Język starogrecki 0717-s1HE2z-JSg
Treści:
1. Alfabet. Podział samogłosek, spółgłosek i dwugłosek.
2. Rodzaje akcentów i przydechów. Zasady akcentowania. Znaki interpunkcyjne.
3. Rzeczownik: deklinacja I - rzeczowniki rodzaju żeńskiego i męskiego o tematach na -a; deklinacja II - rzeczowniki rodzaju męskiego, nijakiego i wyjątki rodzaju żeńskiego o tematach na -o-; rzeczowniki ściągane (nomina contracta); deklinacja III - rzeczowniki o tematach spółgłoskowych, samogłoskowych i dwugłoskowych;
4. Przymiotnik: przymiotniki tematów na -o- i -a o trzech i dwu zakończeniach, przymiotniki kontrahowane (contracta) tematów na -o- i -a; przymiotniki deklinacji III; stopniowanie przymiotników.
5. Tworzenie i stopniowanie przysłówków odprzymiotnikowych.
6. Liczebniki główne i porządkowe: odmiana liczebników głównych 1-4, tworzenie i odmiana liczebników porządkowych; tworzenie i tłumaczenie przysłówków liczebnikowych.
7. Zaimki: osobowe, dzierżawcze, wskazujące, zwrotne, względne, pytajne, nieokreślone.
8. Czasownik: czasy, strony i tryby-zastosowanie i sposób tłumaczenia; czasowniki koniugacji I: tryb oznajmujący (indicativus): indicativus praesentis activi i medii/passivi; indicativus imperfecti act. i med./pass.; indicativus futuri act. i med. (także futurum atticum); indicativus futuri I pass.; indicativus aoristi I act., med. (także verba liquida); indicativus aoristi I pass.; indicativus aoristi II act., med. i pass.; indicativus futuri II pass.; indicativus perfecti i plusquamperfecti activi i med./pass. (w tym verba vocalia, muta i liquida); indicativus perfecti i plusquamperfecti II act.; tryb rozkazujący (imperativus): imperativus praesentis act. i med./pass.; imperativus aoristi I act., med. i pass.; imperativus aoristi II act., med. i pass.; tryb przypuszczający (coniunctivus): coniunctivus praesentis act. i med./pass.; coniunctivus aoristi I act., med. i pass.; coniunctivus aoristi II act., med. i pass.; coniunctivus perfecti I act., med./pass.; coniunctivus perfecti II act.; tryb życzący (optativus): optativus praesentis act. i med./pass.; optativus aoristi I act., med. i pass.; optativus aoristi II act., med. i pass.; optativus futuri act.i med.; optativus perfecti I act. i med./pass.; optativus perfecti II act.
Czasowniki ściągane (verba contracta) o tematach zakończonych na: -a-,-e-,-o-: indicativus praesentis act., med./pass.; indicativus imperfecti act., med./pass.; imperativus praesentis act., med./pass.; coniunctivus praesentis activi., med./pass.; optativus praesentis act., med./pass.; infinitivus praesentis act., med./pass.; participium praesentis act., med./pass.
Odmiana i tłumaczenieczasowników koniugacji II klasy I, II i III.
Wybrane czasowniki greckie nieregularne – ich znaczenie i odmiana.
9. Imiesłowy (participia) czasowników koniugacji I: participium praesentis act. i med./pass., participium aoristi I act., med., pass.; participium aoristi II act., med., pass.; participium futuri act., med. i pass.; participium perfecti I act. i med./pass.; participium perfecti II act.
10. Bezokolicznik (infinitivus) czasowników koniugacji I: infinitivus praesentis activi, med./pass.; infinitivus aoristi I act., med., pass.; infinitivus aoristi II act., med., pass.; infinitivus futuri act., med.; infinitivus perfecti I act., med./pass., infinitivus perfecti II act.
11. Liczba podwójna w koniugacji i deklinacji.
12. Przymiotniki czasownikowe (adiectiva verbalia) – tworzenie i zastosowanie.
13. Wybrane zagadnienia z zakresu składni:
Informacje wstępne: orzeczenie imienne, budowa zdania pojedynczego, szyk wyrazów w zdaniu (szyk przydawkowy i orzecznikowy), formy zaprzeczenia.
Użycie czasów i trybów w zdaniach głównych i podrzędnych: podrzędnych: dopełnieniowych, celowych, czasowych, przyzwolonych, warunkowych, względnych (przydawkowych i okolicznikowych).
Zdania pytające: główne i zależne.
Zastosowanie form nieosobowych czasownika: infinitivus, inf. absolutus, NCI, participium: atributivum, praedicativum, coniunctum.
Użycie przypadków deklinacyjnych w zdaniu:
a) przypadki niezależne: nominativus i vocativus
b) przypadki zależne: accusativus jako dopełnienie - accusativus podwójny (accusativus duplex), accusativus jako okolicznik (acc. directionis, acc. extensionis, acc. respectus vel limitativus); genetivus (absolutus, comparationis, possessoris, czasu i miejsca, partitivus, qualitatis, materiae, quantitatis, subiectivus i obiectivus, separationis, gen. originis); dativus: ( locativus, instrumentalis, sociativus/comitativus, dat. modi, dat. causae, dat. mensurae).
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Efekty kształcenia
wiedza:
- ma podstawową wiedzę o języku starogreckim
- zna gramatykę, leksykę i sposób zapisu właściwy dla języka starogreckiego w stopniu pozwalającym na kontynuowanie kształcenia
- ma podstawową wiedzę o wybranych zagadnieniach językowych w aspekcie porównawczym, kontrastywnym i międzykulturowym
umiejętności:
- potrafi tłumaczyć z języka/języków danego obszaru kulturowego na język polski
kompetencje społeczne:
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju
- potrafi pracować w zespole przyjmując różne role
- docenia tradycję i dziedzictwo kulturowe Grecji i ma świadomość odpowiedzialności za ich zachowanie
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
zaliczenie na ocenę po semestrach: 1, 2 i 3 oraz egzamin pisemny po semestrze 4
Student otrzymuje zaliczenie na ocenę na podstawie:
- systematycznego i aktywnego udziału w zajęciach, w czasie których wykazuje się umiejętnością czytania i tłumaczenia na język polski tekstów w języku starogreckim (preparowanych lub oryginalnych dostosowanych do umiejętności studenta) oraz wiedzą z zakresu gramatyki i znajomością słownictwa
- sprawdzianów pisemnych, w których student wykaże się znajomością gramatyki i leksyki oraz umiejętnością tłumaczenia z języka starogreckiego na język polski
- sprawdzianów ustnych, wykazujących umiejętności studenta w zakresie czytania i tłumaczenia tekstu starogreckiego na język polski oraz znajomość leksyki i struktur gramatycznych
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Podręcznik:
Golias M., Wstępna nauka języka greckiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1952
Słowniki i gramatyka:
Słownik grecko-polski pod red. Z. Abramowiczówny, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965
- Słownik grecko-polski, oprac. O. Jurewicza na podstawie słownika Z. Węclewskiego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2000
- Auerbach M., Golias M., Gramatyka grecka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1985 lub Auerbach M., Golias M., Gramatyka grecka, wykład rozszerzył, całość na nowo opracował J. Rezler, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2000
Literatura uzupełniająca:
Korusowie A. i K., HELLENIKE GLOTTA. Podręcznik do nauki języka greckiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 1994
Borowska M., Mormolyke. Książka do nauki języka starogreckiego, OBTA Wiedza Powszechna, Warszawa 1996.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: