Geometria analityczna 1000-MS1-GeoAn
Rachunek wektorowy w n-wymiarowej przestrzeni Euklidesowej (E^n):
* wektory zaczepione, przestrzeń wektorowa wektorów zaczepionych w ustalonym punkcie, wektory swobodne, przestrzeń wektorowa wektorów swobodnych,
* wektory liniowo niezależne, kombinacja liniowa wektorów, baza
i wymiar przestrzeni wektorowej - przypomnienie pojęć z Algebry liniowej,
* układ współrzędnych w n-wymiarowej przestrzeni Euklidesowej,
* definicja i własności iloczynu skalarnego wektorów w E^n,
* iloczyny wektorowy i mieszany w zorientowanej trójwymiarowej przestrzeni wektorowej, interpretacja geometryczna obu iloczynów oraz ich zastosowania.
2. Proste i płaszczyzny:
* Równanie prostej w E^n, różne postaci równań prostych w E^2, prostych i płaszczyzn w E^3, równanie hiperpłaszczyzny w E^n;
* równoległość i prostopadłość prostych (płaszczyzn), kąt między prostymi (płaszczyznami),
* wzajemne położenie dwóch prostych na płaszczyźnie i w przestrzeni, wzajemne położenie dwóch płaszczyzn oraz prostej względem płaszczyzny,
* wzajemne położenie hiperpłaszczyzn w przestrzeni E^n,
* pęk prostych w E^2 oraz pęk płaszczyzn w E^3, zastosowanie poznanych twierdzeń do innego sposobu rozwiązywania zadań,
* odległość między: punktem a prostą, punktem a płaszczyzną (hiperpłaszczyzną), dwiema prostymi, dwiema płaszczyznami (hiperpłaszczyznami).
*biegunowy układ współrzędnych.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Egzamin z przedmiotu Geometria analityczna jest egzaminem pisemnym: W1. Na ocenę z egzaminu może wpływać ocena z ćwiczeń oraz zaangażowanie na zajęciach laboratoryjnych.
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Ocenę wystawia się na postawie zaliczonego kolokwium: U1. W skład oceny mogą wchodzić
(w zależności od potrzeb) również wyniki krótkich sprawdzianów
i aktywność studentów.
Laboratorium kończy się zaliczeniem bez oceny. Aktywność
i zaangażowanie na zajęciach laboratoryjnych ma wpływ na ocenę
z ćwiczeń.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
Literatura podstawowa:
1. K. Borsuk, Geometria analityczna wielowymiarowa, PWN, Warszawa 1977.
2. F. Leja, Geometria analityczna, PWN, Warszawa 1966.
3. Z. Radziszewski, Geometria analityczna, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2005.
4. M. Stark, Geometria analityczna z wstępem do geometrii wielowymiarowej, PWN, Warszawa 1970.
Literatura uzupełniająca (zbiory zadań):
1. O. Cuberbiller, Zadania i ćwiczenia z geometrii analitycznej, PWN, Warszawa 1966.
2. B. Gdowski, E. Pluciński, Zadania z rachunku wektorowego
i geometrii analitycznej, PWN, Warszawa 1974.
3. E. Kącki, D. Sadowska, L. Siewierski, Geometria analityczna
w zadaniach, PWN, Warszawa 1975.
4. T. Jurlewicz, Z. Skoczylas , Algebra i geometria analityczna, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: