Historia sztuki Azji do XVIII w. (sztuka w aspekcie dialogu międzykulturowego) 1402-HSzA-2Lka-S1
Zajęcia dotyczące sztuki japońskiej obejmują chronologiczne sztukę: okresów Jōmon (13000 p.n.e.-400. p.n.e.), Yayoi (400 p.n.e.-ok. 250 p.n.e.), Yamato (250-710), Nara (710-794), Heian (794-1185), Kamakura (1185-1333), Muromachi (1333-1568), Azuchi-Momoyama (1568-1600), Edo (1600-1868).
Zajęcia poświęcone będą historii architektury (obronnej, grobowej, świątyń i pałaców), ogrodów, malarstwa i kaligrafii, rzeźby, ceramiki, porcelany, laki. Poruszane będą zagadnienia teorii sztuki, aspekty historyczno-społeczne, wstęp do religii, podstawowe pojęcia estetyczne, teorie malarskie i sylwetki najważniejszych twórców. Sztuka Sri Lanki do pojawienia się buddyzmu, omówione są najważniejsze obiekty architektoniczne (np. Anuradhapura), rzeźbiarskie (np. Polonnaruwa) oraz malarskie (np. Sigirija). Sztuka Indonezji omawiana jest od najstarszych obiektów architektonicznych związanych z hinduizmem (na płaskowyżu Dieng) i najwcześniejszych rzeźb buddyjskich i hinduskich, poprzez miedzy innym Borobudur a skończywszy na świątyniach XVI-XVIII wiecznych. Przedstawiana jest charakterystyka sztuki indonezyjskiej z uwzględnieniem lokalnej specyfiki religijnej.
SZTUKA JAPONII 10 G.
1. Wstęp do historii sztuki Japonii, wstęp do religii, podstawowe pojęcia estetyczne
2. Okres Jōmon (13000 p.n.e.-400. p.n.e.), Yayoi (400 p.n.e.-ok. 250 p.n.e.) i Kofun (ok. 300-710)
osadnictwo, ceramika, przedmioty codziennego użytku, figurki dogu
grobowce, przedmioty z brązu (lustra), gliniane figurki haniwa,
3. Okresy, Yamato (250-710) i Nara (710-794)
wpływ buddyzmu - rzeźby
architektura – świątynia Hōryū-ji, Tōdai-ji,
chōkin – sztuka w metalu
4. Okres Heian (794-1185) i Okres Kamakura (1185-1333)
rozkwit sztuki buddyjskiej
postać mincha Kūkai
mandale
architektura: pagody, nowe rozwiązania architektoniczno-konstrukcyjne świątyń (Murō-ji), świątynie z bogatym wystrojem rzeźbiarskim (Byōdō-in)
yamato-e – japoński styl malarstwa (narodowy)
malarstwo zwojowe emaki (m.in. Genji Monogatari)
szkoła rzeźby kei
5. Okresy Muromachi (1333-1568) i Azuchi-Momoyama (1568-1600)
architektura i ogrody zen
monochromatyczne malarstwo tuszowe
artyści m.in. Sesshū
architektura obronna – zamki, m.in. Himeji
malarstwo szkoły Kanō
artyści m.in. Eitoku
6. Okres Edo (1600-1868)
architektura i ogrody
ceramika
wyroby z laki
7. Okres Edo (1600-1868) - drzeworyty
Ukiyo-e
artyści, m.in. Hokusai, Hiroshige, Utamaro
ekspansja sztuki japońskiej - japonizm
SZTUKA SRI LANKI - 5G.
8. Sztuka Sri Lanki - wprowadzenie, terminologia,
9. Anuradhapura - dagoby, drzewo Bodhi i jego świątynia, wihary, kamienie księżycowe, rzeźba
10. Sigirija - założenie, malarstwo
11. Polunnaruwa - założenie, rzeźby Buddy
SZTUKA INDONEZJI 5 G.
12. Sztuka Indoznezji-wprowadzenie
13. Płaskowyż Dieng - świątynie, ćandi Mendut, ćandi Kalasan, Ćandi Ngawen
14. Borobudur
15. Ćandi Pawon, Ćandi Sari, Ćandi Sewu, Ćandi Lara Jonggrang,
16. Góra Penanggungan - sadzawki, rzeźby,
17. Ćandi Singasari, Ćandi Jawi, Ćandi Djago, Ćandi Djabung, Candi Panataran, Ćandi Sukuh
SZTUKA WIETNAMSKA - 5 G.
Sztuka wietnamska – architektura
ceglane świątynie wieżowe typu kalan zdobione płaskorzeźbami ornamentalnymi i figuralnymi – ruiny w Mi Son, świątynia Bhadreśwary, Binh Dinh i Phan Rang
architektura buddyjska I konfucjańska – stupy i pagody (Pho Min, But Thap, Binh Son, Mot Cot, Van Mieu)
kompleks pałacowy w Hue
Sztuka wietnamska – rzeźba, malarstwo, rzemiosło artystyczneprehistoria: wczesnoneolityczna kultura Hoa Binh, późnoneolityczna kultura Bac Son, kultury z epoki brązu: Phung Nguyen, Dong Dau, GoMun, Dong Son (ceramika, bębny z brązu, topory kamienne, biżuteria)rzeźba świątynna i kultowamalowidła na kamieniach skalnych, malarstwo na jedwabiu, malarstwo laką i na lacedrzeworytyZajęcia dotyczące sztuki japońskiej obejmują chronologiczne sztukę: okresów Jōmon (13000 p.n.e.-400. p.n.e.), Yayoi (400 p.n.e.-ok. 250 p.n.e.), Yamato (250-710), Nara (710-794), Heian (794-1185), Kamakura (1185-1333), Muromachi (1333-1568), Azuchi-Momoyama (1568-1600), Edo (1600-1868).
Zajęcia poświęcone będą historii architektury (obronnej, grobowej, świątyń i pałaców), ogrodów, malarstwa i kaligrafii, rzeźby, ceramiki, porcelany, laki. Poruszane będą zagadnienia teorii sztuki, aspekty historyczno-społeczne, wstęp do religii, podstawowe pojęcia estetyczne, teorie malarskie i sylwetki najważniejszych twórców.
W cyklu 2022/23L:
j.w. |
W cyklu 2023/24L:
j.w. |
W cyklu 2024/25L:
j.w. |
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Zaliczenie ustne- W1-3, U 1-3, K 1-3.
Kryteria oceniania:
Wykład: zaliczenie ustne
ndst – 0-50 pkt (0-50%)
dst- 55-60 pkt (55-60%)
dst plus- 65 pkt (65%)
db- 70 pkt (70%)
db plus- 75-90 pkt (75-90%)
bdb- 100 pkt (95-100%)
Możliwość przeprowadzenia zaliczenia zdalnie, na platformie MS Teams.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Literatura podstawowa (do zapoznania w wybranych fragmentach)
Alberowa, Z., O sztuce Japonii, Warszawa 1987.
Estetyka japońska, red. K. Wilkoszewska, t. I – III, Kraków 2005.
Fisher Robert E, Buddhist Art and Architecture, Thames & Hudson Ltd, 1993.
Guth Christine, Japanese Art of Edo Period, London: Weidenfeld & Nicolson 1995.
Kotański, W., Sztuka Japonii, Warszawa 1974.
Kubiak Ho-Chi, B., Estetyka i sztuka japońska. Wybrane zagadnienia, Universitas, Kraków, 2009.
Lee Sherman E., A History of Far Eastern Art, Prentice Hall Art, 1994.
Varley, P., Kultura japońska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2006.
Literatura uzupełniająca:
Bausch Ilona, „The Splendour of the Middle Jomon Culture: Ceramics from the Central Japanese Highlands”, Aziatishe Kunst, 2016, Vol. 46, No. 2, 42-49.
Boehm Christian, The Concept of Danzo: ‘Sandalwood Images’ in Japanese Buddhist Sculpture of the 8th to 14th Centuries, London: Eapgroup 2012.
Kozyra A., Mitologia japońska, Wydawnictwo Szkolne PWN, 2011.
Maleszko Katarzyna, Krajobrazy Japonii: Drzeworyt japoński ukiyo-e i shin hanga ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Warszaw: Wydawnictwo Neriton 2005.
Mason Penelope, Japanese Art, London: Laurence King Publishing 2005.
Murase, M., Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshu do artystów współczesnych, Warszawa 1996.
Zakrzewska, J., Prze-myśleć piękno. Estetyka kaligrafii japońskiej, Kirin, Bydgoszcz, 2016.
Zhushchikhovskaya Irina S., „Jomon pottery: cord-imitating decoration”, Documenta Praehistorica, 2007, Vol. 34, 21-29.
W cyklu 2022/23L:
j.w. |
W cyklu 2023/24L:
j.w. |
W cyklu 2024/25L:
j.w. |
Uwagi
W cyklu 2022/23L:
Zajęcia odbywają się zdalnie, na platformie MS Teams. |
W cyklu 2023/24L:
Zajęcia odbywają się zdalnie, na platformie MS Teams. |
W cyklu 2024/25L:
Zajęcia odbywają się zdalnie, na platformie MS Teams. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: