remontu i konserwacji historycznej stolarki okiennej, red. M. Bogdanowska, Warszawa 2023.
- Remont i utrzymanie domu drewnianego, red. M. Bogdanowska, Warszawa 2023.
- P. Rapp, Metodyka i przykłady rewaloryzacji konstrukcji drewnianych w obiektach zabytkowych, Wiadomości Konserwatorskie, 43/2015, s. 92 – 108.
- J. Jasieńko, T. Nowak, A. Karolak, Historyczne złącza ciesielskie, Wiadomości Konserwatorskie, 40/2014, s. 58 – 82.
- J. Tajchman, Słownik terminologiczny architektury. Stolarka okienna, Warszawa 1993.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: