Żywice sztuczne w konserwacji zabytków z papieru i skóry 1402-ŻS-PS-2Z-SJ

Zajęcia obejmują zapoznanie się studentów z budową, podstawowymi właściwościami związków wielkocząsteczkowych stosowanych w konserwacji zabytków z papieru i skóry. W ramach pracowni studenci oznaczą właściwości mechaniczne i fizyczne różnorodnych kompozycji polimerowych, takie jak: lepkość kompozycji, czas wiązania, odporność na działanie wody, zarysowanie, połysk, twardość, elastyczność, itp. Zdobyte wiadomości teoretyczne i umiejętności praktyczne studenci wykorzystają podczas prac konserwatorskich na różnych obiektach zabytkowych, gdzie preparaty spoinotwórcze i powłokotwórcze występują jako pierwotna lub wtórna materia zabytkowa.

Pracownia 1-2
Zapoznanie się z zasadami BHP i regulaminem pracy w laboratorium.
Pracownia 3-15 (system rotacyjny wykonywania doświadczeń)
Identyfikacja żywic.
Badanie wybranych właściwości klejów.
Badanie wybranych właściwości powłok estetyczno-ochronnych.
Badanie wybranych właściwości powłok lakierniczych.

W cyklu 2022/23Z:

Identyczny jak w opisie ogólnym przedmiotu

W cyklu 2023/24Z:

Identyczny jak w opisie ogólnym przedmiotu

Całkowity nakład pracy studenta

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: Godziny kontaktowe: 30 godz. (1,0 ECTS) Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta: – zebranie niezbędnych materiałów do zajęć oraz zapoznanie się z wymaganą literaturą (wybrane fragmenty): 30 godz. – przygotowanie i przedstawienie sprawozdania z przeprowadzonego doświadczenia (zaliczenie na ocenę): 40 godz. Łącznie czas poświęcony na pracę indywidualną studenta 70 (3,0 ECTS) Łącznie:100 godz. (4,0 ECTS)

Efekty uczenia się - wiedza

W1: Zna skutki oddziaływania czynników środowiskowych na preparaty konserwatorskie bazujące na związkach wielkocząsteczkowych używanych w konserwacji zabytków z papieru i skóry (K_W04). W2: Posiada wiedzę odnośnie tradycyjnych, współczesnych materiałów konserwatorskich bazujących na związkach wielkocząsteczkowych niezbędnych do łączenia, impregnacji, zabezpieczania, itd. zabytków wykonanych z papieru i skóry (K_W05). W3: Ma wiedzę na temat bezpiecznego postępowania z odczynnikami chemicznymi bazującymi na związkach wielkocząsteczkowych, które służą do sporządzania nieskomplikowanych werniksów, klejów, impregnatów, farb, itp używanych w konserwacji zabytków z papieru i skóry (K_W13).

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: Posiada umiejętność wykonywania zabiegów klejenia, impregnacji, zabezpieczania zabytków z papieru i skóry przy użyciu prostych preparatów konserwatorskich bazujących na zawiązkach wielkocząsteczkowych (K_U05). U2: Potrafi określić zasady profilaktyki i minimalizacji niszczącego oddziaływania czynników środowiskowych na wielkocząsteczkowe preparaty konserwatorskie używane w konserwacji zabytków z papieru i skóry (K_U06). U3: Potrafi zaplanować, zinterpretować i powiązać wyniki badań chemicznych, fizycznych z pracami konserwatorskimi i technologicznymi z zastosowaniem preparatów bazujących na związkach wielkocząsteczkowych używanych w konserwacji zabytków z papieru i skóry (K_U08). U4: Posiada umiejętność przygotowania prac pisemnych i/lub wystąpień ustnych związanych z budową, właściwościami i zastosowaniem związków wielkocząsteczkowych używanych w konserwacji zabytków z papieru i skóry (K_U18).

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań konserwatorskich związanych z zastosowaniem preparatów na bazie związków wielkocząsteczkowych na obiektach zabytkowych wykonanych z papieru i skóry. Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań związanych z użytymi preparatami na bazie związków wielkocząsteczkowych na środowisko naturalne. Ma świadomość związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K_K03). K2: Ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę dalszego kształcenia. Ma świadomość włączania specjalistów z innych dziedzin do rozwiązywania szczególnie złożonych zagadnień związanych z badaniami i interpretacją uzyskanych wyników opisujących właściwości preparatów konserwatorskich na bazie związków wielkocząsteczkowych czy materii zabytkowej poddanej ich działaniu (K_K05). K3: Potrafi pracować w zespole złożonym ze specjalistów z różnych dziedzin w celu rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z badaniami i interpretacją uzyskanych wyników opisujących właściwości preparatów konserwatorskich na bazie związków wielkocząsteczkowych czy materii zabytkowej poddanej ich działaniu. Ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania (K_K06).

Metody dydaktyczne

Indywidualna i grupowa praca studentów pod kierunkiem prowadzącego wzbogacona o metodę podająca, wyjaśnienie lub/i objaśnienie niezrozumiałych treści niezbędnych do dalszego prawidłowego przebiegu doświadczenia.

Metody dydaktyczne poszukujące

- laboratoryjna
- ćwiczeniowa
- obserwacji
- doświadczeń

Wymagania wstępne

Wiadomości z dziedziny chemii z zakresu programu nauczania w szkole średniej oraz na pierwszym roku studiów na kierunku konserwacji i restauracji dzieł sztuki (Chemia w konserwacji zabytków).

Koordynatorzy przedmiotu

Andrzej Podgórski

Kryteria oceniania

Pracownia - zaliczenie na ocenę.
Ocena sprawozdań z przeprowadzonych badań laboratoryjnych, przygotowanych przez studenta (W1-W3, U1-U4, K1-K3). Sprawozdania oceniane są w skali od 0 do 3 punktów. Jest to sumaryczna liczba punktów za właściwe, poprawne i trafne: podstawy teoretyczne, obliczenia oraz wnioski z przeprowadzonego doświadczenia.

Ocena
wynik 90,1% i powyżej – ocena 5,0
wynik 80,1-90,0% – ocena 4,5
wynik 70,1%-80,0% – ocena 4,0
wynik 60,1-70,0%– ocena 3,5
wynik 50,1-60,0%– ocena 3,0
wynik 50,0% i poniżej– ocena 2,0.

Praktyki zawodowe

Nie dotyczy

Literatura

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):
C. V. Horie, Materials for Conservation. Organic Consolidans, Adhesive and Coatings, Oxford 2010.
J. Ciabach, Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 2001
J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń 1998.

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty):
W. Sobucki, Konserwacja papieru zagadnienia chemiczne, Wydawnictwo: Biblioteka Narodowa, 2013.
J. F. Rabek, Polimery. Otrzymywanie, metody badawcze, zastosowanie Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2013
I. Gruin, Materiały polimerowe Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 2003.
D. Żuchowska, Polimery konstrukcyjne: wprowadzenie do technologii i stosowania, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 2000

W cyklu 2022/23Z:

Identyczna jak w opisie ogólnym przedmiotu.

W cyklu 2023/24Z:

Identyczna jak w opisie ogólnym przedmiotu.

W cyklu 2024/25Z:

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty):
C. V. Horie, Materials for Conservation. Organic Consolidans, Adhesive and Coatings, Oxford 2015.
J. Ciabach, Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 2001
J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń 1998.

Uwagi

W cyklu 2024/25Z:

Nie dotyczy

W cyklu 2025/26Z:

Nie dotyczy

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1402-ŻS-PS-2Z-SJ w USOSweb