Metody Chemii Obliczeniowej 0600-S3-DSC-MCO
Głównym celem kursu jest zapoznanie słuchaczy z podstawową terminologią chemii obliczeniowej i prezentacja zagadnień chemii organicznej, które mogą być rozwiązywane z wykorzystaniem metodologii ogólnie pojętego modelowania molekularnego. Z założenia, kurs ma charakter popularyzatorski stanowiąc swoiste kompendium wiedzy o metodach chemii obliczeniowej (mechanika i dynamika molekularna, metody ab initio, dokowanie ligandów, techniki chemoinformatyczne), ich wadach, zaletach oraz ograniczeniach. Treści omawiane podczas wykładów dotyczyć będą: wykorzystania technik obliczeniowych w chemii organicznej i projektowaniu leków, natury oddziaływań międzycząsteczkowych w centrach aktywnych enzymów, sposobów modelowania ułożenia cząsteczek ligandów w biomakromolekułach, zależności aktywności i właściwości układu od jego struktury. Zajęcia mają także na celu zapoznanie słuchaczy z praktycznymi zastosowaniami metod chemoinformatycznych. W szczególności, studenci poznają metody badania zależności struktura – właściwość (QSPR) oraz struktura – aktywność substancji biologicznie czynnej (QSAR). Przedstawione zostaną zasady klasycznej metody QSAR oraz metod 3D QSAR, w tym analizy porównawczej pól molekularnych CoMFA oraz analizy porównawczej powierzchni molekularnych CoMSA. Omówione zostaną zagadnienia związane z wyznaczaniem deskryptorów molekularnych (m. in. w oparciu o metody chemii obliczeniowej), metody redukcji (selekcja i ekstrakcja cech) oraz wizualizacji wielowymiarowych danych, statystyczne metody eksploracji danych oraz sztuczne sieci neuronowe z uwzględnieniem nadzorowanych i nienadzorowanych metod uczenia. Treści teoretyczne zostaną uzupełnione zagadnieniami ogólnymi dotyczącymi natury omawianych zjawisk i reakcji. Przedstawione zostaną strategie projektowania leków w oparciu o metody dokowania ligandów (dokowanie gotowego liganda, budowanie liganda de novo), przykłady zastosowania metod wirtualnego testowania ligandów oraz dokowanie do modeli białek zbudowanych na podstawie homologii.
Podczas laboratorium będą ilustrowane treści programowe zawarte w wykładzie oraz planowana jest realizacja indywidualnych projektów obliczeniowych dostosowanych do potrzeb studentów.
Przedmiotem rozważań podczas zajęć będą: opis struktury i właściwości układów molekularnych oraz modelowanie ścieżek reakcji chemicznych w oparciu o metody chemii obliczeniowej. Planowane jest zastosowanie metod chemoinformatycznych do rozwiązywania problemów chemicznych. Studenci poznają główne etapy konstrukcji modeli, zasady doboru technik modelowania oraz określania złożoności i jakości predykcyjnej modeli QSAR.
Zadania laboratoryjne dotyczyć będą także natury oddziaływań między- i wewnątrzmolekularnych w kompleksach białek. Po przygotowaniu układu do przeprowadzenia dokowania (struktura receptora, biblioteka ligandów, charakterystyka miejsca wiążącego), przeanalizowane na przykładach zostaną metody szacowania energii wiązania receptor-ligand, algorytmy dokowania: dokowanie sztywnych ligandów, uwzględnianie zmian konformacyjnych ligandów, metody uwzględniania giętkości receptora oraz wpływ wody na oddziaływanie ligand-receptor.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu jego uczestnik powinien posiadać zasób wiedzy umożliwiający sformułowanie problemu obliczeniowego, dobranie i wykorzystanie odpowiednich metod chemii obliczeniowej do wspomożenia pracy eksperymentalnej, zaprojektowanie struktury nowego leku lub materiału oraz przewidzenie aktywności farmakologicznej zaprojektowanego leku. Uzyskane podczas kursu umiejętności przełożą się także na podniesienie kwalifikacji dydaktycznych i poziomu zajęć prowadzonych przez uczestników.
Kryteria oceniania
Obowiązkowa jest obecność na co najmniej 80% zajęć. Uczestnicy kursu wykonują projekt badawczy wybrany zgodnie z ich zainteresowaniami naukowymi i rozliczają go składając pisemny raport.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
1. John McMurry, Chemia organiczna, Wyd. Naukowe PWN 2007
2. Robert T. Morrison, Robert N. Boyd, Chemia organiczna, Wyd. Naukowe PWN 2009
3. R. B. Silverman, Chemia organiczna w projektowaniu leków, WNT 2004
4. Robert M. Silverstein, Francis X. Webster, David J. Kiemle, Spektroskopowe metody identyfikacji związków organicznych, Wyd. Naukowe PWN 2007
5. Daniel Lednicer, Strategies for Organic Drug Synthesis and Design, Wiley 2009
6. E. J. Corey, Barbara Czakó, László Kürti, Molecules and Medicine, Wiley 2007
7. Steven M. Bachrach, Computational Organic Chemistry, Wiley-Interscience 2007
8. T. W. Graham Solomons, Craig B. Fryhle, Organic Chemistry, Wiley 2007
9. A. Hinchliffe, Molecular Modelling for Beginners, Wiley 2008
10. F. Jensen, Introduction to Computational Chemistry, Wiley 2006
11. D. Young, Computational Chemistry: A Practical Guide for Applying Techniques to Real World Problems, Wiley-Interscience 2001
12. Jure Zupan, Johann Gasteiger, Neural networks in chemistry and drug design, Wiley 1999
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: