Zarys historii architektury 1402-I-ZHA-P

Przedmiot podzielono na 5 bloków tematycznych:
1. Architektura średniowieczna
2. Architektura nowożytna
3. Architektura XIX i XX-wieczna
4. dzieje Torunia
5. prezentacja zabytków architektury Torunia

Całkowity nakład pracy studenta

1. Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu, przewidziane w programie): 24 2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, konieczny do zaliczenia przedmiotu (przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie, przeanalizowanie i przyswojenie treści podanej literatury, zebranie materiału ilustracyjnego, koniecznego do nauki przedmiotu): 12 3. Czas, wymagany do przygotowania się do zaliczenia (przyswojenie materiału ilustracyjnego, definicji, powtórka zagadnień problemowych): 12 Liczba pkt. ECTS = 2

Efekty uczenia się - wiedza

Efekty kształcenia – wiedza W1: Posiada uporządkowaną i uszczegółowioną wiedzę o stylach architektonicznych i typach architektonicznych - K_W02 (efekt kierunkowy) W2: Zna periodyzację kultury i zjawisk artystycznych w omawianym okresie, zna i rozumie ich ogólne historyczne konteksty - K_W02 W3: Ma pogłębioną wiedzę o dawnych technikach budowlanych występujących w zabytkach oraz ich problematyce konserwatorskiej – K_W03

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: potrafi dokonać rozpoznania rozwiązań historycznych i współczesnych występujących w zabytku celem ochrony tych pierwotnych - K_U01(efekt kierunkowy) U2: potrafi rozpoznawać różnice stylowe elementów architektonicznych i całych struktur budowlanych - K_U01 U3: potrafi w przybliżeniu określać czas powstania obiektów architektonicznych lub ich części celem dokonania wartościowania – K_U02 U4: potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę z zakresu historii architektury do formułowania wytycznych i zaleceń konserwatorskich - K_U05 U5: potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę z zakresu historii architektury do przygotowania/wykonania, w zależności od specjalności zawodowej, w oparciu o dobór wybranych metod i narzędzi z zakresu dyscypliny nauki o sztuce: prac przedprojektowych, wniosków i wytycznych lub projektu budowlano-konserwatorskiego architektury historycznej - K_U06 U6: potrafi – w oparciu o zdobytą wiedzę z zakresu historii architektury – samodzielnie zaplanować rozwój własnego warsztatu naukowego, w szczególności w związku z opracowaniem i realizacją projektu budowlano-konserwatorskiego lub elementów programu konserwatorskiego, w zależności od specjalności zawodowej – K_U08

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: Rozumie znaczenie historii i dziedzictwa architektonicznego oraz konieczność jego przetrwania dla dobra przyszłych pokoleń, jak i współczesnej kultury - K_K01(efekt kierunkowy) K2: W oparciu o wiedzę z zakresu historii architektury kieruje się szacunkiem wobec dziedzictwa i różnorodności kulturowej - K_K02 K3: Rozpoznaje zagrożenia dla zabytku, a zwłaszcza jego pierwotnej substancji i nawarstwień, wynikające z braku wiedzy historycznej – K_K03 K4: Jest gotów do współdziałania w zespole różnych specjalistów, dzieląc się wiedzą z zakresu historii architektury, umiejętnością określenia proweniencji czy dokonania rozwarstwień stylowych, co jest niezbędne w procesie projektowania prac konserwatorsko-restauratorskich zabytków; posiada świadomość zakresu swoich kompetencji – K_K05 K5: Jest przygotowany do skutecznego uzasadnienia Inwestorowi poszanowania wartości dawnej architektury oraz ukierunkowania na budowie działań Wykonawców do stosowania dawnych technik budowlanych w oparciu o wiedzę z zakresu historii architektury K_K06.

Metody dydaktyczne

Zajęcia prowadzone są jako wykład informacyjny, uporządkowany w układzie chronologicznym. W obrębie epok materiał ułożony jest problemowo. Wykładowi towarzyszy prezentacja multimedialna z wykorzystaniem fotografii, rysunków architektonicznych, wizualizacji, odpowiednio opisanych; stanowiący materiał obowiązkowy. Wykład informacyjny / problemowy / pokaz / studium przypadku Przewiduje się realizację 6 godzin w terenie – tj. w zabytkowych obiektach Torunia.

Metody dydaktyczne podające

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Wymagania wstępne

Ogólna wiedza z zakresu historii sztuki i kultury

Koordynatorzy przedmiotu

Joanna Kucharzewska

Kryteria oceniania

Jedno kolokwium uwzględniające wszystkie przedmioty składające się na moduł kształcenia, złożone z pytań testowych oraz analizy materiału graficznego; obecność na zajęciach.

Wymagania egzaminacyjne:

Rozpoznawanie dzieł na slajdach, wraz z datowaniem do ćwierćwiecza [obowiązuje znajomość dzieł, omawianych na wykładach] (K_W02; K_W03; K_U01)

Umiejętność przyporządkowania stylu do dzieła; architekta do dzieła
(K_U01, K_U02 )

Objaśnianie terminologii dot. architektury i budownictwa [definicje należy opracować samodzielnie, wg wykładów oraz podanych opracowań słownikowo-encyklopedycznych] (K_W02; K_U01)

Rozwinięcie podanego zagadnienia omawianego na zajęciach
(K_W02; K_U01; K_U02;)

Forma egzaminu:
Egzamin pisemny

Praktyki zawodowe

Zajęcia mają charakter teoretyczny; jednak uzupełnienie wiedzy na temat zabytkowej architektury Torunia nastąpi w trakcie zajęć terenowych (6 godz.) w wybranych obiektach Torunia.

Literatura

• Architektura gotycka w Polsce, red. T.Mroczko, M.Arszyński, , Warszawa 1995
• Dzieje architektury w Polsce, wyd. Kluszczyński, (b.r.w).
• Dzieje sztuki Torunia, Toruń 2009
• Gąsiorowski E., Ratusz Staromiejski w Toruniu, Toruń 2004.
• Jaroszewski T.S., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Wrocław 1971.
• Jaroszewski T.S., Od klasycyzmu do nowoczesności O architekturze polskiej XVIII, XIX i XX wieku, Warszawa 1996
• Jóźwiak S., Trupinda J., Organizacja życia na zamku krzyżackim w Malborku w czasach wielkich mistrzów (1309-1457), Malbork 2007.
• Karpowicz M., Sztuka baroku w Polsce, Warszawa 1988
• Kębłowski J., Dzieje sztuki polskiej, Warszawa 1987
• Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996
• Kozakiewiczowie H. i S., Renesans w Polsce, wyd. Arkady 1976
• Krajewski K., Mała encyklopedia architektury i wnętrz, Wrocław 1999.
• Krassowski W., Dzieje budownictwa i architektury na ziemiach Polski, Warszawa 1991
• Lorentz S., Rottermund A., Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984
• Gössel P., Leuthauser G., Architektura XX wieku, Köln 2006 (różne wydania).
• Miłobędzki A., Zarys dziejów architektury w Polsce, Warszawa 1989
• Mikulski K., Przestrzeń i społeczeństwo Torunia od końca XIV do początku XVIII wieku, Toruń 1999.
• Nawrocki Z., Układ przestrzenny trzynastowiecznego Torunia, [w:] Sztuka Torunia i ziemi chełmińskiej 1233-1815, Toruń 1986.
• Narocki Z., Zamek krzyżacki w Toruniu XIII-XXI wiek, cz. 1, Budowa, upadek i ponownie zagospodarowanie, Toruń 2017.
• Nawrocki Z., Pięć kamienic przy ul. Kopernika w Toruniu, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki t.XXX, z. 2, 1985
• Nawrocki Z., Nowożytne przekształcenia średniowiecznych fortyfikacji Torunia, Rocznik Toruński 1997.
• Nawrocki Z., Zespół kamienic przy ul. Wielkie Garbary 7 w Toruniu, [w:] Zabytkowe Kamienice Toruńskie adaptowane dla potrzeb instytucji finansowych, Toruń 1995.
• Narocki Z., Toruń, Zespół staromiejski na liście światowego dziedzictwa UNESCO, Toruń 1997.
• Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976
• Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo-rysunki, red. R.Toman, Köln 2000.
• Simson O., Katedra gotycka. Jej narodziny i znaczenie, Warszawa 1989.
• Stefański K., Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005
• Sztuka romańska: architektura, rzeźba, malarstwo, red. R. Toman, Köln 2000.
• Sztuka gotyku: architektura, rzeźba, malarstwo, red. R. Toman, Köln 2000.
• Sztuka baroku: architektura, rzeźba, malarstwo, red. R. Toman, Köln 2007.
• Świechowski Z., Architektura romańska w Polsce, Warszawa 2000
• Walis M., Secesja, Warszawa 1984
• Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001.
• Zachwatowicz J., Architektura polska, Warszawa 1986.
• Zarnecki J., Sztuka romańska, Kraków 2005.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1402-I-ZHA-P w USOSweb