Kontrola administracji 1300-KON-AD-1FN

Przedmiot jest przedmiotem do wyboru i przeznaczony jest dla studentów studiów (od II roku w sem. zimowym) kierunek prawo, administracja I stop. i II roku administracji II stop.
Problematyka prawna kontroli działania administracji publicznej jest przedmiotem licznych opracowań z zakresu prawa administracyjnego, omawiana jest również w związku z rozważaniami z zakresy prawa materialnego oraz postępowania administracyjnego i sądowo-administracyjnego. Reformy ustrojowe naszego Państwa skłaniają do refleksji nad kształtem prawnego systemu organów uczestniczących w kontroli administracji publicznej. Przedmiotem wykładu jest analiza istniejącego sytemu organów uprawnionych lub zobowiązanych do kontroli administracji publicznej. Wykład służy analizie systemu z jednoczesną jego oceną. Rozważane są zagadnienie adekwatności tego systemu do ustroju administracji publicznej i rosnących zadań administracji. Analizie poddane są również prawne warunki tworzenia i funkcjonowania sytemu kontroli w ujęciu teoretycznoprawny i adekwatnością tych założeń do powoływanych i już funkcjonujących organów. Omawiane zostaną również procedury kontrolne z uprawnieniami i obowiązkami organów realizujących kontrolę oraz podmiotów tej kontroli poddanych.
Ważnym jest również czy tworzony system kontroli, w demokratycznym państwie prawa, właściwie chroni interes indywidualny obywatele oraz czy właściwie chroni interes publiczny. Przeprowadzona zostanie również analiza adekwatności istniejącego systemu organów kontroli do ich zadań i istniejącego systemu administracji publicznej. W trakcie wykładu obok rozważań ogólnoteoretycznych przedstawione zostaną wybrane organy kontroli.

W szczególności wykład będzie obejmował następujące zagadnienia:
I. Teoretyczne problemy dotyczące pojęć "kontrola" i "nadzór".
1. Uwagi wstępne.
2. Znaczenie terminu kontrola.
3. Pojęcie instytucji nadzoru.
4. Relacje kontrola a nadzór.
II. Zasady różnicowania zakresu i rodzajów kontroli administracji.
1. Przedmiotowy i podmiotowy zakres kontroli administracji.
2. Kryteria kontroli administracji.
3. Kontrola wstępna, faktyczna i następna.
4. Kontrola zewnętrzna i wewnętrzna.
III. Struktura systemu kontroli administracji publicznej.
1. Ustrój administracji a system kontroli.
2. Poglądy na system kontroli administracji w Polsce.
3. Elementy struktury systemu kontroli administracji publicznej.
4. Warunki poprawnej struktury i funkcjonowania systemu
kontroli administracji:
a/ warunki poprawnej struktury systemu kontroli
administracji,
b/ warunki poprawnego funkcjonowania systemu kontroli
administracji.
IV. Instytucje kontroli i nadzoru wewnątrz aparatu administracji publicznej.
1. Ogólne przesłanki funkcjonowania nadzoru i kontroli
wewnątrzadministracyjnej.
2. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej,
3. Kontrola rządowa,
4. Kontrola resortowa,
5. Kontrola instancyjna,
6. Kontrola międzyresortowa,
7. Kontrola prokuratorska,
8. Kontrola w systemie administracji zdecentralizowanej:
V. Kontrola parlamentu.
1. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
2. Senat Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Posłowie i senatorowie w systemie kontroli administracji.
VI. Instytucje kontroli niezawisłej.
1. Trybunał Konstytucyjny.
2. Trybunał Stanu.
3. Najwyższa Izba Kontroli.
4. Rzecznik Praw Obywatelskich.
5. Rzecznik Praw Dziecka.
6. Sądownictwo administracyjne:
a/ ogólny pogląd na sądową kontrole administracji,
b/ instytucje sądowej kontroli administracji w Polsce.
7. Pozostałe sądy:
a/ Sąd Najwyższy,
b/ sądy powszechne,
c/ sądy pracy i ubezpieczeń społecznych,
d/ Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów,
e/ sądy gospodarcze.
8. Państwowa Inspekcja Pracy.
9. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.
10. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.
VII. Instytucje kontroli społecznej.
1. Kontrola sprawowana przez związki zawodowe.
2. Społeczna inspekcja pracy.
3. Kontrola wykonywana przez samorząd pracowniczy.
4. Kontrola wykonywana przez instytucje samorządowe.
5. Kontrola wykonywana w systemie samorządu terytorialnego.
6. Skarga w systemie kontroli administracji publicznej.
7. Środki masowego przekazu jako element kontroli społecznej.
8. Skarga Konstytucyjna.