Problematyka adaptacji wnętrz zabytkowych 1401-PZW-1Z-AW-S2

Pogłębienie wiedzy na temat metod i elementów procesu konserwatorskiego oraz czynników wpływających na przyjmowane rozwiązania projektowe, w tym uwrażliwienie na odpowiedzialność projektanta oraz konieczność współpracy ze specjalistami różnych dziedzin.
Zwrócenie uwagi na poszczególne etapy projektowania, a zwłaszcza na prace przedprojektowe, związane z badaniami i rozpoznaniem oraz analizą wartości zabytku (w tym układu funkcjonalno-przestrzennego) i jego wyposażenia.
Wskazanie specyfiki problematyki konserwatorskiej adaptacji określonych typów architektury na wybranych przykładach m.in.: zamków i ruin, kamienic, architektury sakralnej, przemysłowej i ludowej.
Zapoznanie z możliwościami i utrudnieniami wynikającymi z wprowadzanych wybranych współczesnych funkcji do zabytku: muzealnych, hotelarskich, gastronomicznych, mieszkalnych, użyteczności publicznej.
Przygotowanie do odpowiedzialnego i świadomego projektowania w zabytku, samodzielnego identyfikowania jego wartości i wyszukiwania podporządkowanych im rozwiązań architektonicznych.

Tematy:
1. Wprowadzenie do przedmiotu i powtórzenie terminologii związanej z procesem adaptacji zabytków
2. Metoda adaptacji zabytków architektury (kolejność postępowania, podstawy wniosków i wytycznych programu konserwatorskiego (rozpoznanie, wartościowanie, teoria ochrony i konserwacji zabytków), projekt koncepcyjny, nadzór i dokumentowanie prac).
3. Adaptacje do celów muzealnych z uwzględnieniem opracowania koncepcji ekspozycji (zasady ogólne oraz w obiekcie zabytkowym)
4-5. Problematyka wprowadzania współczesnych funkcji w adaptowanym zabytku: hotelarskich, gastronomicznych, mieszkalnych, użyteczności publicznej pod względem typu zabytku architektury.
6-7. Prezentacje studentów dotyczące wybranych adaptacji, omówienie plusów i minusów adaptacji pod kątem zachowania wartości obiektów historycznych.

Całkowity nakład pracy studenta

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: - udział w konwersatorium – 15 - 0,5 pkt ECTS - konsultacje - 10 - 0,5 pkt ECTS Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta: - czytanie literatury - 10 - 0,5 pkt ECTS - przygotowanie prezentacji - 15 - 0,5 pkt ECTS Łącznie: 50 godz. (2 ECTS)

Efekty uczenia się - wiedza

W1 charakteryzuje terminologię i metody postępowania w procesie adaptacji zabytkowej architektury do współczesnych funkcji, w tym konieczność dokonania wartościowania zabytku jako całości, jak i jego poszczególnych elementów; (K_W02, K_W04) W2 objaśnia różnorodność problematyki konserwatorskiej w odniesieniu do prac projektowych adaptacji zabytku architektury wraz z wyposażeniem wnętrz, w tym – uwarunkowania wpływające na określenie programu konserwatorskiego związanego z adaptacją historycznych budynków; (K_W02, K_W03, K_W04) W3 charakteryzuje proces i możliwości rozwiązywania problemów wynikających z określonego typu zabytkowego budynku, w kontekście określonych funkcji współczesnych (np. gastronomiczna, hotelarska, muzealna, biurowa, handlowa, mieszkaniowa, sakralna). (K_W03, K_W07)

Efekty uczenia się - umiejętności

U1 identyfikuje i ocenia wartości zabytkowe wynikające ze struktury materialnej i niematerialnej danego typu architektonicznego zabytku i jego wyposażenia (K_U02) U2 analizuje możliwości projektowania w historycznym budynku, w tym konieczność indywidualnego podejścia do każdego zabytku (K_U04) U3 posługuje się ze zrozumieniem fachową terminologią, odnoszącą się do zakresu adaptacji zabytków (K_U02) U4 analizuje rozwiązania architektoniczne w oparciu o wiedzę teoretyczną w procesie projektowania adaptacyjnego zabytku z zachowaniem i wyeksponowaniem jego wartości, zwłaszcza związanych z historycznym układem funkcjonalno-przestrzennym, wystrojem i wyposażeniem. (K_U02, K_U04, K_U08)

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1 dostrzega poziomu swojej wiedzy i kompetencji oraz konieczności współpracy w procesie projektowym zabytku ze specjalistami innych dziedzin. (K_K01) K2 identyfikuje potrzebę pogłębiania swojej wiedzy o zabytku i jego wartościach każdorazowo przed wykonaniem zadania projektowego związanego z jego adaptacją. (K_K01) K3 dostrzega odpowiedzialność projektanta w procesie adaptacji i wpływ na zachowanie wartości zabytkowych budynku i jego wyposażenia. (K_K03, K_K04) K4 dowodzi rangi zachowania znaczenia historycznego dziedzictwa architektury. (K_K04)

Metody dydaktyczne

wykład konwersatoryjny, dyskusja, pokaz, studium przypadku

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- pogadanka
- wykład konwersatoryjny

Metody dydaktyczne poszukujące

- klasyczna metoda problemowa
- studium przypadku

Metody dydaktyczne w kształceniu online

- metody wymiany i dyskusji
- metody służące prezentacji treści
- metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

brak

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2025/26Z:

W cyklu 2022/23L:

W cyklu 2023/24Z:

W cyklu 2024/25Z:

Kryteria oceniania

Metody weryfikacji oceny
Przedmiot kończy się prezentacją wybranej przez prowadzącego zajęcia adaptacji obiektu zabytkowego na podstawie znalezionych przez studenta/studentów informacji. Lista obiektów do wyboru jest przedstawiana przez prowadzącego w ciągu 2 pierwszych tygodni zajęć - studenci w grupach (2 osobowych) sami wybierają obiekt i datę prezentacji. Prezentacja powinna zawierać max. 20 slajdów i mieścić się w 10-15 minutach. Prezentacja jest wygłaszana na forum całej grupy i zakończona wspólną dyskusją na temat przedstawionej adaptacji.

A. Wymagania prezentacji:
1. przedstawienie obiektu, jego historii, historii budowlanej i przemian jakie w nim zaszły (W1, W2, U3, K1, K2, K4)
2. przestawienie zmian wprowadzonych adaptacją do nowych potrzeb (W3, U1, K3)
3. ocena wykonanej adaptacji - wady i zalety (W3, U1 - U4, K3, K4)
B. dyskusja podczas zajęć (W3, U2, U4, K1, K4)

Ocenie podlega:
-jakość wykonanej prezentacji,
-umiejętność przedstawienia historii obiektu - wyszukanych materiałów
-umiejętność przedstawienia najważniejszych cech obiektu zabytkowego oraz ich wartościowania,
- wykazanie plusów i minusów adaptacji z uwzględnieniem zachowania lub podniesienia/obniżenia wartości zabytku.
- udział w dyskusji dot. prezentowanych adaptacji.

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

Literatura obowiązkowa
Akty prawne i instrukcje:
 „Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane”, Dzu 1994, nr 89, poz. 414 (z późn. zm.) – elementy
 „Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r.” ze zm. (Dz.U. Nr 75, poz. 690) - elementy
 „Karta Wenecka 1964”, [w:] „Vademecum konserwatora zabytków”, „Biuletyn PKN ICOMOS, R. 1996, s. 19.
 Karta ewidencyjna zabytków budownictwa i architektury dot. wybranego zabytku architektury (dostęp on-line: www.zabytek.pl)
Publikacje:
 Jan TAJCHMAN, „Standardy w zakresie projektowania, realizacji i nadzoru prac konserwatorskich dotyczących zabytkowych obiektów architektury i budownictwa”, wyd. NID, Warszawa 2014.
 „Adaptacja obiektów zabytkowych do współczesnych funkcji użytkowych”, red. Bogusław SZMYGIN, Warszawa-Lublin 2009.
 Walter FRODL, „Pojęcia i kryteria wartościowania zabytków i ich oddziaływanie na praktykę konserwatorską”, ODZ Warszawa 1966.
 Janusz KRAWCZYK, „Dialog z tradycją konserwatorską – koncepcja zabytkoznawczej analizy wartościującej”, „Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo”, T. XLIV, 2013, s. 507-531.
 Jan TAJCHMAN, Beata PIASKOWSKA, „Na czym polega metoda adaptacji zabytków architektury do współczesnej funkcji”, [w:] „Wartość funkcji w obiektach zabytkowych”, red. Bogusław Szmygin, Warszawa 2014, s. 299-314.
Uzupełniająca:
 „Ochrona, konserwacja i adaptacja zabytkowych murów : Trwała ruina II : problemy utrzymania i adaptacji”, red. Bogusław SZMYGIN, Lublin-Warszawa 2010
 Jan TAJCHMAN, „Metoda konserwacji i restauracji dziedzictwa architektonicznego w zakresie zabytkowych budowli”, [w:] „Problemy remontowe w budownictwie ogólnym w obiektach zabytkowych”, red. Jerzy Jasieńko, Wrocław 2006, s. 48-66.
 Jan TAJCHMAN, „Toruńskie zabytki architektoniczne adaptowane na potrzeby Muzeum Okręgowego w Toruniu”, [w:] „Księga pamiątkowa 150-lecia Muzeum Okręgowego w Toruniu 1861-2011”, red. M. Rubnikowicz, Toruń 2011, s. 83-118.
 „Zakres i granice ingerencji konserwatorskiej w adaptacji obiektów i zespołów poprzemysłowych”, red. Anetta KĘPCZYŃSKA-WALCZAK, Łódź 2012.

Źródła elektroniczne:
 http://zabytek.pl
 http://architektura.muratorplus.pl
 http://www.architektura.pl
 http://www.architekturaibiznes.com.pl
 http://www.sztuka-architektury.pl
 http://www.bryla.pl

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1401-PZW-1Z-AW-S2 w USOSweb