Magia w świecie antycznym 1201-OG-MSA

Magia i zabiegi magiczne przenikały różne sfery życia starożytnych. Część takich zjawisk i związanych z nimi zwyczajów jest łatwa do rozpoznania i wydaje się nam oczywista jak chociażby wkładania amuletów pomiędzy zwoje zabezpieczające mumię w celu zapewnienia zmarłemu bezpiecznej drogi w zaświaty. Ale jak się okazuje nie tylko amulety chroniły ducha zmarłej osoby przed demonami i niebezpieczeństwami jego ostatniej wędrówki. Wiele formuł magicznych i symboli umieszczonych na sarkofagu i grobowcu pełniło podobną formę. Podobnie inne zabiegi umożliwiały duchową wędrówkę z zaświatów do świata żywych. Duchy i demony towarzyszyły nie tylko Egipcjanom ale również mieszkańcom starożytnego Bliskiego Wschodu a magiczne znaki i formuły mogły ochronić człowieka przed zgubnym działaniem złych mocy. Także starożytni Grecy i Rzymianie nie stronili od magii zarówno tej ochronnej jak i miłosnej. Magia to nie tylko zaklęcia i niezrozumiałe znaki to także swego rodzaju tajemnica i działania wykraczające poza ogólnie przyjęty rytuał religijny. W tym kontekście o sferę magii ocierają się również tajemne – misteryjne rytuały związane z kultem Demeter i Dionizosa. Magia to nie tylko działania łączące świat bogów i ludzi to także zabiegi i rytuały medyczne i magia codzienna ochronna i miłosna. Dowody używania magii, również w kontekście znalezisk archeologicznych, przetrwały do czasów współczesnych zarówno wśród znalezisk wyposażenia grobowego jaki i architektury świątynnej oraz przestrzeni domowej. Analiza takich źródeł archeologicznych zazwyczaj jest utrudniona a ich interpretacja rzadko bywa oczywista i jest możliwa tylko w wyniku badań kontekstowych, uwzględniających zarówno źródła pisane, epigraficzne jak i ikonograficzne.