Edytorstwo źródeł historycznych 1202-H-EZH-S2

1. Zapoznanie z zakresem zajęć i najważniejszą literaturą przedmiotu.
2. Wstęp do edycji źródłowej i jego budowa.
2. Instrukcje wydawnicze stosowane w Polsce - omówienie.
4. Ćwiczenia praktyczne w rozwiązywaniu problemów edytorskich.
5. Korekta wydawnicza, stosowane znaki korektorskie. Ćwiczenia praktyczne z tekstem zawierającym błędy.
6. Przydatne funkcje w komputerowych edytorach tekstów do odpisywania źródeł. Tworzenie przypisów rzeczowych i edytorskich w edycji źródłowej.
7. Tworzenie indeksu osobowo-geograficznego dla edycji źródłowej z wykorzystaniem komputera.
8. Edycje źródeł w formie elektronicznej, bogactwo możliwości - przykłady w Internecie i na nośnikach informatycznych.
9. Zaliczenie pisemne.

Całkowity nakład pracy studenta

Całkowity nakład pracy studenta: 90 godz.- 3 p.: godziny z udziałem nauczyciela - 45 godz. Aktywny udział w zajęciach (30 godz.- 1 pkt.). Konsultacje z nauczycielem akademickim (15 godz. - 0,5 p.) Praca indywidualna: 45 godz. bieżące przygotowanie do zajęć (15 godz. - 0,5 pkt.), napisanie referatu zaliczeniowego (30 godz. 1 pkt..).

Efekty uczenia się - wiedza

W1: ma uporządkowaną wiedzę z zakresu historii oraz nauk pomocniczych historii, którą potrafi wykorzystać w nabywaniu wiedzy z zakresu edytorstwa źródeł historycznych historycznych - K_W01 W2: opanował na poziomie podstawowym i rozszerzonym terminologię z zakresu edytorstwa nauk historycznych - K_W02 W3: posiada pogłębioną wiedzę na temat źródeł historycznych, zdaje sobie sprawę z ich kluczowego znaczenia dla badań historycznych - K_W09 W4: ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o wydawaniu źródeł historycznych - K_W10 W5: ma uporządkowaną, pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o związkach edytorstwa źródeł historycznych z edytorstwem tekstów literackich oraz możliwościami wykorzystania technik komputerowych w naukach humanistycznych - K_W11, K_W12 W6: zna metody i sposoby tłumaczenia tekstów źródłowych w celu przygotowania do nich indeksów: geograficznych, osobowych i rzeczowych - K_W16, K_W17 W7: posiada pogłębioną wiedzę na temat tworzenia edycji źródeł historycznych do celów popularnonaukowych - K_W19 W8: zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego odnoszące się również do edycji źródłowych - K_W20

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: wykorzystuje wiedzę z zakresu nowoczesnych technologii informacyjnych do przygotowywania i opracowywania edycji źródłowych - K_U01 U2: posiada umiejętność integrowania nabytej wiedzy historycznej z wiedzą potrzebną do przygotowywania edycji źródłowych - K_U03 U3: wykorzystuje w sposób praktyczny instrukcje wydawnicze lub ich projekty do przygotowywania edycji dla źródeł z różnych epok historycznych - K_U04 U4: stosuje w praktyce nabytą terminologię z zakresu edytorstwa źródeł historycznych - K_U06 U5: analizuje, interpretuje i prezentuje zebrane informacje z zakresu edytorstwa nauk historycznych w przejrzystej formie, potrafi do tego celu wykorzystać najnowsze technologie - K_U08 U6: potrafi kierować pracą zespołu lub wykonywać zadania badawcze we współpracy z innymi członkami zespołu, którego zadaniem jest naukowe opracowanie edycji źródłowej - K_U09, K_U18, K_U19 U7: tworzy indeksy geograficzne, osobowe i rzeczowe do edycji źródłowych - K_U14 U8: potrafi wykorzystywać edycje źródłowe przygotowywane do celów popularnonaukowych do upowszechniania wiedzy historycznej - K_U15 U9: analizuje instrukcje wydawnicze oraz doświadczenia różnych wydawców źródeł, potrafi na tej podstawie wskazać na najlepsze praktyki w tym zakresie i dostosować je do określonych typów źródeł - K_U16

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: ma świadomość wartości źródeł historycznych i edycji źródłowych dla narodu i społeczeństwa - K_K01 K2: posiada umiejętność propagowania wiedzy historycznej w oparciu o edycje źródłowe w różnych środowiskach - K_K02 K3: potrafi prawidłowo sformułować i zastosować w praktyce priorytety związane z edytorstwem tekstów źródłowych - K_K03, K_K05 K4: dostrzega problemy etyczne związane związane z edytorstwem źródeł historycznych - K_K06 K5: aktywnie uczestniczy w promowaniu tradycji oraz dziedzictwa historycznego i kulturowego Polski, swojego regionu i Europy wykorzystując do tego celu teksty źródłowe - K_K07, K_K10 K6: posiada umiejętność obiektywnego podejścia do źródeł historycznych, nie pozwala na ich instrumentalizację oraz nadinterpretację przez różne grupy społeczne - K_K11

Metody dydaktyczne

Zajęcia mają charakter praktyczny z zastosowaniem przede wszystkim metody ćwiczeniowej.

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- pogadanka
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny

Metody dydaktyczne poszukujące

- doświadczeń
- laboratoryjna
- projektu
- ćwiczeniowa

Wymagania wstępne

Wiedza o różnych typach źródeł historycznych do czasów współczesnych.

Koordynatorzy przedmiotu

Wioletta Zielecka-Mikołajczyk

Kryteria oceniania

dyskusja w oparciu o literaturę, esej – przygotowanie wypowiedzi ustnej lub eseju na temat wybranej instrukcji wydawniczej
sprawdzian pisemny mający na celu sprawdzenie nabytej wiedzy (możliwość uzyskania 36 pkt., 0-17,5 - ndst., 18-22-dst., 22,5-23,5 ocena dst.+, 24-28- db., 29-30- db.+, 31-36-bdb.)

Literatura

Literatura obowiązkowa:
Konrad Górski, Sztuka edytorska, zarys teorii, Warszawa 1956
L. Marszałek, Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986.
J. Tandecki, K. Kopiński, Edytorstwo źródeł historycznych, Warszawa 2014.

Literatura uzupełniająca:
Akta Stanów Prus Królewskich, t. 1: (1479-1488), wyd. K. Górski, M. Biskup, Toruń 1955; t. 2: (1489-1492), wyd. K. Górski, M. Biskup, Toruń 1957; t. 8: (1520-1526), wyd. M. Biskup, I. Janosz-Biskupowa, Warszawa-Toruń 1993
L. Bogusławski, Korekta drukarska i wydawnicza, Warszawa 1967, (wyd. 2)
A. Cappelli, Lexicon abbreviaturarum, Leipzig 1928 dostępny na stronie http://www.hist.msu.ru/Departments/Medieval/Cappelli/
Chronologia polska, pod red. B. Włodarskiego, Warszawa 1957
P. Dymmel, Bibliografia edytorstwa źródeł historycznych w Polsce. Historia – krytyka tekstu – metodyka i technika wydawnicza, Lublin 2001.
Karol Górski, Neografia gotycka. Podręcznik pisma neogotyckiego XVI-XX w., cz. 1-2, Toruń 1960.
K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975.
H. Grotefend, Zeitrechnung des deutschen Mittelalters und der Neuzeit, Bd. 1-2, Hannover 1891-1892. (http://www.manuscripta-mediaevalia.de/gaeste/grotefend/grotefend.htm).
P. A. Grun, Schlüssel zu alten und neuen Abkürzungen, Limburg/Lahn 1966.
P. A. Grun, Leseschlüssel zu unserer alten Schrift. Taschenbuch der deutschen /wie auch der humanistischen/ Schriftkunde für Archivbenutzer, insbesondere Sippen- und Heimatforscher, Studierende, Geistliche, u. Kirchenbuchführer, Görlitz 1935
W. Heinemeyer, Richtlinien für die Edition mittelalterlichen Amtsbücher, [w:] Richtlinien für die Edition Landesgeschichtlicher Quellen, hrsg. v. W. Heinemeyer, Marburg-Köln 1978, s. 18-23.
I. Ihnatowicz, Projekt instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych XIX i początku XX wieku, Studia Źródłoznawcze, t. 7, 1962. (http://mikmach.hg.pl/zrodla2/ihnatowicz.html);
M. Kafel, Zasady techniki wydawniczej oraz układu graficznego gazety i książki, Warszawa-Łódź 1954 (wyd. 3 rozsz.)
Księga czynszów fary chełmińskiej (1435-1496), wyd. Z. H. Nowak, J. Tandecki, Toruń 1994
Księga długów miasta Torunia z okresu wojny trzynastoletniej, wyd. K. Ciesielska, I. Janosz-Biskupowa, Toruń 1964
Księga kamlarii miasta Torunia z lat 1453-1495, wyd. K. Kopiński, K. Mikulski, J. Tandecki, Toruń 2007 (Źródła do dziejów średniowiecznego Torunia, cz. 3)
Księga komturstwa gdańskiego, wyd. K. Ciesielska, I. Janosz-Biskupowa, Toruń 1985
Księga ławnicza Nowego Miasta Torunia 1387-1450, wyd. K. Ciesielska, Toruń 1973
Księga ławnicza sądu przedmiejskiego Chełmna 1480-1559 (1567), wyd. Z. H. Nowak, J. Tandecki, Toruń 1990
Księga ławnicza Starego Miasta Torunia 1428-1456, wyd. K. Ciesielska, J. Tandecki, cz. 1: (1428-1443), Toruń 1992; cz. 2: (1444-1456), Toruń 1993
Księga ławnicza Starego Miasta Torunia (1456-1479), wyd. K. Kopiński, J. Tandecki, Toruń 2007
Księgi małoletnich z lat 1376-1429, wyd. K. Mikulski, J. Tandecki, Toruń 2002 (Źródła do dziejów średniowiecznego Torunia, cz. 2)
Księgi Młodego Miasta Gdańska 1400-1455 [1458-1459], wyd. K. Kopiński, P. Oliński, Toruń 2008
Księgi pruskie w Internecie, oprac. K. Kopiński, J. Tandecki przy współprac. nauk. J. Bonczkowski, D. Drzewiecka, B. Drzewiecki, A. Rosa, informatyk: B. Rassalski, Toruń 2010-2011 (http://www.ksiegipruskie.bydgoszcz.ap.gov.pl/projekt/wyszukiwarki.php)
K. Lepszy, Instruckcja wydawnicza dla źródeł hsitorycznych. Od XVI do połowy XIX wieku, Warszawa 1953 (http://mikmach.hg.pl/zrodla2/lepszy.html);
Materiały do instrukcji wydawniczej dla źródeł do dziejów najnowszych Polski, oprac. S. Kalabiński, F. Tych, Warszawa 1958
J. Matuszewski, Archiwum pod biurkiem każdego historyka [w:] Z dziejów kultury prawnej. Studia ofiarowane Profesorowi Juliuszowi Bardachowi w dziewięćdziesięciolecie urodzin, Warszawa 2004, s. 301-320
Słowniki języka niemieckiego i leksykony (http://www.woerterbuchnetz.de/cgi-bin/WBNetz/setupStartSeite.tcl);
Słownik języka polskiego XVII i 1. połowy XVIII wieku, kierow. Włodzimierz Gruszczyński (https://sxvii.pl/)
J. Szymański, Nauki pomocnicze historii, Warszawa 2002
J.Szymański, B.Trelińska, Instrukcja wydawnicza dla źródeł epigraficznych, Lublin 1992.
J. Tazbir, Edytorskie potknięcia, Gdańsk 1997
J. Trzynadlowski, Edytorstwo. Tekst, język, opracowanie, wyd. 3 uzup., Warszawa 1983.
A. Wolff, Projekt instrukcji wydawniczej dla pisanych źródeł historycznych do połowy XVI wieku, Studia Źródłoznawcze, t. 1, 1957. (http://mikmach.hg.pl/zrodla2/wolff.html).

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1202-H-EZH-S2 w USOSweb