Transition Metal Chemistry and Magnetochemistry 0600-S2-EN-TMCM
Wykład
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawami chemii pierwiastków przejściowych, zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i utylitarnym. Obejmuje następujące treści programowe: wprowadzenie do chemii metali przejściowych; teorię pola krystalicznego; teorię orbitali molekularnych; właściwości redoksowe metali przejściowych, nomenklaturę, izomerię, trwałość termodynamiczną, reakcje, kinetykę i mechanizmy reakcji związków koordynacyjnych, spektroskopia związków koordynacyjnych w zakresie widzialnym i podczerwieni, zastosowanie związków koordynacyjnych w katalizie i procesach przemysłowych, związki koordynacyjne w biologii i medycynie, związki metali przejściowych w stanie stałym; związki niestechiometryczne; reakcje w fazie stałej; warstwowe związki koordynacyjne i interkalaty; zarys teorii diamagnetyzmu i paramagnetyzmu, właściwości magnetyczne jonów metali d- i f-elektronowych, równowaga spinowa, oddziaływania wymienne, właściwości magnetyczne dimerów i związków wielordzeniowych; nowe materiały magnetyczne na bazie związków koordynacyjnych; podstawy zjawiska EPR i zastosowanie do badania związków metali przejściowych.
Laboratorium
Celem ćwiczeń w laboratorium jest poszerzenie wiedzy w zakresie syntezy i reakcji związków metali przejściowych oraz nabycie umiejętności badania właściwości fizykochemicznych tych związków przy wykorzystaniu szeregu technik pomiarowych, m.in. pomiarów magnetochemicznych i EPR.
Synteza obejmuje m.in. kompleksy chromu(II), chromu(III) z kwasem pikolinowym i dipikolinowym, związki metaloorganiczne chromu(III), związki żelaza(III), związki miedzi(II) w różnych rozpuszczalnikach, kompleksy niklu(II).
Problematyka eksperymentów uwzględnia: zastosowanie chromatografii jonowymiennej do rozdziału i oczyszczenia kompleksów chromu(III); ustalenie stosunku molowego metalu do liganda za pomocą metody spektrofotometrycznej; właściwości miedzi(II) jako centrum koordynacji; poznanie różnorodnych zastosowań związków chromu(II) i techniki pracy w atmosferze gazu obojętnego; wyznaczanie podatności magnetycznej metodą Faradaya; kompleksy wysoko- i niskospinowe; badanie i interpretację widm EPR rodników i związków metali przejściowych.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2025/26Z: | W cyklu 2022/23Z: | W cyklu 2023/24Z: |
Efekty kształcenia
Po ukończeniu przedmiotu student poszerza wiedzę ogólną oraz zdobywa wiedzę o aktualnych kierunkach rozwoju i odkryciach w zakresie chemii metali przejściowych ze szczególnym uwzględnieniem nowoczesnych materiałów. Posiada umiejętność wykonywania szeregu pomiarów fizykochemicznych, m.in. podatności magnetycznej i widm EPR. Potrafi zinterpretować i wykorzystać wyniki w celu uzyskania informacji o budowie, strukturze elektronowej i oddziaływaniach.
Kryteria oceniania
Egzamin pisemny (test jednokrotnego wyboru, pytania otwarte, zadania obliczeniowe – łącznie 120 min.) – 75%
Laboratorium (ocena ciągła - bieżące przygotowywanie się do zajęć, dyskusja podczas wykonywania eksperymentów, referowanie wyników, raporty z wykonywanych ćwiczeń) – 25%
Egzamin pisemny - W1, W2, W4, U1, U4, K1
”Wejściówki” - W2, W3, W5, U1, U2, U3
Raporty - W2, W3, W5, W6, U1, U2, U3, U4
Aktywność - K1, K2
Praktyki zawodowe
Nie są przewidziane.
Literatura
A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. dowolne – im nowsze, tym lepiej, PWN, Warszawa.
P.A. Cox, Krótkie wykłady. Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa, 2004.
S.F.A. Kettle, Fizyczna chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa 1999, rozdz. 9, 11, 12.6.
Z. Kęcki, Podstawy spektroskopii molekularnej, PWN, Warszawa 1992, rozdz. 10.
A.F. Orchard, Magnetochemistry, Oxford University Press, 2003.
D.F. Shriver, P.W. Atkins, Inorganic Chemistry, 4th ed. Oxford University Press, 2006.
B. Staliński, Magnetochemia, PWN, Warszawa, 1966.
J. Stankowski, W. Hilczer, Wstęp do spektroskopii rezonansów magnetycznych, PWN, Warszawa 2005, rozdz. II.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: