Nauki pomocnicze historii 1202-A-NPH-S1
Nauki pomocnicze historii obejmują wiedzę o źródłach historycznych. Historyczne uwarunkowania rozwoju historii jako nauki sprawiły, że w kanonie tych dyscyplin nie znajdują się źródła historiograficzne. Lista klasycznych dyscyplin z zakresu nauk pomocniczych historii obejmuje przede wszystkim: archiwistykę, geografię historyczną, kartografię,dyplomatykę, nauki o piśmie (rozmaite paleografie i neografie), sfragistykę, chronologię, heraldykę, weksylologię, genealogię, metrologię, numizmatykę, kodykologię, edytorstwo źródeł historycznych, ikonografia historyczna. W ostatnich latach istnieje tendencja do powiększania tego zestawy o nowe dyscypliny koncentrujące się na coraz to bardziej szczegółowo wyselekcjonowanym materiale źródłowym (np. dzwony). Za klasyczne zadanie nauk pomocniczych historii uznaje się zdobycie i udostępnienie wiedzy o różnych typach źródeł lub ich aspektach (chronologicznych, personalnych, geograficznych itp.), która umożliwia ich wyszukanie, odczytanie, zrozumienie, ustalenie ich autentyczności. Wiedza ta umożliwia również określenie wartości informacyjnej różnych źródeł w zależności od ich typu i czasu powstania.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Udział w dyskusji na podstawie przeczytanej literatury; efekty pracy podczas zajęć; pisemne prace domowe.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Literatura podstawowa:
Chronologia polska, red. B. Włodarski, Warszawa 1957 (i późniejsze wydanie).
M.Gumowski, M.Haisig, S.Mikucki, Sfragistyka, Warszawa 1960. (cz, I i cz. II)
Szymański J., Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego. Warszawa 1993. (Wstęp)
Szymański J., Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa 2001.(Wstęp)
Dworzaczek W. , Genealogia, Warszawa 1959.
Kula W., Miary i ludzie, wyd.2, Warszawa 2002.
Żabiński Z., Systemy pieniężne na ziemiach polskich, Wrocław 1981. (wybrane rozdziały)
Literatura uzupełniająca:
A.Gieysztor , Zarys nauk pomocniczych historii, wyd. 3, Warszawa 1948.
W.Semkowicz, Encyklopedia nauk pomocniczych historii, wyd. 4, Kraków 1999.
K.Bobowski , K.Burski, B.Turoń, Encyklopedia nauk pomocniczych historii nowożytnej i najnowszej, wyd. 2, Wrocław 1975.
I. Ihnatowicz, Nauki pomocnicze historii XIX i XX wieku, Warszawa 1990
J.Tyszkiewicz , Geografia historyczna Polski w średniowieczu, Warszawa 2003.
E.Stamm, Staropolskie miary, t. 1: Miary
Z. Piech, "Trwanie osobne i wieczne". Fotografia jako źródło w kręgu nauk pomocniczych historii i archiwistyki, [w:] Spuścizny- co po nas zostaje, red. A. Górski, Kraków 2018, s. 79-111.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: