Żywice sztuczne w konserwacji zabytków 1402-ŻS-RK-2Z-SJ

Zajęcia obejmują zapoznanie się studentów z budową, podstawowymi właściwościami oraz zastosowaniem żywic w konserwacji zabytków kamiennych. W ramach pracowni studenci oznaczą właściwości mechaniczne i fizyczne różnorodnych kompozycji polimerowych, takie jak: lepkość kompozycji, czas wiązania, odporność na działanie wody, zarysowanie, połysk, twardość, elastyczność powłok, itp. Zdobyte wiadomości teoretyczne i umiejętności praktyczne studenci wykorzystają podczas prac konserwatorskich na różnych obiektach zabytkowych, gdzie preparaty spoinotwórcze i powłokotwórcze występują jako pierwotna lub wtórna materia zabytkowa.

Pracownia 1-2
Zapoznanie się z zasadami BHP i regulaminem pracy w laboratorium.
Pracownia 3-15 (system rotacyjny wykonywania doświadczeń)
Identyfikacja żywic.
Badanie wybranych właściwości mechanicznych żywic.
Badanie wybranych właściwości klejów.
Badanie wybranych właściwości powłok estetyczno-ochronnych.
Badanie wybranych właściwości powłok lakierniczych.

W cyklu 2022/23Z:

Identyczny jak w opisie ogólnym przedmiotu.

W cyklu 2023/24Z:

Identyczny jak w opisie ogólnym przedmiotu.

Całkowity nakład pracy studenta

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: 45 godz. - godziny kontaktowe 45 godz Łącznie godziny realizowane z udziałem nauczycieli 45 godz. (1,5 ECTS) Godziny niekontaktowe: 15 godz. Czas poświęcony na indywidualną pracę studenta – zebranie niezbędnych materiałów do zajęć oraz zapoznanie się z wymaganą literaturą (wybrane fragmenty): 10 godz. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania – przygotowanie i przedstawienie sprawozdania z przeprowadzonego doświadczenia (zaliczenie na ocenę): 5 godz. Łącznie czas poświęcony na pracę indywidualną studenta 15 godz. (0,5 ECTS) Łącznie: 60 godz. (2,0 ECTS)

Efekty uczenia się - wiedza

W1: Zna budowę i wynikające z niej właściwości wybranych związków wielkocząsteczkowych niezbędną do poprawnego ich zastosowania w konserwacji zabytków kamiennych (K_W02). W2: Posiada wiedzę odnośnie tradycyjnych, współczesnych materiałów konserwatorskich bazujących na związkach wielkocząsteczkowych niezbędnych do łączenia, impregnacji, zabezpieczania, itd. zabytków kamiennych (K_W05). W3: Ma wiedzę na temat bezpiecznego postępowania z odczynnikami chemicznymi bazującymi na związkach wielkocząsteczkowych, które służą do sporządzania nieskomplikowanych werniksów, klejów, impregnatów, farb, itp używanych w konserwacji zabytków kamiennych (K_W13).

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: Posiada umiejętność wykonywania zabiegów klejenia, impregnacji, zabezpieczania zabytków kamiennych przy użyciu prostych preparatów konserwatorskich bazujących na zawiązkach wielkocząsteczkowych (K_U05). U2: Potrafi określić zasady profilaktyki i minimalizacji niszczącego oddziaływania czynników środowiskowych na wielkocząsteczkowe preparaty konserwatorskie używane w konserwacji zabytków kamiennych (K_U06). U3: Potrafi zaplanować, zinterpretować i powiązać wyniki badań chemicznych, fizycznych z pracami konserwatorskimi i technologicznymi z zastosowaniem preparatów bazujących na związkach wielkocząsteczkowych używanych w konserwacji zabytków kamiennych (K_U08). U4: Posiada umiejętność przygotowania prac pisemnych i/lub wystąpień ustnych związanych z budową, właściwościami i zastosowaniem związków wielkocząsteczkowych używanych w konserwacji zabytków kamiennych (K_U18).

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań konserwatorskich związanych z zastosowaniem preparatów na bazie związków wielkocząsteczkowych na kamiennych obiektach zabytkowych. Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań związanych z użytymi preparatami na bazie związków wielkocząsteczkowych na środowisko naturalne. Ma świadomość związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K_K03). K2: Ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę dalszego kształcenia. Ma świadomość włączania specjalistów z innych dziedzin do rozwiązywania szczególnie złożonych zagadnień związanych z badaniami i interpretacją uzyskanych wyników opisujących właściwości preparatów konserwatorskich na bazie związków wielkocząsteczkowych czy materii zabytkowej poddanej ich działaniu (K_K05). K3: Potrafi pracować w zespole złożonym ze specjalistów z różnych dziedzin w celu rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z badaniami i interpretacją uzyskanych wyników opisujących właściwości preparatów konserwatorskich na bazie związków wielkocząsteczkowych czy materii zabytkowej poddanej ich działaniu. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania (K_K06).

Metody dydaktyczne

Indywidualna i grupowa praca studentów pod kierunkiem prowadzącego wzbogacona o metodę podająca, wyjaśnienie lub/i objaśnienie niezrozumiałych treści niezbędnych do dalszego prawidłowego przebiegu doświadczenia.

Metody dydaktyczne poszukujące

- obserwacji
- laboratoryjna
- ćwiczeniowa
- doświadczeń

Wymagania wstępne

Wiadomości z dziedziny chemii z zakresu programu nauczania w szkole średniej oraz na pierwszym roku studiów na kierunku konserwacji i restauracji dzieł sztuki (Chemia w konserwacji zabytków).

Koordynatorzy przedmiotu

Andrzej Podgórski

Kryteria oceniania

Pracownia - zaliczenie na ocenę.
Ocena sprawozdań z przeprowadzonych badań laboratoryjnych, przygotowanych przez studenta (W1-W3, U1-U4, K1-K3). Sprawozdania oceniane są w skali od 0 do 3 punktów. Jest to sumaryczna liczba punktów za właściwe, poprawne i trafne: podstawy teoretyczne, obliczenia oraz wnioski z przeprowadzonego doświadczenia.

Ocena
wynik 90,1% i powyżej – ocena 5,0
wynik 80,1-90,0% – ocena 4,5
wynik 70,1%-80,0% – ocena 4,0
wynik 60,1-70,0%– ocena 3,5
wynik 50,1-60,0%– ocena 3,0
wynik 50,0% i poniżej– ocena 2,0.

Praktyki zawodowe

Nie dotyczy

Literatura

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):
C. V. Horie, Materials for Conservation. Organic Consolidans, Adhesive and Coatings, Oxford 2010.
J. Ciabach, Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 2001
J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń 1998.
J. W. Łukaszewicz, Badania i zastosowanie związków krzemoorganicznych w konserwacji zabytków kamiennych, Wyd. UMK, Toruń 2002.

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):
P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, Toruń, 2005
J. W. Łukaszewicz red., Konserwacja kamiennych obiektów zabytkowych, Wyd. UMK, Toruń, 1999
J. F. Rabek, Polimery. Otrzymywanie, metody badawcze, zastosowanie Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2013
I. Gruin, Materiały polimerowe Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 2003.
D. Żuchowska, Polimery konstrukcyjne: wprowadzenie do technologii i stosowania, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 2000

W cyklu 2022/23Z:

Identyczna jak w opisie ogólnym przedmiotu.

W cyklu 2023/24Z:

Identyczna jak w opisie ogólnym przedmiotu.

W cyklu 2024/25Z:

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):
C. V. Horie, Materials for Conservation. Organic Consolidans, Adhesive and Coatings, Oxford 2015.
J. Ciabach, Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 2001
J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń 1998.
J. W. Łukaszewicz, Badania i zastosowanie związków krzemoorganicznych w konserwacji zabytków kamiennych, Wyd. UMK, Toruń 2002.

Uwagi

W cyklu 2024/25Z:

Nie dotyczy

W cyklu 2025/26Z:

Nie dotyczy

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1402-ŻS-RK-2Z-SJ w USOSweb