Ćwiczenia terenowe 1201-AR-CT-S2
Celem ćwiczeń terenowych jest przygotowanie studentów do samodzielnego prowadzenia badań terenowych po zakończeniu studiów. Niezbędne będzie zatem zapoznanie ich z całością procedur badawczych odmiennych dla różnych stanowisk archeologicznych, zależnych również od warunków środowiskowych i specyfiki danego stanowiska. W ramach ćwiczeń terenowych studenci zobowiązani będą do czynnego i świadomego uczestnictwa we wszystkich pracach terenowo-gabinetowych realizowanych na każdym etapie badań wykopaliskowych, począwszy od eksploracji nawarstwień kulturowych, ich dokumentację, zarówno graficzną, opisową i pomiarową, a na inwentaryzacji materiałów źródłowych kończąc.
Zestaw zadań powierzonych każdej osobie odbywającej ćwiczenia terenowe zostanie odpowiednio dopasowany do jego umiejętności i predyspozycji oraz poszerzony o kolejne elementy procedury badawczej, związane z opisywaniem stratygrafii, interpretacją odkrytych reliktów, współdecydowania o sposobach eksploracji i dokumentacji oraz możliwość interpretowania odkrytych nawarstwień kulturowych, pozostałości obiektów osadniczych i innych działań człowieka w przeszłości. Szczegółowy program ćwiczeń terenowych jest ustalany przez kierującego badaniami i opiekuna ćwiczeń terenowych, zgodnie z ogólnymi zadaniami i przy uwzględnieniu specyfiki badanego stanowiska oraz zastosowanych metod i strategii badawczych. Ostatecznym efektem ćwiczeń terenowych powinno być nabycie nowych umiejętności i pogłębienie tych podstawowych, niezbędnych do właściwego, zgodnego z zasadami metodyki badań terenowych oraz przepisami BHP prowadzenia i dokumentowania różnego rodzaju archeologicznych prac terenowych. Na tym etapie studiów studenci powinni posiadać umiejętność formułowania celu i założeń badań terenowych, umieć określić zakres prac oraz uzasadnić konieczność użytych metod i technik oraz narzędzi. Powinni umieć samodzielnie prowadzić czynności pomiarowe z użyciem koniecznego w takich sytuacjach sprzętu, znać podstawowe metody geodezyjne. Na poszczególnych etapach badań powinni potrafić wykonywać dokumentację rysunkową oraz fotograficzną nawarstwień i obiektów kulturowych, decydować o potrzebie pobrania prób do badań specjalistycznych, wykonywać czynności inwentaryzacyjne materiałów źródłowych (selekcja, opis i klasyfikacja), prowadzić dokumentację opisową (dziennik badań), kwestionariusze badawcze, inwentarze. Potwierdzeniem nabytych umiejętności powinno być również umiejętność samodzielnego raportowania wykonywanych codziennych czynności oraz podsumowania wyników badań w formie sprawozdania z badań. Ważnym elementem ćwiczeń terenowych jest możliwość pracy zespołowej w różnych ekspedycjach, a także w różnych warunkach oraz ponoszenie odpowiedzialności za powierzone zadania. Współdziałanie oraz wynikająca z tego potrzeba współdecydowania w zakresie przyjętych procedur, stosowanych metod i używanych narzędzi jest niezbędna dla nabycia przez studenta umiejętności organizacji pracy na stanowisku oraz właściwych kompetencji społecznych, w tym także umiejętności kierowania zespołem ludzi.
Szczegółowy zakres zasadniczych procedur i czynności zaplanowanych w ramach ćwiczeń terenowych na drugim stopniu studiów przedstawia się następująco:
• tyczenie wykopów;
• prowadzenie eksploracji nawarstwień kulturowych w obrębie wytyczonych wykopów z wykorzystaniem właściwych technik i narzędzi;
• samodzielne odsłonięcie nawarstwień kulturowych oraz sporządzanie dokumentacji archeologicznej (rysunkowej – jednobarwnej i kolorowej), fotograficznej oraz opisowej z wykorzystaniem gotowych kwestionariuszy;
• wykonywanie pomiarów długości oraz pomiarów sytuacyjno-wysokościowych w obrębie wykopu, a także stanowiska z wykorzystaniem różnych narzędzi pomiarowych (dalmierz, niwelator, tachimetr itp.);
• pobieranie materiału źródłowego, w tym również przeznaczonego do badań specjalistycznych (datowania radiowęglowego, badań palebotanicznych, fosforanowych, dendrochronologicznych, kopalnego DNA itp.);
• inwentaryzacja i opis materiałów masowych oraz wydzielonych, pozyskanych w trakcie prac terenowych;
• udział w pracach zabezpieczających, inwentaryzacyjnych, magazynowych i wstępnych czynności konserwatorskich przeprowadzanych na przedmiotach pozyskanych w trakcie badań wykopaliskowych;
• wykonanie prac porządkowych po zakończeniu badań na stanowisku, w tym zasypanie wykopów, uprzątnięcie terenu i przywrócenie jego pierwotnego stanu;
• udział w pracach gabinetowych, w tym sporządzania dokumentacji opisowej, inwentarzy, dziennika badań i raportów.
Na każdym etapie prac terenowych działania studenta będą podlegać ocenie. Na łączną notę wpływ będą miały takie elementy jak staranność i dokładność wykonywanych czynności, osobiste zaangażowanie, przestrzeganie zaleceń prowadzącego badania oraz przepisów BHP, umiejętność pracy zespołowej, współdziałanie w wykonywaniu czynności wymagających pracy wielu osób, wykazywanie zainteresowania realizowanymi zadaniami, dbałość o powierzone narzędzia i sprzęt badawczy.
Potwierdzeniem realizacji postawionych zadań i stopnia ich opanowania będzie dziennik karta pracy z wyszczególnionymi zadaniami, których prawidłowe wykonanie zostało ocenione przez prowadzącego ćwiczenia terenowe.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
Metody dydaktyczne poszukujące
- giełda pomysłów
- obserwacji
- pomiaru w terenie
- ćwiczeniowa
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
1. Karta pracy z wyszczególnionymi zadaniami, których opanowanie powinno być podstawą zaliczenia praktyk terenowych i które powinny być poświadczone przez prowadzącego ćwiczenia terenowe;
2. Aktywny udział w pracach, staranność i zaangażowanie, dbałość o powierzony sprzęt.
Literatura
Barker P., Techniki wykopalisk archeologicznych, Warszawa 1994.
Brzeziński W., Metody badań wykopaliskowych, [w:] Metodyka badań archeologicznych, tom 3, Warszawa 2000.
Gawrysiak-Leszczyńska W., Jak rysować zabytki archeologiczne, Biskupin 2003.
Harris E., Zasady stratygrafii archeologicznej, Warszawa 1989.
Hensel W., Donato G., Tabaczyński S., Teoria i praktyka badań archeologicznych. Przesłanki metodologiczne, tom 1, Wrocław 1986.
Jankuhn H., Wprowadzenie do archeologii osadnictwa. Poznań 2004.
Kobyliński Z., Metodyka badań archeologiczno - architektonicznych [w:] Metodyka badań archeologicznych, tom 2, Warszawa 1999.
Ławecka D., Wstęp do archeologii, Warszawa 2000.
Miśkiewicz K., Geofizyka archeologiczna, Warszawa 2006.
Walanus A., Goslar T., Wyznaczenie wieku metodą 14C dla archeologów, Rzeszów 2004.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: