Prowadzony w cyklach: 2022/23Z, 2023/24Z, 2024/25Z, 2025/26Z

Kod ISCED: 0222

Punkty ECTS: 2

Język: polski

Organizowany przez: Wydział Sztuk Pięknych (dla: Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa)

Wstęp do historii sztuki 1402-11-WHSć-S1

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak:

W semestrze zimowym pojawią się zagadnienia terminologiczne pozwalające na prawidłowe dokonanie opisu i analizy malarstwa. Przedstawione zostaną również zagadnienia z zakresu nauk pomocniczych historii. Pod koniec semestru studenci/ki samodzielnie przygotują opisy obrazów.

Grupa nr 2 - dr Przemysław Waszak
Zajęcia mają charakter praktyczny. Omówione zostaną dzieła sztuki znajdujące się w przestrzeni publicznej Polski oraz Europy a także w przestrzeniach sakralnych jak również w muzeach i galeriach polskich oraz europejskich, a w szczególności w oddziałach Muzeum Okręgowego, Muzeum Diecezjalnym, Muzeum Uniwersyteckim, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. Obiekty artystyczne znajdują się na wystawach stałych a także czasowych (dawnych oraz obecnych). Studenci podczas zajęć otrzymują dodatkowe materiały edukacyjne, rozwiązują pisemnie wizualne zadania z zakresu terminologii historii sztuki. Opisane zadania Studenci nadsyłają drogą mailową. Zadania terminologiczne polegają na określeniu wskazanych na zdjęciach form budowli, części struktur oraz detali architektonicznych, ornamentów i innych motywów artystycznych lub charakterystycznych elementów. Opisy oraz zadania terminologiczne są na bieżąco sprawdzane i omawiane. Na zajęciach rozwijana jest umiejętność stosowania terminologii przydatnej do opisu oraz analizy różnorodnych dzieł sztuki. Studenci uczą się formułować, zgodnie z przyjętymi zasadami i metodami, własne opisy dzieł sztuki, pochodzących z odmiennych epok oraz poznają specyfikę różnych aspektów historii sztuki jako dyscypliny naukowej. Uzyskują ogólną wiedzę naukową z zakresu historii sztuki. Doskonalą swój warsztat, spostrzegawczość oraz biegłość opisu w kwestiach merytorycznych, terminologicznych oraz językowych. Przeprowadzają analizy, zaś w opisach starają się zbliżać do sedna, zasady struktury artystycznej, indywidualnego charakteru każdego z dzieł sztuki. Istotnym elementem ćwiczeń są zajęcia na podstawie obiektów sakralnych oraz świeckich z Europy oraz Polski a w szczególności kościołów: św. Jakuba, św. św. Janów, Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, św. Szczepana, Ducha Świętego, św. Katarzyny w Toruniu oraz istotnych artystycznie świeckich obiektach architektonicznych, takich jak Kamienica Pod Gwiazdą, Collegium Maximum UMK.

W cyklu 2022/23Z:

Grupa nr 1:
W semestrze zimowym pojawią się zagadnienia terminologiczne pozwalające na prawidłowe dokonanie opisu i analizy malarstwa. Przedstawione zostaną również zagadnienia z zakresu nauk pomocniczych historii. Pod koniec semestru studenci/tki samodzielnie przygotują opisy obrazów.

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:

W semestrze zimowym 2022/2023 Studentki/Studenci rozwiązują cotygodniowe wizualne zadania z zakresu terminologii historii sztuki. Zajęcia będą miały miejsce w terenie - w muzeach, a także przy zabytkach architektonicznych. Studentki/ci będą rozwijać własną umiejętność formułowania opisu dzieł sztuki, doskonalić spostrzegawczość.

W cyklu 2023/24Z:

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak:
W semestrze zimowym pojawią się zagadnienia terminologiczne pozwalające na prawidłowe dokonanie opisu i analizy malarstwa. Przedstawione zostaną również zagadnienia z zakresu nauk pomocniczych historii. Pod koniec semestru studenci/tki samodzielnie przygotują opisy obrazów.

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:

W semestrze zimowym 2023/2024 Studentki/Studenci rozwiązują cotygodniowe wizualne zadania z zakresu terminologii historii sztuki. Zajęcia będą miały miejsce w terenie - w muzeach, a także przy zabytkach architektonicznych. Studentki/ci będą rozwijać własną umiejętność formułowania opisu dzieł sztuki, doskonalić spostrzegawczość.

Zajęcia mają charakter praktyczny, w miarę możliwości odbywają się w terenie, w kościołach, muzeach, galeriach i przy zabytkach na starówce. Omówione zostaną dzieła sztuki znajdujące się w przestrzeni publicznej Polski oraz Europy a także w przestrzeniach sakralnych jak również w muzeach i galeriach polskich oraz europejskich, a w szczególności w oddziałach Muzeum Okręgowego, Muzeum Diecezjalnym, Muzeum Uniwersyteckim, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. Obiekty artystyczne znajdują się na wystawach stałych a także czasowych (dawnych oraz obecnych). Studentki/ci podczas zajęć otrzymują dodatkowe materiały edukacyjne, rozwiązują pisemnie wizualne zadania terminologiczne. Wszystkie zdjęcia są autorstwa prowadzącego zajęcia lub znajdują się w wolnym dostępie w Internecie. Opisane zadania Studentki/ci nadsyłają drogą mailową. Zadania terminologiczne polegają na określeniu wskazanych na zdjęciach form budowli, części struktur oraz detali architektonicznych, ornamentów i innych motywów artystycznych lub charakterystycznych elementów. Opisy oraz zadania terminologiczne są na bieżąco sprawdzane i omawiane. Na zajęciach rozwijana jest umiejętność stosowania terminologii przydatnej do opisu oraz analizy różnorodnych dzieł sztuki. Studentki/ci uczą się formułować, zgodnie z przyjętymi zasadami i metodami, własne opisy dzieł sztuki, pochodzących z odmiennych epok oraz poznają specyfikę różnych aspektów historii sztuki jako dyscypliny naukowej. Uzyskują ogólną wiedzę naukową z zakresu historii sztuki. Doskonalą swój warsztat, spostrzegawczość oraz biegłość opisu w kwestiach merytorycznych, terminologicznych oraz językowych. Przeprowadzają analizy, zaś w opisach starają się zbliżać do sedna, zasady struktury artystycznej, indywidualnego charakteru każdego z dzieł sztuki. Istotnym elementem ćwiczeń są zajęcia na podstawie ilustracji obiektów sakralnych oraz świeckich z Europy oraz Polski a w szczególności kościołów: pw. św. Jakuba, św. św. Janów, Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, św. Szczepana, Ducha Świętego, św. Katarzyny w Toruniu oraz istotnych artystycznie świeckich obiektach architektonicznych, takich jak Kamienica Pod Gwiazdą, Collegium Maximum UMK, Pałac Dąmbskich, przy innych kamienicach. Uczestnicy będą otrzymywać do zadań opisowych oraz terminologicznych wyczerpującą dokumentację fotograficzną poprzez dysk Google UMK, Moodle lub przez Microsoft Teams bądź linki do otwartych naukowych lub muzealnych fototek.

Tematyka poruszana podczas zajęć:

1. Wprowadzenie, zapoznanie z tematyką zajęć oraz literaturą, leksykonami terminologicznymi, dyskusja o rozwiązaniach formalnych i kompozycyjnych obrazów.
2. Opis obrazu: nowożytne malarstwo religijne.
3. Przygotowanie do opisu architektury (zajęcia w terenie) – sposoby właściwego formułowania opisów i selekcji opisywanych elementów, wykonanie planu budowli.
4. Wykonanie planu i opisu wnętrza kościelnego (I).
5. Wykonanie planu i opisu wnętrza kościelnego (II).
6. Opis obrazu: martwa natura.
7. Opis obrazu: pejzaż.
8. Opis obrazu: portret.
9. Opis obrazu: kompozycja abstrakcyjna.
10. Opis obrazu: gotyckie malarstwo sakralne.
11. Opis rzeźby (I).
12. Opis rzeźby (II).
13. Skuteczne docieranie do informacji z zakresu historii sztuki.
14. Opis dzieła sztuki w przestrzeni miejskiej.
15. Kolokwium

W cyklu 2024/25Z:

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak:
W semestrze zimowym pojawią się zagadnienia terminologiczne pozwalające na prawidłowe dokonanie opisu i analizy malarstwa oraz grafiki. Pod koniec semestru studenci/tki samodzielnie przygotują opisy obrazów i rycin.

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:
W semestrze zimowym 2024/2025 Studentki/Studenci rozwiązują cotygodniowe wizualne zadania z zakresu terminologii historii sztuki. Zajęcia będą miały miejsce w terenie - w muzeach, a także przy zabytkach architektonicznych. Studentki/Studenci będą rozwijać własną umiejętność formułowania opisu dzieł sztuki, doskonalić spostrzegawczość.
Zajęcia mają charakter praktyczny, w miarę możliwości odbywają się w terenie, w kościołach, muzeach, galeriach i przy zabytkach na starówce. Omówione zostaną dzieła sztuki znajdujące się w przestrzeni publicznej Polski oraz Europy a także w przestrzeniach sakralnych jak również w muzeach i galeriach polskich oraz europejskich, a w szczególności w oddziałach Muzeum Okręgowego, Muzeum Diecezjalnym, Muzeum Uniwersyteckim, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu. Obiekty artystyczne znajdują się na wystawach stałych a także czasowych (dawnych oraz obecnych). Studentki/Studenci podczas zajęć otrzymują dodatkowe materiały edukacyjne, rozwiązują pisemnie wizualne zadania terminologiczne. Wszystkie zdjęcia są autorstwa prowadzącego zajęcia lub znajdują się w wolnym dostępie w Internecie. Opisane zadania Studentki/Studenci nadsyłają drogą mailową. Zadania terminologiczne polegają na określeniu wskazanych na zdjęciach form budowli, części struktur oraz detali architektonicznych, ornamentów i innych motywów artystycznych lub charakterystycznych elementów. W trakcie dyskusji wskazywane są: znaczenie, konteksty oraz relacje poszczególnych elementów. Opisy oraz zadania terminologiczne są na bieżąco sprawdzane i omawiane. Na zajęciach rozwijana jest umiejętność stosowania terminologii przydatnej do opisu oraz analizy różnorodnych dzieł sztuki. Studentki/Studenci uczą się formułować, zgodnie z przyjętymi zasadami i metodami, własne opisy dzieł sztuki, pochodzących z odmiennych epok oraz poznają specyfikę różnych aspektów historii sztuki jako dyscypliny naukowej. Uzyskują ogólną wiedzę naukową z zakresu historii sztuki. Doskonalą swój warsztat, spostrzegawczość oraz biegłość opisu w kwestiach merytorycznych, terminologicznych oraz językowych. Przeprowadzają analizy, zaś w opisach starają się zbliżać do sedna, zasady struktury artystycznej, indywidualnego charakteru każdego z dzieł sztuki. Istotnym elementem ćwiczeń są zajęcia na podstawie ilustracji obiektów sakralnych oraz świeckich z Europy oraz Polski a w szczególności kościołów: pw. św. Jakuba, św. św. Janów, Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, św. Szczepana, Ducha Świętego, św. Katarzyny w Toruniu, dawnym zborze ewangelickim pw. Trójcy Świętej oraz istotnych artystycznie świeckich obiektach architektonicznych, takich jak Kamienica Pod Gwiazdą, Collegium Maximum UMK, Pałac Dąmbskich, a także przy innych kamienicach. Uczestnicy będą otrzymywać do zadań opisowych oraz terminologicznych w razie potrzeby wyczerpującą dokumentację fotograficzną poprzez dysk Google UMK, Moodle lub przez Microsoft Teams bądź linki do otwartych naukowych lub muzealnych fototek.
Tematyka poruszana podczas zajęć:
1. Wprowadzenie, zapoznanie z tematyką zajęć oraz literaturą, leksykonami terminologicznymi, dyskusja o rozwiązaniach formalnych i kompozycyjnych obrazów.
2. Opis obrazu: nowożytne malarstwo religijne.
3. Przygotowanie do opisu architektury (zajęcia w terenie) – sposoby właściwego formułowania opisów i selekcji opisywanych elementów, wykonanie planu budowli.
4. Wykonanie planu i opisu wnętrza kościelnego (I).
5. Wykonanie planu i opisu wnętrza kościelnego (II).
6. Opis obrazu: martwa natura.
7. Opis obrazu: pejzaż.
8. Opis obrazu: portret.
9. Opis obrazu: kompozycja abstrakcyjna.
10. Opis obrazu: gotyckie malarstwo sakralne.
11. Opis rzeźby (I).
12. Opis rzeźby (II).
13. Skuteczne docieranie do informacji z zakresu historii sztuki.
14. Opis dzieła sztuki w przestrzeni miejskiej.
15. Kolokwium.

W cyklu 2025/26Z:

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:
W semestrze zimowym 2025/2026 Studentki/Studenci rozwiązują cotygodniowe wizualne zadania z zakresu terminologii historii sztuki. Zajęcia będą miały miejsce w terenie - w muzeach, a także przy zabytkach architektonicznych. Studentki/Studenci będą rozwijać własną umiejętność formułowania opisu dzieł sztuki, doskonalić spostrzegawczość.
Zajęcia mają charakter praktyczny, w miarę możliwości odbywają się w terenie, w kościołach, muzeach, galeriach i przy zabytkach na starówce. Omówione zostaną dzieła sztuki znajdujące się w przestrzeni publicznej Polski oraz Europy a także w przestrzeniach sakralnych jak również w muzeach i galeriach polskich oraz europejskich, a w szczególności w oddziałach Muzeum Okręgowego, Muzeum Diecezjalnym, Muzeum Uniwersyteckim, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu, Galerii Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Toruńskiego. Obiekty artystyczne znajdują się na wystawach stałych a także czasowych (dawnych oraz obecnych). Studentki/Studenci podczas zajęć otrzymują dodatkowe materiały edukacyjne, rozwiązują pisemnie wizualne zadania terminologiczne. Wszystkie zdjęcia są autorstwa prowadzącego zajęcia lub znajdują się w wolnym dostępie w Internecie. Opisane zadania Studentki/Studenci nadsyłają drogą mailową. Zadania terminologiczne polegają na określeniu wskazanych na zdjęciach form budowli, części struktur oraz detali architektonicznych, ornamentów i innych motywów artystycznych lub charakterystycznych elementów. W trakcie dyskusji wskazywane są: znaczenie, konteksty oraz relacje poszczególnych elementów. Opisy oraz zadania terminologiczne są na bieżąco sprawdzane i omawiane. Na zajęciach rozwijana jest umiejętność stosowania terminologii przydatnej do opisu oraz analizy różnorodnych dzieł sztuki. Studentki/Studenci uczą się formułować, zgodnie z przyjętymi zasadami i metodami, własne opisy dzieł sztuki, pochodzących z odmiennych epok oraz poznają specyfikę różnych aspektów historii sztuki jako dyscypliny naukowej. Uzyskują ogólną wiedzę naukową z zakresu historii sztuki. Doskonalą swój warsztat, spostrzegawczość oraz biegłość opisu w kwestiach merytorycznych, terminologicznych oraz językowych. Przeprowadzają analizy, zaś w opisach starają się zbliżać do sedna, zasady struktury artystycznej, indywidualnego charakteru każdego z dzieł sztuki. Istotnym elementem ćwiczeń są zajęcia na podstawie ilustracji obiektów sakralnych oraz świeckich z Europy oraz Polski a w szczególności kościołów: pw. św. Jakuba, św. św. Janów, Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego, św. Szczepana, Ducha Świętego, św. Katarzyny w Toruniu, dawnym zborze ewangelickim pw. Trójcy Świętej oraz istotnych artystycznie świeckich obiektach architektonicznych, takich jak Kamienica Pod Gwiazdą, Collegium Maximum UMK, Pałac Dąmbskich, a także przy innych kamienicach. Uczestnicy będą otrzymywać do zadań opisowych oraz terminologicznych w razie potrzeby wyczerpującą dokumentację fotograficzną poprzez dysk Google UMK, Moodle lub przez Microsoft Teams bądź linki do otwartych naukowych lub muzealnych fototek.
Tematyka poruszana podczas zajęć:
1. Wprowadzenie, zapoznanie z tematyką zajęć oraz literaturą, leksykonami terminologicznymi, dyskusja o rozwiązaniach formalnych i kompozycyjnych obrazów.
2. Opis obrazu: nowożytne malarstwo religijne.
3. Przygotowanie do opisu architektury (zajęcia w terenie) – sposoby właściwego formułowania opisów i selekcji opisywanych elementów, wykonanie planu budowli.
4. Wykonanie planu i opisu wnętrza kościelnego (I).
5. Wykonanie planu i opisu wnętrza kościelnego (II).
6. Opis obrazu: martwa natura.
7. Opis obrazu: pejzaż.
8. Opis obrazu: portret.
9. Opis obrazu: kompozycja abstrakcyjna.
10. Opis obrazu: gotyckie malarstwo sakralne.
11. Opis rzeźby (I).
12. Opis rzeźby (II).
13. Skuteczne docieranie do informacji z zakresu historii sztuki.
14. Opis dzieła sztuki w przestrzeni miejskiej.
15. Kolokwium.

Całkowity nakład pracy studenta

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak: Udział w zajęciach (30 h); Praca indywidualna studenta/ki: - samodzielne przygotowywanie opisów poszczególnych dzieł sztuki (10 h); - czytanie wybranych fragmentów literatury przedmiotu (10 h); - przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego (10 h); Razem 60 h (2 pkt. ECTS). Grupa nr 2: - dr Przemysław Waszak Sumienne uczestnictwo w cotygodniowych zajęciach, branie udziału w dyskusji problemowej – 30h - 1,2 pkt. ECTS. Uzgodnienie tematów opisów/wystąpień; dodatkowe konsultacje przy obiektach; (weryfikacja postępów w przygotowaniu wystąpienia ustnego, omówienie ew. korekt; prezentacje wraz z ich omówieniami; kolokwium/test zaliczeniowy 0,8 pkt. ECTS. Przygotowywanie się do zajęć, zapoznawanie się z literaturą. Sporządzenie właściwych opisów zadanych dzieł sztuki – 25h. Rozwiązywanie pisemnych zadań z zakresu terminologii – 25h. 2 pkt. ECTS. Razem 4 pkt. ECTS.

Efekty uczenia się - wiedza

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak: W1: Student/ka dostrzega wpływ kontekstów historyczno-kulturowych na różnorodne dzieła sztuki (W02); W2: Student/ka zdobył wiedzę na temat sposobu opisu i analizy zabytków architektury, malarstwa i rzeźby (W10). W3: Student/ka zdobył podstawową wiedzę terminologiczną z zakresu historii sztuki oraz potrafi zastosować ją w praktyce (W11). Grupa nr 2, dr Przemysław Waszak: W1: Studentka/Student ma wiedzę dotyczącą przedmiotu badań historii sztuki oraz praktycznie stosowanych metod opisu i analizy dzieła sztuki (K_W02, K_W04, K_W05). W2: Studentka/Student ma ukształtowaną w praktyce świadomość wartości interdyscyplinarnego podejścia do dzieła sztuki a zarazem specyfiki badań w obrębie dyscypliny historii sztuki (K_W04, K_W06, K_W07). W3: Studentka/Student opisuje i analizuje dzieła sztuki zgodnie z przyjętymi zasadami, doskonaląc coraz bardziej warsztat badawczy adeptki/a historii sztuki (K_W10). W4: Studentka/Student charakteryzuje dzieła sztuki stosując poprawnie bogatą terminologię fachową oraz rozbudowane słownictwo ogólne przy wykorzystaniu dostępnych źródeł: słowników, encyklopedii, prac pomocniczych (K_W11, K_W10).

Efekty uczenia się - umiejętności

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak: U1: Student/ka potrafi samodzielnie opisać zabytki architektury, malarstwa i rzeźby (U02, U05); U2: Student/ka potrafi samodzielnie wyszukać informacje dotyczące konkretnego zagadnienia, zarówno w literaturze przedmiotu, jak i za pośrednictwem Internetu (U03); U3: Student/ka umie właściwie określić i rozpoznać różne typy zabytków oraz potrafi określić ich styl, datowanie oraz materiał i technikę wykonania (U05). Grupa nr 2, dr Przemysław Waszak: U1: Studentka/Student doskonali własny warsztat pracy ucząc się coraz sprawniej oraz samodzielnie znajdować odpowiedzi na pytania, zadania prowadzącego (K_U01). U2: Studentka/Student dostrzega różnorodność dzieł sztuki i konieczność indywidualnego, dalekiego od schematyczności podejścia do każdego obiektu artystycznego. Dostrzega autonomiczność dzieł sztuki względem świata natury (K_U02). U3: Studentka/Student potrafi odnaleźć właściwe słowa do wyrażenia zasobu form artystycznych składających się na dzieło sztuki. Precyzyjnie określa ornamenty, detale architektoniczne, kompozycję, części składowe budowli, tak w zakresie form mimetycznych jak i geometrycznych, abstrakcyjnych. (K_U03, K_U05).

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

Grupa prowadzona przez dr K. Krupską-Łyczak: K1: Student/ka ma świadomość obowiązku przestrzegania norm etycznych podczas kwerendy terenowej i dostosowania się do warunków społecznych panujących w otoczeniu zabytku (K01); K2: Student/ka docenia wartość i znaczenie kulturowe zabytków Torunia i regionu (K03); K3: Student/ka dostrzega potrzebę ciągłego pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności poprzez samodzielną pracę oraz kontakty ze społeczeństwem (K05). Grupa nr 2, dr Przemysław Waszak: K1: Studentka/Student podchodzi do dzieł sztuki z szacunkiem i ostrożnością jako do uniwersalnego dorobku kulturowego. Zwraca uwagę na konieczność jego dokumentacji, opisu, uprzystępnienia innym (K_K01, K_K03). K2: Studentka/Student dostrzega, że zazwyczaj nie ma jednej obowiązującej interpretacji danego problemu czy zjawiska artystycznego. Zauważa konieczność argumentacji własnego stanowiska oraz zapoznania się z argumentami przedstawicieli innych punktów widzenia (K_K02). K3: Studentka/Student jest świadoma/my ponadczasowej, transgranicznej, apolitycznej wartości dzieł sztuki oraz ich znaczenia cywilizacyjnego, kulturowego (K_K03).

Metody dydaktyczne

Metoda aktywizująca, eksponująca. Dyskusja problemowa, pokaz, ćwiczeniowa, referatu, opis, dyskusja.

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- opis

Metody dydaktyczne poszukujące

- ćwiczeniowa

Metody dydaktyczne w kształceniu online

- metody wymiany i dyskusji
- metody służące prezentacji treści

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Ogólna wiedza z zakresu historii sztuki.

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2022/23Z:

Przemysław Waszak

W cyklu 2025/26Z:

Przemysław Waszak

W cyklu 2023/24Z:

Katarzyna Krupska-Łyczak
Przemysław Waszak

W cyklu 2024/25Z:

Katarzyna Krupska-Łyczak
Przemysław Waszak

Kryteria oceniania

Warunkami zaliczenia dla grupy prowadzonej przez dr K. Krupską-Łyczak są:

- uczestnictwo w zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności);
- aktywny w nich udział;
- przygotowanie opisów dzieł sztuki (malarstwo);
- zaliczenie pisemnego kolokwium na zakończenie semestru.

Grupa nr 2:
Zajęcia oraz ich ocena dzielą się na kilka aspektów, płaszczyzn. Istotnym punktem oceny będzie sumienne uczestnictwo w zajęciach, przygotowywanie się do nich, branie udziału w dyskusji, sformułowanie właściwych opisów wybranych dzieł sztuki: malarstwa, rzeźby, fasady, architektury, a także systematyczne rozwiązywanie pisemnych zadań z zakresu terminologii dzieł sztuki. Semestr zakończy pisemne kolokwium.

Praktyki zawodowe

Brak praktyk.

Literatura

Literatura obowiązkowa (w wybranych fragmentach) dla grupy prowadzonej przez dr K. Krupską-Łyczak:

Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 (lub późniejsze wyd.);
Itten Johannes, Sztuka barwy, Kraków 2015;
Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Warszawa 1996 (lub późniejsze wyd.);
Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Lublin 1988;
Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 1997 (lub późniejsze wyd.);
Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Słownik szkolny. Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Warszawa 1994 (lub późniejsze wyd.);
Ostrowski Jan, Portret w dawnej Polsce, Warszawa 2019;
Rządek Wiesław, Tomaszewski Konrad, Podręczny słownik historyka sztuki. Ornamentyka i motywy dekoracyjne, Poznań 1991;
Pojęcia, problemy, metody współczesnej historii sztuki. Dwadzieścia sześć artykułów uczonych europejskich i amerykańskich, wybrał Jan Białostocki, Warszawa 1976;
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2004 (lub późniejsze wyd.);
Sztuka świata, t. 17, Słownik terminów: A-K; t. 18, Słownik terminów: L-Ż, Warszawa 2013;
Wstęp do historii sztuki, t. 1, Przedmiot – metodologia – zawód, red. Piotr Skubiszewski, Warszawa 1973;
Zausznica Adam, Nauka o barwie, Warszawa 1959 (lub późniejsze wyd.);
Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa 1990 (lub późniejsze wyd.).

Literatura - grupa nr 2 - dr Przemysław Waszak

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):
1. Jarzewicz Jarosław, Historia sztuki średniowiecznej, [w:] Vademecum historyka mediewisty, red. Jarosław Nikodem, Dariusz Andrzej Sikorski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 409−425.
2. Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Świat Książki, Warszawa 1996 (lub późniejsze wydanie).
3. Mały słownik terminów plastycznych, Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990 (lub późniejsze wydanie).
4. Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Arkady, Warszawa 1997 (lub późniejsze wydanie).
5. Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997 (lub inne wydanie).
6. Podręczny słownik historyka sztuki: ornamentyka i motywy dekoracyjne, Wiesław Rządek, Konrad Tomaszewski, Instytut Historii Sztuki, Poznań 1991.
7. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red.: Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 (lub późniejsze wydanie).
8. Słownik terminów, Sztuka świata, t. 17, 18, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2013.
9. Waszak Przemysław, „Wstęp do historii sztuki” – przegląd najnowszej literatury, „Studia Historica Gedanensia”, [Podtytuł tomu: Historia w szkolnej ławce i w uniwersyteckiej auli. Nauczanie, kształcenie, wychowanie. Przeszłość i teraźniejszość, redakcja tomu: Anna Paner, Michał Kosznicki], T. 10:2019, s. 199-216. Dostępny bezpłatnie w Internecie w formacie PDF: https://www.ejournals.eu/pliki/art/16947/
10. Winzer Fritz, Słownik sztuk pięknych, przekł. z niem. Janina Kumaniecka, „Książnica”, Katowice 2000 (lub inne wydanie).

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):

1. Architektura: style i detale, red. Emily Cole, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2022 (lub inne wydanie).
2. D’Alleva Anne, Jak studiować historię sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2013. (lub inne wydanie).
3. D’Alleva Anne, Metody i teorie historii sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2008. (lub inne wydanie).
4. Davidson Cragoe Carol, Jak czytać architekturę: najważniejsze informacje o stylach i detalach, przekł. Ewa Romkowska, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2009.
5. Focillon Henri, Świat form, [w:] Antologia współczesnej estetyki francuskiej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, s. 240-268.
6. Gombrich Ernst Hans, Pisma o sztuce i kulturze, Universitas, Kraków 2011.
7. Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 1988.
8. McNamara Denis R., Jak czytać kościoły?: krótki kurs architektury chrześcijańskiej, przekł. Krzysztof Bednarek, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2016.
9. Szolginia Witold, Architektura i budownictwo, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1991.
10. Szolginia Witold, Architektura, Wydaw. Czasopism i Książek Technicznych Sigma NOT, Warszawa 1992.
11. Sztuki piękne, red. Bartłomiej Kaczorowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Agora, Warszawa 2011.
12. Waszak Przemysław, Dzieło sztuki jako ogniskowa pamięci ujęta na tle współczesnej problematyki dziedzictwa kulturowego. Jego rola w kształceniu. Studium przypadku, [w:] Studia i szkice z badań nad pamięcią zbiorową w Polsce w XX i XXI wieku. Anatomia polityki historycznej, Tom 2, red. Monika Opioła-Cegiełka, Joanna Szczutkowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2020, s. 155-169.
13. Wstęp do Historii sztuki, t. 1: Przedmiot, metodologia, zawód, red. Piotr Skubiszewski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973.

W cyklu 2022/23Z:

Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 (lub późniejsze wyd.);
Itten Johannes, Sztuka barwy, Kraków 2015;
Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Warszawa 1996 (lub późniejsze wyd.);
Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Lublin 1988;
Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 1997 (lub późniejsze wyd.);
Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Słownik szkolny. Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Warszawa 1994 (lub późniejsze wyd.);
Ostrowski Jan, Portret w dawnej Polsce, Warszawa 2019;
Podręczny słownik historyka sztuki. Ornamentyka i motywy dekoracyjne, oprac. Wiesław Rządek, Konrad Tomaszewski, Poznań 1991;
Pojęcia, problemy, metody współczesnej historii sztuki. Dwadzieścia sześć artykułów uczonych europejskich i amerykańskich, wybrał Jan Białostocki, Warszawa 1976;
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2004 (lub późniejsze wyd.);
Sztuka świata, t. 17, Słownik terminów: A-K; t. 18, Słownik terminów: L-Ż, Warszawa 2013;
Wstęp do historii sztuki, t. 1, Przedmiot – metodologia – zawód, red. Piotr Skubiszewski, Warszawa 1973;
Zausznica Adam, Nauka o barwie, Warszawa 1959 (lub późniejsze wyd.);
Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa 1990 (lub późniejsze wyd.).

Literatura dla grup prowadzonych przez dr. Przemysława Waszaka:

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):

W cyklu 2023/24Z:

Literatura obowiązkowa (w wybranych fragmentach) dla grupy prowadzonej przez dr K. Krupską-Łyczak:
Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa 1978 (lub późniejsze wyd.);
Itten Johannes, Sztuka barwy, Kraków 2015;
Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Warszawa 1996 (lub późniejsze wyd.);
Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Lublin 1988;
Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 1997 (lub późniejsze wyd.);
Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Słownik szkolny. Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Warszawa 1994 (lub późniejsze wyd.);
Ostrowski Jan, Portret w dawnej Polsce, Warszawa 2019;
Podręczny słownik historyka sztuki. Ornamentyka i motywy dekoracyjne, oprac. Wiesław Rządek, Konrad Tomaszewski, Poznań 1991;
Pojęcia, problemy, metody współczesnej historii sztuki. Dwadzieścia sześć artykułów uczonych europejskich i amerykańskich, wybrał Jan Białostocki, Warszawa 1976;
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2004 (lub późniejsze wyd.);
Sztuka świata, t. 17, Słownik terminów: A-K; t. 18, Słownik terminów: L-Ż, Warszawa 2013;
Wstęp do historii sztuki, t. 1, Przedmiot – metodologia – zawód, red. Piotr Skubiszewski, Warszawa 1973;
Zausznica Adam, Nauka o barwie, Warszawa 1959 (lub późniejsze wyd.);
Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa 1990 (lub późniejsze wyd.).

Literatura dla grup prowadzonych przez dr. Przemysława Waszaka:

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):

1. Jarzewicz Jarosław, Historia sztuki średniowiecznej, [w:] Vademecum historyka mediewisty, red. Jarosław Nikodem, Dariusz Andrzej Sikorski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 409−425.
2. Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Świat Książki, Warszawa 1996 (lub późniejsze wydanie).
3. Mały słownik terminów plastycznych, Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990 (lub późniejsze wydanie).
4. Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Arkady, Warszawa 1997 (lub późniejsze wydanie).
5. Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997 (lub inne wydanie).
6. Podręczny słownik historyka sztuki: ornamentyka i motywy dekoracyjne, Wiesław Rządek, Konrad Tomaszewski, Instytut Historii Sztuki, Poznań 1991.
7. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red.: Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 (lub późniejsze wydanie).
8. Słownik terminów, Sztuka świata, t. 17, 18, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2013.
9. Waszak Przemysław, „Wstęp do historii sztuki” – przegląd najnowszej literatury, „Studia Historica Gedanensia”, [Podtytuł tomu: Historia w szkolnej ławce i w uniwersyteckiej auli. Nauczanie, kształcenie, wychowanie. Przeszłość i teraźniejszość, redakcja tomu: Anna Paner, Michał Kosznicki], T. 10:2019, s. 199-216. Dostępny bezpłatnie w Internecie w formacie PDF: https://www.ejournals.eu/pliki/art/16947/
10. Winzer Fritz, Słownik sztuk pięknych, przekł. z niem. Janina Kumaniecka, „Książnica”, Katowice 2000 (lub inne wydanie).

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):

1. Architektura: style i detale, red. Emily Cole, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2022 (lub inne wydanie).
2. D’Alleva Anne, Jak studiować historię sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2013. (lub inne wydanie).
3. D’Alleva Anne, Metody i teorie historii sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2008. (lub inne wydanie).
4. Davidson Cragoe Carol, Jak czytać architekturę: najważniejsze informacje o stylach i detalach, przekł. Ewa Romkowska, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2009.
5. Focillon Henri, Świat form, [w:] Antologia współczesnej estetyki francuskiej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, s. 240-268.
6. Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 1988.
7. McNamara Denis R., Jak czytać kościoły?: krótki kurs architektury chrześcijańskiej, przekł. Krzysztof Bednarek, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2016.
8. Szolginia Witold, Architektura i budownictwo, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1991.
9. Szolginia Witold, Architektura, Wydaw. Czasopism i Książek Technicznych Sigma NOT, Warszawa 1992.
10. Sztuki piękne, red. Bartłomiej Kaczorowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Agora, Warszawa 2011.
11. Waszak Przemysław, Dzieło sztuki jako ogniskowa pamięci ujęta na tle współczesnej problematyki dziedzictwa kulturowego. Jego rola w kształceniu. Studium przypadku, [w:] Studia i szkice z badań nad pamięcią zbiorową w Polsce w XX i XXI wieku. Anatomia polityki historycznej, Tom 2, red. Monika Opioła-Cegiełka, Joanna Szczutkowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2020, s. 155-169.
12. Wstęp do Historii sztuki, t. 1: Przedmiot, metodologia, zawód, red. Piotr Skubiszewski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973.

W cyklu 2024/25Z:

Literatura dla grup prowadzonych przez dr. Przemysława Waszaka:

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):

1. Jarzewicz Jarosław, Historia sztuki średniowiecznej, [w:] Vademecum historyka mediewisty, red. Jarosław Nikodem, Dariusz Andrzej Sikorski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 409−425.
2. Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Świat Książki, Warszawa 1996 (lub późniejsze wydanie).
3. Mały słownik terminów plastycznych, Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990 (lub późniejsze wydanie).
4. Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Arkady, Warszawa 1997 (lub późniejsze wydanie).
5. Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997 (lub inne wydanie).
6. Podręczny słownik historyka sztuki: ornamentyka i motywy dekoracyjne, Wiesław Rządek, Konrad Tomaszewski, Instytut Historii Sztuki, Poznań 1991.
7. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red.: Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 (lub późniejsze wydanie).
8. Słownik terminów, Sztuka świata, t. 17, 18, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2013.
9. Waszak Przemysław, „Wstęp do historii sztuki” – przegląd najnowszej literatury, „Studia Historica Gedanensia”, [Podtytuł tomu: Historia w szkolnej ławce i w uniwersyteckiej auli. Nauczanie, kształcenie, wychowanie. Przeszłość i teraźniejszość, redakcja tomu: Anna Paner, Michał Kosznicki], X, 2019, s. 199-216. Dostępny bezpłatnie w Internecie w formacie PDF: https://www.ejournals.eu/pliki/art/16947/

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):

1. Architektura: style i detale, red. Emily Cole, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2022 (lub inne wydanie).
2. D’Alleva Anne, Jak studiować historię sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2013. (lub inne wydanie).
3. D’Alleva Anne, Metody i teorie historii sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2008. (lub inne wydanie).
4. Davidson Cragoe Carol, Jak czytać architekturę: najważniejsze informacje o stylach i detalach, przekł. Ewa Romkowska, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2009.
5. Focillon Henri, Świat form, [w:] Antologia współczesnej estetyki francuskiej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, s. 240-268.
6. Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 1988.
7. McNamara Denis R., Jak czytać kościoły?: krótki kurs architektury chrześcijańskiej, przekł. Krzysztof Bednarek, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2016.
8. Słownik sztuki, aut. haseł Katarzyna Gabryś-Cichacz et al., Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008.
9. Szolginia Witold, Architektura i budownictwo, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1991.
10. Szolginia Witold, Architektura, Wydaw. Czasopism i Książek Technicznych Sigma NOT, Warszawa 1992.
11. Sztuki piękne, red. Bartłomiej Kaczorowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Agora, Warszawa 2011.
12. Waszak Przemysław, Dzieło sztuki jako ogniskowa pamięci ujęta na tle współczesnej problematyki dziedzictwa kulturowego. Jego rola w kształceniu. Studium przypadku, [w:] Studia i szkice z badań nad pamięcią zbiorową w Polsce w XX i XXI wieku. Anatomia polityki historycznej, Tom 2, red. Monika Opioła-Cegiełka, Joanna Szczutkowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2020, s. 155-169.
13. Winzer Fritz, Słownik sztuk pięknych, przekł. z niem. Janina Kumaniecka, „Książnica”, Katowice 2000 (lub inne wydanie).
14. Wstęp do Historii sztuki, t. 1: Przedmiot, metodologia, zawód, red. Piotr Skubiszewski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973.

W cyklu 2025/26Z:

Literatura dla grup prowadzonych przez dr. Przemysława Waszaka:

Grupy prowadzone przez dra Przemysława Waszaka w semestrze zimowym 2025/2026

Literatura podstawowa (wybrane fragmenty):

Jarzewicz Jarosław, Historia sztuki średniowiecznej, [w:] Vademecum historyka mediewisty, red. Jarosław Nikodem, Dariusz Andrzej Sikorski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 409−425.

Koch Wilfried, Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Świat Książki, Warszawa 1996 (lub późniejsze wydania).

Mały słownik terminów plastycznych, Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990 (lub późniejsze wydanie).

Mączeński Zdzisław, Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Arkady, Warszawa 1997 (lub późniejsze wydanie).

Mikocka-Rachubowa Katarzyna, Terminy i pojęcia z wiedzy o sztuce, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997 (lub inne wydanie).

Podręczny słownik historyka sztuki: ornamentyka i motywy dekoracyjne, Wiesław Rządek, Konrad Tomaszewski, Instytut Historii Sztuki, Poznań 1991.

Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red.: Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 (lub późniejsze wydania).

Słownik terminów, Sztuka świata, t. 17, 18, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2013.

Waszak Przemysław, „Wstęp do historii sztuki” – przegląd najnowszej literatury, „Studia Historica Gedanensia”, [Podtytuł tomu: Historia w szkolnej ławce i w uniwersyteckiej auli. Nauczanie, kształcenie, wychowanie. Przeszłość i teraźniejszość, redakcja tomu: Anna Paner, Michał Kosznicki], X, 2019, s. 199-216. Dostępny bezpłatnie w Internecie w formacie PDF: https://www.ejournals.eu/pliki/art/16947/

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):

Architektura: style i detale, red. Emily Cole, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2022 (lub inne wydanie).

D’Alleva Anne, Jak studiować historię sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2013. (lub inne wydanie).

D’Alleva Anne, Metody i teorie historii sztuki, tłum. Eleonora Jedlińska, Jakub Jedliński, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków 2008. (lub inne wydanie).

Davidson Cragoe Carol, Jak czytać architekturę: najważniejsze informacje o stylach i detalach, przekł. Ewa Romkowska, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2009.

Focillon Henri, Świat form, [w:] Antologia współczesnej estetyki francuskiej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, s. 240-268.

Hislop Malcolm, Jak czytać zamki: krótki kurs wiedzy o fortyfikacjach, przekł. Ewa Romkowska, Warszawa: Wydawnictwo Arkady 2024 (lub inne wydanie).

Kuczyńska Jadwiga, Wstęp do historii sztuki. Nauki Pomocnicze. Historia architektury, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin 1988.

McNamara Denis R., Jak czytać kościoły?: krótki kurs architektury chrześcijańskiej, przekł. Krzysztof Bednarek, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2017 (lub inne wydanie).

Rideal Liz, Jak czytać obrazy: treść, forma, technika, przekł. Ewa Gorządek, Warszawa: Wydawnictwo Arkady 2024 (lub inne wydanie).

Słownik sztuki, aut. haseł Katarzyna Gabryś-Cichacz et al., Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008.

Szolginia Witold, Architektura i budownictwo, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1991.

Szolginia Witold, Architektura, Wydaw. Czasopism i Książek Technicznych Sigma NOT, Warszawa 1992.

Sztuki piękne, red. Bartłomiej Kaczorowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Agora, Warszawa 2011.

Thompson Jon, Jak czytać malarstwo współczesne: od Courbeta do Warhola, przekł. Joanna Holzman, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas 2006.

Waszak Przemysław, Dzieło sztuki jako ogniskowa pamięci ujęta na tle współczesnej problematyki dziedzictwa kulturowego. Jego rola w kształceniu. Studium przypadku, [w:] Studia i szkice z badań nad pamięcią zbiorową w Polsce w XX i XXI wieku. Anatomia polityki historycznej, Tom 2, red. Monika Opioła-Cegiełka, Joanna Szczutkowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2020, s. 155-169.

Winzer Fritz, Słownik sztuk pięknych, przekł. z niem. Janina Kumaniecka, „Książnica”, Katowice 2000 (lub inne wydanie).

Wstęp do Historii sztuki, t. 1: Przedmiot, metodologia, zawód, red. Piotr Skubiszewski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973.

Uwagi

W cyklu 2022/23Z:

Grupa nr 1:

Warunkiem zaliczenia jest:
- uczestnictwo w zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności);
- aktywny w nich udział;
- przygotowanie opisów dzieł sztuki (malarstwo);
- zaliczenie pisemnego kolokwium na zakończenie semestru.

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:

Zajęcia oraz ich ocena dzielą się na kilka aspektów, płaszczyzn. Istotnym punktem oceny będzie sumienne uczestnictwo w zajęciach, przygotowywanie się do nich, branie udziału w dyskusji, sformułowanie właściwych opisów wybranych dzieł sztuki: malarstwa, rzeźby, fasady, architektury, a także systematyczne rozwiązywanie pisemnych zadań z zakresu terminologii dzieł sztuki. Semestr zakończy pisemne kolokwium.

W cyklu 2023/24Z:

Warunkami zaliczenia dla grupy prowadzonej przez dr K. Krupską-Łyczak są:
- uczestnictwo w zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności);
- aktywny w nich udział;
- przygotowanie opisów dzieł sztuki (malarstwo);
- zaliczenie pisemnego kolokwium na zakończenie semestru.

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:

W cyklu 2024/25Z:

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:

W cyklu 2025/26Z:

Grupy prowadzone przez dr. Przemysława Waszaka:

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1402-11-WHSć-S1 w USOSweb