Historia sztuki nowoczesnej
1402-HSNo-2L-SJ
(dot. malarstwa)
Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykładów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:
1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h
2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h
3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h
4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h
5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h
6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h
7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h
8. symbolizm i realizm 2h
9. malarstwo okresu Młodej Polski 4h
10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h
11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)
12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h
13. koloryzm w malarstwie polskim 2h
14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h
15. dadaizm i surrealizm 1h
(dot. architektury)
Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.
Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).
Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:
1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.
- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.
- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)
- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.
2. historyzm (4 godz.):
- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.
- podział, datacja
- odmiany neogotyku
- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).
- historyzm na terenie Polski pod zaborami
- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich
- zabudowa czynszowa
3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)
4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)
5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);
6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).
|
W cyklu 2022/23L:
(dot. malarstwa)
Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykladów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:
1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h
2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h
3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h
4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h
5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h
6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h
7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h
8. symbolizm i realizm 2h
9. malarstwo okresu Młodej Polski 4h
10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h
11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)
12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h
13. koloryzm w malarstwie polskim 2h
14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h
15. dadaizm i surrealizm 1h
(dot. architektury)
Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.
Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).
Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:
1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.
- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.
- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)
- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.
2. historyzm (4 godz.):
- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.
- podział, datacja
- odmiany neogotyku
- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).
- historyzm na terenie Polski pod zaborami
- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich
- zabudowa czynszowa
3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)
4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)
5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);
6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).
|
W cyklu 2023/24L:
(dot. malarstwa)
Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykladów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:
1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h
2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h
3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h
4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h
5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h
6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h
7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h
8. symbolizm i realizm 2h
9. malarstwo okresu Młodej Polski 4h
10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h
11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)
12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h
13. koloryzm w malarstwie polskim 2h
14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h
15. dadaizm i surrealizm 1h
(dot. architektury)
Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.
Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).
Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:
1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.
- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.
- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)
- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.
2. historyzm (4 godz.):
- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.
- podział, datacja
- odmiany neogotyku
- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).
- historyzm na terenie Polski pod zaborami
- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich
- zabudowa czynszowa
3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)
4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)
5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);
6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).
|
W cyklu 2024/25L:
(dot. malarstwa)
Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykladów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:
1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h
2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h
3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h
4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h
5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h
6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h
7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h
8. symbolizm i realizm 2h
9. malarstwo okresu Młodej Polski 4h
10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h
11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)
12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h
13. koloryzm w malarstwie polskim 2h
14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h
15. dadaizm i surrealizm 1h
(dot. architektury)
Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.
Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).
Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:
1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.
- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.
- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)
- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.
2. historyzm (4 godz.):
- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.
- podział, datacja
- odmiany neogotyku
- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).
- historyzm na terenie Polski pod zaborami
- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich
- zabudowa czynszowa
3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)
4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)
5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);
6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).
|
Całkowity nakład pracy studenta
Godziny realizowane z udziałem nauczycieli:
- Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu, przewidziane w programie) z dziedziny malarstwa i rzeźby: 30 godz. /1pkt.
- Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu, przewidziane w programie) z dziedziny architektury: 15 godz. /0,5 pkt.
Łącznie godziny realizowane z udziałem nauczycieli 45(1,5ECTS)
Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, konieczny do zaliczenia przedmiotu (przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie i zapoznanie się z literaturą przedmiotu, przyswojenie materiału ilustracyjnego, definicji, powtórka zagadnień , przygotowanie do egzaminu 45 godz./ 1,5 pkt.
Łącznie czas poświęcony na pracę indywidualną studenta 45(1,5ECTS)
Łącznie: 90godz. (3 ECTS)
Efekty uczenia się - wiedza
W1: Definiuje na poziomie pogłębionym kierunki i zjawiska w nowoczesnej architekturze i malarstwie (K_W07)
W2: Posiada zaawansowaną wiedzę dotyczącą zmian formalnych zachodzących w architekturze i malarstwie od połowy XVIII w. do 1939 r. (K_W11)
W3: Zna dorobek czołowych przedstawicieli malarstwa i architektury nowoczesnej oraz potrafi przypisać im najważniejsze dzieła (K_W07)
Efekty uczenia się - umiejętności
U1: W sposób pogłębiony potrafi dokonać analizy formalnej i treściowej dzieła malarskiego i architektonicznego powstałego od połowy XVIII w. do 1939 r., stosując przy tym specjalistyczna terminologię (K_U18)
U2: Na poziomie zaawansowanym analizuje i interpretuje dzieło malarskie i architektoniczne na tle przemian formalnych zachodzących w sztuce nowoczesnej (K_U18)
U3: W pracach pisemnych dotyczących malarstwa nowoczesnego i architektury potrafi przytoczyć argumenty i sformułować wnioski wykorzystując poglądy innych autorów (K_U18)
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K1: Dostrzega znaczenie wartości malarstwa i architektury nowoczesnej (K_K01)
K2: Ma świadomość poziomu wiedzy i własnych umiejętności (K_K05)
K3: Jest gotów do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji (K_K05)
Metody dydaktyczne
Metoda dydaktyczna podająca :
- wykład konwencjonalny, problemowy z prezentacją multimedialną
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
Wymagania wstępne
Wiedza z historii sztuki wcześniejszych epok
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
- Zaliczenie testu ze znajomości dzieł, ich autorów, czasu powstania (dot. głównie dzieł omawianych na wykładach)
pozwalającego na weryfikację wiedzy, umiejętności i kompetencji: K_W07, K_W11,K_U18, K_K01, K_K05
Praktyki zawodowe
Literatura
Malarstwo
literatura podstawowa
Sztuka świata, t.8, Warszawa 1994.
Sztuka świata, t.9, Warszawa 1996.
J. Malinowski, Malarstwo polskie XIX w., Warszawa 2003.
Luba I., Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca do wyboru
A. Bassie, Ekspresjonizm, Warszawa 2006.
K. Janicka, Surrealizm, Warszawa 1985
W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1985.
Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1982.
G. Lista, Futuryzm, Warszawa 2002
M. Poprzęcka, Akademizm, Warszawa 1989.
M. Porębski, Kubizm, Warszawa 1986
J. Leymarie, Fowizm, Warszawa 1993
E. Clegg, Art., Design & Architekture in Central Europe 1890 – 1920, New Haven – London 2006.
Z. Kępiński, Impresjonizm polski, Warszawa 1961.
Baranowicz Z., Polska awangarda artystyczna 1918 -1939, Warszawa 1975
Olszewski A. K. , Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Warszawa 1988.
Pollakówna J., Malarstwo polskie między wojnami 1918-1939, Warszawa 1982.
Włodarczyk W. , Sztuka polska 1918- 2000, Warszawa 2003.
I. Kossowska, Ł. Kossowski, Malarstwo polskie. Symbolizm i Młoda Polska, Warszawa 2010.
Małgorzata Geron, Formiści. Twórczość i programy artystyczne, Toruń 2015.
Wybrana literatura (architektura):
Literatura obowiązkowa:
Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001, s. 312-489.
Stefański K., Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005.
Stefański K., Architektura historyzmu na ziemiach polskich, Łódź 2005.
Literatura uzupełniająca:
1. Banham R., Rewolucja w architekturze. Teoria i projektowanie w pierwszym wieku maszyny, Warszawa 1979
2. Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1987
3. Berkel B., Bos C., Niepoprawni wizjonerzy, Warszawa 2000
4. Czyżewski A., Trzewia Lewiatana. Miasta ogrody i narodziny przedmieścia kulturalnego, Warszawa 2009
5. R. Dawidowski, Architektura modernistyczna z lat 1928-1940 na obszarze Pomorza Zachodniego, Szczecin 2007
6. Erich Mendelsohn. Dynamika i funkcja, pod red. R.Stephan, Wrocław 2001
7. T. Fabiański, J. Purchala, Historia architektury Krakowa w zarysie, Kraków 2001
8. H. Faryna-Paszkiewicz, Geometria wyobraźni: szkice o architekturze dwudziestolecia międzywojennego, Gdańsk 2003
9. H. Faryna-Paszkiewicz , Saska Kępa 1918-1939: architektura i urbanistyka, Wrocław 1989
10. Francastel P., Sztuka a technika w XIX i XX wieku, Warszawa 1966
11. Giedion S., Przestrzeń-czas-architektura, Warszawa 1975
12. Harbison R., Zbudowane, niezbudowane i nie do zbudowania. W poszukiwaniu znaczenia architektonicznego, Warszawa 2001
13. Gutowski M., Gutowski B., Architektura secesyjna Galicji, Warszawa 2001
14. T. Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności, O architekturze polskiej XVIII, XIX i XX wieku, Warszawa 1996
15. Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996
16. Naylor G., Bauhaus, Warszawa 1988
17. Norberg-Schulz Ch., Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999
18. A. Olszewski, Nowa forma w architekturze polskiej 1900-1925: teoria i praktyka, Wrocław 1967
19. Overy P., De Stijl, Warszawa 1979
20. Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976
21. Pevsner N., Pionierzy współczesności, Warszawa 1978
22. Rasmussen S.E., Odczuwanie architektury, Warszawa 1999
23. J. Rączka, Walka o polski styl narodowy w architekturze na przykładzie stylu zakopiańskiego i dworkowego na przełomie XIX i XX wieku, Kraków 2001
24. J. Skuratowicz, Architektura Poznania 1890-1918, Poznań 1991
25. K. Stefański, Polska architektura sakralna w poszukiwaniu stylu narodowego, Łódź 2002
26. Stopczyk S., Ekspresjonizm, Warszawa 1987
27. Supińska-Polit E., Dom Arts&Crafts. Geneza i idea, Warszawa 2004.
28. A. Szkurłat, Secesja w architekturze Warszawy, Warszawa 1999
29. A. Szram, Architektura Łodzi przemysłowej, Łódź 1975
30. Z. Tołłoczko, Architektura klasycyzmu w XX wieku: kontynuacja czy neostyl?, Kraków 2009-2010
31. B. Tondos, Styl zakopiański i zakopiańszczyzna, Wrocław 2004
32. I. Wisłocka, Awangardowa architektura polska 1918-1939, Warszawa 1968
33. Włodarczyk J., Prawda i kłamstwa architektury, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej 2009
|
W cyklu 2022/23L:
por. Podstawowych informacjach o przedmiocie |
W cyklu 2023/24L:
por. Podstawowych informacjach o przedmiocie |
W cyklu 2024/25L:
Wybrana literatura (architektura):
Literatura obowiązkowa:
Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001, s. 312-489.
Stefański K., Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005.
Stefański K., Architektura historyzmu na ziemiach polskich, Łódź 2005.
Literatura uzupełniająca:
1. Banham R., Rewolucja w architekturze. Teoria i projektowanie w pierwszym wieku maszyny, Warszawa 1979
2. Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1987
3. Berkel B., Bos C., Niepoprawni wizjonerzy, Warszawa 2000
4. Czyżewski A., Trzewia Lewiatana. Miasta ogrody i narodziny przedmieścia kulturalnego, Warszawa 2009
5. Erich Mendelsohn. Dynamika i funkcja, pod red. R.Stephan, Wrocław 2001
6. Francastel P., Sztuka a technika w XIX i XX wieku, Warszawa 1966
7. Giedion S., Przestrzeń-czas-architektura, Warszawa 1975
8. Harbison R., Zbudowane, niezbudowane i nie do zbudowania. W poszukiwaniu znaczenia architektonicznego, Warszawa 2001
9. Gutowski M., Gutowski B., Architektura secesyjna Galicji, Warszawa 2001
10. Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996
11. Naylor G., Bauhaus, Warszawa 1988
12. Norberg-Schulz Ch., Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999
13. Overy P., De Stijl, Warszawa 1979
14. Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976
15. Pevsner N., Pionierzy współczesności, Warszawa 1978
16. Rasmussen S.E., Odczuwanie architektury, Warszawa 1999
17. Stopczyk S., Ekspresjonizm, Warszawa 1987
18. Supińska-Polit E., Dom Arts&Crafts. Geneza i idea, Warszawa 2004
19. Włodarczyk J., Prawda i kłamstwa architektury, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej 2009
|
Uwagi
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: