Sacrum i profanum w architekturze do schyłku starożytności
1201-AAR-SPASS-S1
– Początki budownictwa w okresie pradziejowym: najstarsze osady i ich funkcje (np. Lepenski Vir), sakralne i mieszkalne.
- Stanowiska jaskiniowe - funkcja i znaczenie jaskiń (miejsca inicjacyjne, mieszkalne, religijne?)
– Początki architektury monumentalnej: (Gebegli Tepe, stanowiska w tureckim kurdystanie) - funkcje religijne, sepulkralne, miejsca kultu; budownictwo epipaleolitu.
- Architektura świecka i sakralna neolitu : architektura grobowa – kultury megalityczne w Europie: Sardynia, Malta, Wyspy Brytyjskie; najstarsze miasta i osady obronne - na wybranych przykładach.
– Budownictwo i architektura sakralna i świecka w epoce brązu i żelaza: świątynie, miejsca kultu; obiekty sepulkralne - formy i znaczenie - na wybranych przykładach
– Budownictwo i architektura w okresie wpływów rzymskich - obiekty obronne, miasta i świątynie, miejsca kultu.
– Architektura wczesnochrześcijańska (Afryka - Sudan, Etiopia i Bliski Wschód) - nowe formy i treści kulturowe : sztuka wczesnochrześcijańska epoki Konstantyna i w okresie pokonstantyńskim, architektura w okresie; formy i układy przestrzenne w architekturze IV i V w.
Całkowity nakład pracy studenta
Godziny realizowane z udziałem nauczycieli:
– udział w wykładach – 30 godz.;
– konsultacje z nauczycielem akademickim – 5 godz.
Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta:
– czytanie literatury – 10 godz.;
– przygotowanie do sprawdzianu pisemnego – 15 godz.
Łącznie: 60 godz. (2 punkty ECTS)
Efekty uczenia się - wiedza
WIEDZA:
zna podstawowe pojęcia i terminologię stosowane w archeologii oraz innych naukach humanistycznych, w tym szczególnie historii i antropologii kulturowej;
ma podstawową wiedzę z zakresu archeologii prahistorycznej, archeologii historycznej, archeologii antycznej;
ma podstawową wiedzę o powiązaniach archeologii z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi;
ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach
rozwoju i najważniejszych nowych osiągnięciach w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla archeologii;
zna i rozumie podstawowe metody analizy różnych wytworów kultury i ich interpretacji prowadzonych na gruncie wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych rozwijanych w archeologii;
ma podstawową wiedzę z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego;
zna podstawowe metody badawcze i narzędzia warsztatu archeologa;
posiada podstawową wiedzę pozwalającą na analizę i interpretację źródeł archeologicznych oraz innych wytworów cywilizacji, przydatnych dla poznania danej epoki w dziejach ludzkości;
ma podstawową wiedzę dotyczącą prac technicznych w trakcie badań archeologicznych i prac inwentaryzacyjno-laboratoryjnych, w tym z zakresu konserwacji zabytków archeologicznych.
Efekty uczenia się - umiejętności
UMIEJĘTNOŚCI:
potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł i metod archeologicznych;
umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego;
posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów badawczych, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla archeologii;
potrafi rozpoznać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla studiowanej dyscypliny oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich treści i znaczeń, w tym przynależności chronologiczno- kulturowej oraz funkcji;
potrafi prowadzić prace techniczne w trakcie terenowych i gabinetowych badań archeologicznych, w tym z zakresu podstawowej konserwacji zabytków archeologicznych; umie korzystać z podstawowych technologii
informacyjnych, multimediów i zasobów Internetu oraz przetwarzać dane archeologiczne poprzez zastosowanie podstawowych programów komputerowych oraz urządzeń i technik multimedialnych.
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania;
ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego;
bierze udział w życiu naukowym i kulturalnym, uczestnicząc w konferencjach i spotkaniach środowiskowych
Metody dydaktyczne
prezentacje multimedialne
Metody dydaktyczne eksponujące
- pokaz
Metody dydaktyczne podające
- wykład konwersatoryjny
Metody dydaktyczne poszukujące
- seminaryjna
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Bieżące przygotowanie do zajęć; aktywne uczestnictwo w zajęciach; prezentacja; sprawdzian pisemny.
Literatura
Obowiązkowa:
B. Bieliński, Starożytny Bliski Wschód od początków gospo- darki rolniczej do wprowadzenia pisma, Warszawa 1985.
F. Deichmann, Archeologia chrześcijańska, 1994. B. Filarska, Początki architektury chrześcijańskiej, Lublin 1983.
B. Filarska, Archeologia chrześcijańska, Warszawa 1999. M.
E. Jastrzębowska, Sztuka wczesnochrześcijańska, Warszawa 1988.
K. Jażdżewski, Pradzieje Europy środkowej, Wrocław 1981.
Z. Krzak, Megality Europy, Warszawa 1994.
Z. Krzak, Megality świata, Wrocław 2001.
K. Schmidt, Budowniczowie pierwszych świątyń, Warszawa 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: