Ceramika artystyczna II 1401-CerII-1L-AW-S2
Ceramika Artystyczna to przedmiot realizowany głównie w formie ćwiczeń. Zakres ćwiczeń obejmuje poszerzoną wiedzę dotyczącą realizacji unikatowych form ceramicznych wraz z problematyką, związaną z technikami i technologiami stosowanymi w ceramice artystycznej.
Opracowywane zagadnienia:
- wprowadzenie w podstawy designu w ceramice artystycznej
- nadanie określonej formy dla indywidualnego sposobu wypowiedzi artystycznej poprzez podział procesu realizacji ćwiczeń na etapy: idea, szkic, projekt, realizacja
|
W cyklu 2025/26L:
identyczne jak w części A |
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
- okrągłego stołu
- ćwiczeniowa
- projektu
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
Zaliczenie na ocenę.
Krytyczna analiza i publiczne omówienie zrealizowanych zadań.
Na ocenę składa się:
- stopień przyswojenia umiejętności i wiedzy z zakresu tradycyjnych technik formowania i kształtowania form ceramicznych na poziomie rozszerzonym (W1, W2, W3, U1, U2, U3, U4, K1, K2)
- poziom rozumienia realizowanych tematów i jakość artystyczna wykonanych prac ceramicznych oraz ich funkcjonalność (W1, W2, W3, U2, U4)
- bieżące przygotowanie do zajęć zaangażowanie i aktywność (K1, K2, K3)
- opanowanie zakresu umiejętności technicznych i technologicznych z zakresu ceramiki w stopniu rozszerzonym oraz oryginalność zastosowanych rozwiązań projektowych (U1, U2, U3, U4)
Dodatkową formą weryfikacji efektów uczenia się są końcoworoczne
przeglądy wszystkich prac artystycznych/projektowych w obecności Rady Programowej kierunku.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Literatura podstawowa
CHAVARRIA J., „Wielka Księga Ceramiki”, Łódź 1996.
MELEGATI L., „Ceramika”, Warszawa 1997.
RADA P., „Techniki Ceramiki Artystycznej”, Warszawa 1993.
WARSHAW J., „Ceramika – praktyczny poradnik”, Warszawa 2004.
Literatura uzupełniająca
NELSON G.C., „A Potter’s Handbook”, Holt Rinehart & Winston 1966.
QUINN A. , „The Ceramics Design Course”, Thames&Hudson 2007.
Mathieson J., „Techniqiues Using Slips”, Bloomsbury 2012
Gault R., „Paperclay art and practice”, Bloomsbury 2016
Martin A., „Paperclay art and practice”, Lark Ceramics 2006
|
W cyklu 2025/26L:
identyczne jak w części A |
Uwagi
|
W cyklu 2025/26L:
brak |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: