Podstawy programowania 1 0800-POPROG1

1. Historia rozwoju komputerów i języków programowania.
2. Proste programy w C/Fortranie: kompilacje, konsolidacja, uruchomienie. Poznanie środowiska Matlab oraz języka interpretowanego Python.
3. Zmienne i stałe. Operacje arytmetyczne, logiczne i relacji, funkcje wbudowane. Instrukcje pisania na ekran i czytania z klawiatury właściwe dla języka.
4. Instrukcje warunkowe (if/switch). Instrukcje „break/continue”.
5. Tablice jedno i dwuwymiarowe.
6. Pętle iteracji warunkowej i bezwarunkowej
7. Wskaźniki (język C).
8. Tablice dynamiczne. Jedno, dwu i trójwymiarowe.
9. Struktury oraz unie.
10. Operacje na plikach.
11. Podprogramy: procedury/funkcje, przekazywanie przez wartość/wskaźnik.

Całkowity nakład pracy studenta

10h - wykład 30h - laboratorium 20h - praca indywidualna, w tym: - czas na przygotowanie się do zajęć: 10h - czas potrzebny na przygotowania do pomyślnego zaliczenia przedmiotu: 10h

Efekty uczenia się - wiedza

W1 - Student poznaje historię rozwoju komputerów (od czasów komputera ENIAC po współczesne klastry komputerowe) oraz języków programowania na przykładzie m.in. języka C, języka Python i innych (astronomia: K_W01, fizyka: K_W01, fizyka techniczna: K_W01, automatyka i robotyka: K_W01, inżynieria nanostruktur K_W01, K_W04) W2 - Student uzyskuje podstawową wiedzę z zakresu programowania (podprogramy, pętle, tablice danych, itp) w języku C, Fortranie, Pythonie oraz środowisku Matlab (astronomia: K_W02, fizyka: K_W02, fizyka techniczna: K_W02, automatyka i robotyka: K_W02, inżynieria nanostruktur: K_W04, K_W06)

Efekty uczenia się - umiejętności

U1 - Student który zaliczył przedmiot potrafi pisać programy rozwiązujące proste problemy obliczeniowe, taki jak numeryczne wyznaczenie wartości całki oznaczonej metodą trapezów, pomnożenie macierzy kwadratowej przez wektor, wyznaczenie odchylenia standardowego dla danych wczytanych z pliku do jednowymiarowej tablicy itp. (astronomia: K_U01, fizyka: K_U01, fizyka techniczna: K_U01, automatyka i robotyka: K_U02, inżynieria nanostruktur: K_U06, K_U08)

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1 - Student który zaliczył przedmiot potrafi samodzielnie poszerzać swoją wiedzę z zakresu programowania w oparciu o literaturę. (astronomia: K_K01, fizyka: K_K01, fizyka techniczna: K_K01, automatyka i robotyka: K_K02, inżynieria nanostruktur: K_K01, K_K02)

Metody dydaktyczne

Wykład oraz laboratorium.

Metody dydaktyczne podające

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- pogadanka

Metody dydaktyczne poszukujące

- laboratoryjna

Koordynatorzy przedmiotu

Michał Zieliński

Kryteria oceniania

Ocena z laboratorium na podstawie realizacji zadań laboratoryjnych oraz kolokwium (kolokwiów) zaliczeniowych weryfikujących osiągnięcie efektów kształcenia (przede wszystkim W2 i U1) według przelicznika:

50-60% - ocena: 3
60-70% - ocena: 3+
70-80% - ocena: 4
80-90% - ocena: 4+
90-100% - ocena 5

Zaliczenie z wykładu na podstawie pozytywnej oceny z ćwiczeń.

Literatura

[1] Stephen Prata, Język C. Szkoła programowania,
[2] Wojciech Sobieski, GNU Fortran z elementami wizualizacji danych,
[3] Andrzej Zalewski, Rafał Cegieła, Matlab - obliczenia numeryczne i ich zastosowania
[3] Alex Martelli, Anna Martelli Ravenscroft, David Ascher, Python. Receptury

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 0800-POPROG1 w USOSweb