Przetwórstwo polimerów 0600-S2-PP/ChP-PP
Wykład:
Treści wykładu obejmują metody przetwarzania i formowania materiałów wykonanych z polimerów wraz z omówieniem poszczególnych etapów poszczególnych technik oraz zarysem budowy wykorzystywanych urządzeń. Ponadto zostanie omówione zachowanie się różnych grup polimerów podczas przetwarzania. Do najważniejszych metod przetwórstwa należą: wytłaczanie, wtryskiwanie, termoformowanie, prasowanie, klejenie, kalandrowanie.
Laboratorium:
obejmuje wytłaczanie z barwieniem, wytłaczanie wraz z odciągiem i granulowaniem polimerów, termoformowanie pojemników, analiza polimerów ze wskazaniem przydatności w danej metodzie przetwórczej. Wtryskiwanie wyprasek. Analiza otrzymywanych zgrzewów otrzymywanych metodą klejenia i zgrzewania. Wpływ koloru granulatu na właściwości przetwórcze polimerów.
Ponadto zarówno treści wykładu jak i laboratorium będą obejmować właściwości mechaniczne polimerów, takie jak wytrzymałość na rozciąganie, udarność, wytrzymałość na zginanie, twardość, ścieralność, które są kluczowe w pracy z materiałami polimerowymi.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student
W1: Zna różnice pomiędzy polimerem i tworzywem sztucznym – K_W03
W2: Zna klasyfikację metod przetwórstwa tworzyw sztucznych – K_W03
W3: Ma wiedzę na temat wytłaczanie tworzyw polimerowych – K_W03
W4: Ma wiedzę na temat wtryskiwania tworzyw polimerowych – K_W03
W5: Ma wiedzę na temat problematyki związanej z recyklingiem tworzyw sztucznych – K_W02
W6: zna podstawowe właściwości mechaniczne materiałów – K_W02
W7: zna budowę elastomerów – K_W02
W8: zna podstawowe modele mechaniczne – K_W02
U1: Potrafi wyznaczyć wskaźnik płynięcia tworzywa polimerowego – K_U05.
U2: Umie wyznaczyć temperaturę mięknięcia metodą Vicata - K_U05.
U3: Potrafi wykonać podstawowe operacje przetwórcze jak wydruk 3D prostego obiektu i wytłaczanie polimeru – K_U11
U4: potrafi przeprowadzić badania wytrzymałości na rozciąganie, zginanie, udarność K_U11
K1: potrafi wyciągać odpowiednie wnioski z przeprowadzonych doświadczeń - K_K05
K2: potrafi pracować w grupie – K_K02
K3: potrafi planować eksperyment – K_K05
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
- wykład: egzamin pisemny lub ustny - W1-W8
- laboratorium: zaliczenie na podstawie wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych i opracowań – U1-U4, ocena ciągła studenta w czasie zajęć – K1-K3
Kryteria oceniania:
ndst – 0-49 pkt (0-49%)
dst - 50-60 pkt (50 - 60%)
dst plus- 61-65 pkt (61 - 65%)
db- 66-75 pkt (66 - 75%)
db plus- 76-80 pkt (76 - 80%)
bdb- 81-100 pkt (81-100%)
Praktyki zawodowe
-
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Dzierża W., Czerniawski T., Właściwości mechaniczne i termiczne polimerów”, Wydawnictwo UMK, Toruń, 2000.
2. Bakar M., Właściwości mechaniczn epolimeró1)PTPS i Politechnika Radomsak, 2009
3. Broniewski T, Iwasiewicz A., i inni, „Metody badań i ocena własności tworzyw sztucznych”.
4. Leslie H. Speling; Introduction to physical polymer science; John Wiley & Sons, Inc. New York 2001.
5. John W. Nicholson; The chemistry of polymers; The Royal Society of Chemistry London 1997.
Literatura uzupełniająca:
1. Narębska A., Podstawy chemii i fizykochemii polimerów, Uniwersytet Mikołaja Kopernik, Toruń, 1984
2. Kozłowski M., Podstawy recyklingu tworzyw sztucznych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1998.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: