Pokaz zabytków na papierze oraz perspektywy użycia wyrobów papierowych w nowoczesnych technologiach i życiu codziennym w XXI wieku 14-OG-NTXX-L

Spuścizna kulturowa, cywilizacyjna człowieka to ogromna grupa dzieł/wyrobów powstałych na papierze. Przyglądanie się dawnym zabytkom papierowym, ich strukturze w badaniach oraz technologiom produkcji jest zagadnieniem interesującym nie tylko konserwatorów zabytków. Papier jest materiałem badanym i modyfikowanym od co najmniej dwóch stuleci, i nic nie zanosi się na to, że kończy się jego era. Wręcz przeciwnie. Niniejszy wykład ma za cel prezentację interesujących obiektów zabytkowych, wyników badań ich technologii i techniki wykonania, które mają wpływ na współczesne modyfikacje celulozy oraz wyrobów papierowych. Omówione zostaną liczne przykłady użycia celulozy i papieru w różnych obszarach działań człowieka, np.: w medycynie (np. celuloza wytwarzana przez bakterie), dla celów specjalnych (papiery odporne na deszcz i wodę, ogniotrwałe), dla celów artystycznych i konserwatorskich, żywnościowych (np. papiery barierowe), budowlanych, a także innego jeszcze zastosowania (np. nanoceluloza). Poznanie różnych technologii i wyrobów celulozowych będzie dla uczestników wykładu możliwością uzyskania takich efektów uczenia się, które mogą umożliwić pracę w branżach (zespołach) wykorzystujących nowoczesne materiały wytworzone z celulozy bądź z udziałem komponentu celulozowego. Celuloza, jest polimerem naturalnym posiadającym wiele unikatowych cech, które czynią ją materiałem przyszłości. Omawiana tematyka powinna zainteresować osoby studiujące między innymi biologią, medycyną, chemią, fizyką, oraz artystów i konserwatorów zabytków. Tylko współpraca między różnymi grupami naukowców może zaowocować postępem w nauce. Na zajęciach omawiane są także kwestie kosztów prowadzenia badań badań naukowych oraz możliwości znalezienia klientów/firm/instytucji/ które mogą wdrożyć wyniki badań w celach rozwojowych.