Historia technik budowlanych
1201-AAR-HTB-S1
Techniki budowlane - archeologia
1. Historia cegły - typy cegieł, produkcja
2. wątki murów ceglanych i kamiennych, przewiązanie narożników
3. Rodzaje skał, miejsce wydobywania, wątki kamienne
4. Zaprawy
5. Fundamenty - techniki, rodzaje
6. Wznoszenie konstrukcji murowanych - etapy budowy
7. Rodzaje sklepień - typy sklepień, typy oporów sklepiennych, technika wznoszenia.
8. Pokrycia dachów - historia i techniki
9. Elementy i detale architektoniczne - wprowdzenie do problematyki
10.Badania archeologiczno-architektoniczne - techniki dokumentowania
11.Drewno i techniki stolarskie
- Narzędzia ciesielskie i rozpoznawanie śladów po narzędziach
- Złącza ciesielskie
- Znaki ciesielskie
- Konstrukcje drewniane: ślegowa, sochowa, sumikowo-łatkowa, słupowa
- Konstrukcja ryglowa, fach werk, mur pruski, typy konstrukcji, rodzaje wypełnień
- Więźby dachowe - jętkowa, storczykowa, wieszarowa, stolcowa itp
- Stropy - konstrukcje i ślady po osadzeniu
Całkowity nakład pracy studenta
1.Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: godziny kontaktowe przewidziane w planie studiów dla danego przedmiotu - 15
2.Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta/słuchacza/uczestnika kursu potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu - 8
3.Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania - 10
Efekty uczenia się - wiedza
WIEDZA:
- zna podstawowe pojęcia i terminologię stosowane w archeologii oraz innych naukach humanistycznych, w tym szczególnie historii i antropologii kulturowej;
- ma podstawową wiedzę z zakresu archeologii prahistorycznej, archeologii historycznej, archeologii antycznej;
- ma podstawową wiedzę o powiązaniach archeologii z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi;
- ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach
rozwoju i najważniejszych nowych osiągnięciach w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla archeologii;
- zna i rozumie podstawowe metody analizy różnych wytworów kultury i ich interpretacji prowadzonych na gruncie wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych rozwijanych w archeologii;
- ma podstawową wiedzę z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego;
zna podstawowe metody badawcze i narzędzia warsztatu archeologa;
- posiada podstawową wiedzę pozwalającą na analizę i interpretację źródeł archeologicznych oraz innych wytworów cywilizacji, przydatnych dla poznania danej epoki w dziejach ludzkości;
- ma podstawową wiedzę dotyczącą prac technicznych w trakcie badań archeologicznych i prac inwentaryzacyjno-laboratoryjnych, w tym z zakresu konserwacji zabytków archeologicznych.
Efekty uczenia się - umiejętności
UMIEJĘTNOŚCI:
- potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł i metod archeologicznych;
- umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego;
- posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów badawczych, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla archeologii;
- potrafi rozpoznać różne rodzaje wytworów kultury właściwych dla studiowanej dyscypliny oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich treści i znaczeń, w tym przynależności chronologiczno- kulturowej oraz funkcji;
- potrafi prowadzić prace techniczne w trakcie terenowych i gabinetowych badań archeologicznych, w tym z zakresu podstawowej konserwacji zabytków archeologicznych
- umie korzystać z podstawowych technologii
informacyjnych, multimediów i zasobów Internetu oraz przetwarzać dane archeologiczne poprzez zastosowanie podstawowych programów komputerowych oraz urządzeń i technik multimedialnych.
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
- potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania;
- ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego;
- bierze udział w życiu naukowym i kulturalnym, uczestnicząc w konferencjach i spotkaniach środowiskowych
Metody dydaktyczne
prezentacje multimedialne, wycieczki dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
- pokaz
Metody dydaktyczne podające
- wykład konwersatoryjny
Metody dydaktyczne poszukujące
- seminaryjna
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Obecność na zajęciach; dyskusja; prezentacja; sprawdzian pisemny.
Literatura
- M. Arszyński, Warsztat budowlany w Prusach około 1400 r., Biuletyn Historii Sztuki, R. 29, nr 4, 1967, s. 582–584.
- M. Arszyński, Budownictwo warowne zakonu krzyżackiego w
Prusach (1230–1454), Toruń 1995.
- W. Borusiewicz, Budownictwo murowane w Polsce. Zaryssztuki strukturalnego kształtowania do końca XIX wieku, Warszawa–
Kraków 1985.
- J. Frazik, Późnogotyckie sklepienia żebrowe w Gdańsku i jego
kręgu, Teka Komisji Urbanistyki i Architektury, t. 13, 1979,
s. 133–143.
- J. Gadomski, Znaki kamieniarskie w Polsce do połowy XIII w.,
Folia Historiae Artium, t. 3, 1966, s. 23–65.
- J. Gimpel, Jak budowano w średniowieczu, Warszawa 1968.
- T. Horbacz, Teoria a doświadczenie. Wokół kwestii związanych
z produkcją cegły w średniowieczu, Archaeologia Historica
Polona , t. 3, 1996, s. 167–180.
- C. Krassowski, Ze studiów nad detalami zabytkowych konstrukcji
ciesielskich, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, t. 7, 1962, s. 3–25.
- E. Okoń, Zabytkowe budowle drewniane i stolarka architektoniczna
wobec współczesnych zagrożeń, Toruń 2005.
- M. Weber-Kozińska, Z problematyki historii kamieniarstwa w Polsce, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, t. 3, 1958, s. 61–84.
- A. Wyrobisz, Czy istniały strzechy budowlane. Z zagadnień organizacji rzemieślników budowlanych w średniowieczu, Przegląd Historyczny, t. 53, nr 4, 1962, s.745–761
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: