Podstawy chemii supramolekularnej 0600-S3-DSC-PCS

1. Właściwości geometryczne związków organicznych oraz konsekwencje istnienia równowag konformacyjnych. Opis rotametrii, tautomerii i izomerii w świetle oddziaływań międzycząsteczkowych oraz samoorganizacji cząsteczek związków organicznych.
2. Rodzaje oddziaływań stabilizujących oraz destabilizujących kompleksy supramolekularne. Liczba i charakter wiązań wodorowych, oddziaływań drugiego rzędu na trwałość kompleksów.
3. Wpływ struktury związków organicznych na tworzone przez nie kompleksy – równowagi konformacyjne, przeniesienie protonu, liczba wiązań wodorowych a liczba i charakter oddziaływań drugiego rzędu.
4. Zastosowanie kompleksów supramolekularnych w wybranych gałęziach chemii.
5. Metody eksperymentalne i obliczeniowe badania asocjacji związków organicznych.
6. Praca z literaturą naukową oraz krytyczne podejście do danych.

Całkowity nakład pracy studenta

Student pracuje na zajęciach uczestnicząc w wykładach, a następnie uzupełnia wiedzę posiłkując się literaturą. Wykład: 15h Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta 20 h

Efekty uczenia się - wiedza

W1: Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu supramolekularnej chemii organicznej. W2: Zna i rozumie zależności między budową związków organicznych, a ich oddziaływaniami. W3: Posiada wiedzę na temat rodzajów oddziaływań międzycząsteczkowych jakie występują w kompleksach związków organicznych. W4: Posiada wiedzę na temat metod modyfikacji strukturalnej cząsteczek związków organicznych oraz ich wpływu na właściwości kompleksów w tym oddziaływania z cząsteczkami aktywnymi biologicznie. W5: Posiada wiedzę na temat możliwości zastosowania związków zdolnych do oddziaływań międzycząsteczkowych w uprawianej dyscyplinie naukowej.

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: Potrafi korzystać z podstawowych działów chemii supramolekularnej. U2: Potrafi wyszukiwać informacji o możliwościach oddziaływań międzycząsteczkowych związków organicznych. U3: Stosując odpowiednie metody potrafi analizować możliwości oddziaływań międzycząsteczkowych. U4: Potrafi, za pomocą wybranych metod instrumentalnych, badań strukturę kompleksów organicznych.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: Potrafi formułować i przedstawiać opinie na temat napotkanych problemów na polu chemii supramolekularnej z uwzględnieniem możliwych oddziaływań z biocząsteczkami i małymi cząsteczkami organicznymi. K2: Zna ograniczenia stosowanych metod badawczych jakie można użyć w badaniach kompleksów. K3: Potrafi analizować dane pochodzące z pomiarów instrumentalnych wykonanych dla kompleksów.

Metody dydaktyczne

Wykład konwencjonalny

Wymagania wstępne

Student posiada podstawową wiedzę z zakresu chemii organicznej oraz chemii fizycznej. Zna pojęcia i płynnie się stosuje.

Koordynatorzy przedmiotu

Borys Ośmiałowski

Kryteria oceniania

Kryteria oceniania:
niedostateczny – 2 (<50%)
dostateczny – 3 (>50%)
dostateczny plus – 3+ (>60%)
dobry – 4 (>65%)
dobry plus – 4+ (>75%)
bardzo dobry – 5 (>80%)

Praktyki zawodowe

nie przewiduje się praktyk zawodowych

Literatura

1. „Wybrane aspekty chemii supramolekularnej” red. Grzegorz Schroeder
2. „Wstęp do chemii supramolekularnej” H. Dodziuk
3. „Kompleksy typu gość-gospodarz” red. Grzegorz śchroeder
4. „Comprehensive Supramolecular Chemistry” J. Atwood

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 0600-S3-DSC-PCS w USOSweb