Malarstwo w Architekturze (specjalność) 1401-MAC-Z-sj

Przedmiot Malarstwo w Architekturze jest głównym przedmiotem na specjalizacji Malarstwo w Architekturze i obejmuje specjalizację WITRAŻ realizowaną w dwóch pracowniach dyplomujących oraz specjalizację MALARSTWO ŚCIENNE

W ramach specjalizacji WITRAŻ

Pracownia I ukierunkowana jest w stronę witrażu klasycznego z założeniem poznania dogłębnie najważniejszych technik witrażowniczych w tym umiejętnością stosowania technik współczesnych i umiejętnością eksperymentowania i świadomego wykorzystania przypadku.

Duży nacisk kładziony jest również na umiejętność projektowania z w kontekście architektury.

Pracownia II bardziej koncentruje naukę w stronę nowych technik oraz obiektów szkła artystycznego i termo-formowanego.

Pracownia i specjalizacja w dziedzinie Malarstwa Ściennego uczy posługiwania się w sposób współczesny nowymi technikami w kreacji artystycznej i użytkowej w nowoczesnej architekturze i przestrzeni miejskiej.

Zatem głównym celem treści programowych głównego przedmiotu specjalizacji Malarstwo w Architekturze jest zdobycie przez studenta wiedzy i wartości humanistycznych na poziomie wyższym oraz przygotowanie do wykonywania zawodu witrażysty, kreatora obiektów szklanych i nowoczesnego malarstwa ściennego.

Przedmiot Malarstwo w Architekturze – WITRAŻ - jest realizowany przez wykonywanie ćwiczeń przygotowujących studenta do u wykonywania zawodu artysty plastyka z umiejętnością artystycznego projektowania witraży i innych artystycznych technik szklarskich oraz techniczną umiejętnością realizacji tych projektów w stopniu podstawowego zaawansowania technicznego.
Przedmiot Malarstwo w Architekturze- MALARSTWO ŚCiENnE- jest realizowany przez wykonywanie ćwiczeń, zarówno w pracowni jak i u Inwestorów, przygotowująych studenta dozawodu artysty malarza z umiejętnościami artystycznego projektowania murali, małych i wilkoformatowych oraz ich realizacji w przestrzeniach prywatnych i publicznych.

Poprzez ćwiczenia i realizację zadań zrozumienie specyfiki i estetyki szkła czy elementów ściennych architektonicznych oraz nabycie umiejętność wykorzystania, jakości materiałowych w autorskich projektach użytkowych i artystycznych.

Zapoznanie z pełną gamą technik szklarskich i witrażowniczych, czy ściennych oraz ich praktycznym opanowaniu w stopniu pozwalającym na samodzielne realizacje witraży zarówno bezpośrednio w obiektach architektonicznych jak i jako autonomiczne obiekty.

Zajęcia prowadzone są z uwzględnieniem indywidualnej drogi kształcenia i indywidualnych predyspozycji studenta.

Zajęcia na latach początkowych mają charakter poznawczy i eksperymentalny. Studenci zdobywają wiedzę z zakresu technicznego i technologicznego, poznają różnorodne metody pracy twórczej.
W pracowni Witrażu uczą się sposobów obróbki szkła, zastosowań technicznych i technologicznych dla osiągnięcia zamierzonego wyrazu artystycznego. Pomagają opanować warsztat manualno –techniczno - konstrukcyjny oraz poznać technologie obróbki szkła w tym obróbki termicznej.
W pracowni Malarstwa Ściennego studenci poznają różnorodne sposoby nowoczesnego artykułowania malarstwa na powierzchniach ściennych, sufitowych i podłogowych. Uczą się posługiwania szablonem wielkoformatowym, przepruchą, pracą z rzutnikiem. Łączą techniki akrylowe, spray, marker, collage.

Kolejny etap kształcenia stwarza możliwość w oparciu o własne projekty, zastosowania zdobytych umiejętności i doświadczeń w realizacjach w postaci autonomicznych obiektów oraz jako elementów związanych z architekturą

Podsumowaniem kształcenia w pracowni Witrażu i pracowni Malarstwa Ściennego jest realizacja dyplomu artystycznego o wieloelementowej formie mającej charakter autonomiczny bądź, jako element spójny z architekturą.

Realizowane przykładowe bloki tematyczne w pracowni Witrażu:

1. Techniki szklarskie

a) – posługiwanie się piszczelą

b) – wydmuchiwanie z formy

c) – wydmuchiwanie „na cicho”

d) – wylewanie i fomowanie szkła- „na gorąco”

2. Techniki witrażownicze

a) – monochromatyczna

b) - linearna „en grisai”

c) – lazurowania, złocenia, srebrzenia

d) – wielobarwna

e) - trawienia i grawerowania

f) - technika „dalle de werre”

3. Techniki termoformowane (fusing)

a) – gięcie

b) – zgrzewanie płaszczyznowe

c) – zgrzewanie reliefowe

d) – technika „pate de verre”

e) - szkło architektoniczne

4. Techniki opracowywania szkła na zimno

a) – szlifowanie

b) – polerowanie

c) – matowienie chemiczne

d) – piaskowanie

e) - szkło mrożone

Opis zagadnień w pracowni Malarstwo Ścienne
W programie studiów czterech lat specjalności „Malarstwo w architekturze” (malarstwo ścienne) zaplanowano 1080 godzin począwszy od wyboru specjalności po I roku studiów. Wszystkie zajęcia, ćwiczenia powinny być omówione wstępnie w oparciu o prezentację odpowiednich przykładów z historii malarstwa ściennego historycznego i współczesnego w kontekście postawionych zadań problemowych. W omówieniach zagadnień należy wykorzystywać znane światowe realizacje artystów zajmujących się malarstwem wielkoformatowym, muralnym w przestrzeni architektonicznej jak również sięgać do najlepszych przedstawicieli malarstwa ulicznego (street artowskiego) , Bascet, Bunksy, Harring, Blue, M-City, Julie Mehretu itd. Ważnym elementem edukacji wprowadzającym w zagadnienia problemowe jest przybliżenie działalności artystycznej grup twórczych malarstwa ściennego działających w skali światowej. Do najważniejszych należy grupa „City Creation” która obecnie skupia grupę niemal 100 artystów realizujących największe powierzchniowo murale na świecie między innym w osiedlu mieszkaniowym w Berlinie, czy na elewacjach super-marketów typu „Carfour” i innych obiektów wielkogabarytowych. Należy również pamiętać o analizie i przykładowych pokazach realizacji malarstwa ściennego studentów z lat ubiegłych umiejscowionych w realiach i architekturze Torunia. Omówienia i pokazy w miarę możliwości przedstawiać przy pomocy technik audiowizualnych lub obiektów realnych rzeczywistych. Ćwiczenia wprawki większe realizacje zagadnień malarstwa ściennego mszą zawsze być poprzedzone fazą projektową uwzględniającą wielowariantowość rozwiązań w dążeniu do optymalizacji wartości dzieła. Pragmatyka projektowa powinna w pierwszym rzędzie promować przede wszystkim projektowanie ręczne, szkicowe, wyobrażeniowe, natomiast projektowanie elektroniczne traktować jako dopełniające i rozwijające w szybkim tempie wielowariantowość tematu. Na etapie zaawansowanych projektów malarskich umiejscowionych w rzeczywistości realnej architektury niezbędne jest projektowanie za pomocą wizualizacji elektronicznej 2D i 3D a w szczególnych okolicznościach przygotowanie koncepcji malarskiej poprzez makietowanie. W określonych okolicznościach szczególnie realizacji dyplomowych będą wymagane fragmentaryczne wstępne realizacje kartonowe w skali 1 do 1 w celu uniknięcia czy skorygowania możliwych błędów realizacyjnych w pracach finalnych końcowych. Ważnym elementem edukacji na wszystkich poziomach nauki malarstwa ściennego jest omawianie zagadnień malarskich pod kątem możliwości technicznych i technologicznych uwzględniających warunki środowiskowe w zakresie materiałowym i klimatycznym. Należy również pamiętać o nauce podstawowych zagadnień z bezpieczeństwa pracy gdzie w tej specjalności normą jest praca na wysokości często w miejscach publicznych.