Interdyscyplinarne oblicza dermatologii i kosmetologii
0600-S2-ChK-IODK
Zajęcia z przedmiotu „Interdyscyplinarne oblicza dermatologii i kosmetologii” dotyczą wykorzystania nowoczesnych metod uzyskiwania produktu kosmetycznego.
Treści szczegółowe obejmują:
1. Biotechnologiczne metody wytwarzania substancji aktywnych
w kosmetologii.
2. Bezpieczeństwo produktu biotechnologicznego.
3. Metody oceny klinicznej wyrobu medycznego.
4. Komórki macierzyste – aspekt praktyczny i etyczny.
5. Substancje czynne w kosmetologii w aspekcie prawa.
6. Pro- i prebiotyki w kosmetologii.
7. Metody oceny właściwości funkcjonalnych substancji aktywnych w kosmetologii: toksyna botulinowa, aminokwasy, niskocząsteczkowe peptydy, koenzymy i witaminy.
8. Komórki macierzyste w dermatologii estetycznej.
9. Wtórne metabolity roślinne w kosmetologii.
10. Kwas hialuronowy, adipocyty, hydroksyapatyt, stymulatory tkankowe i biorewitalizatory.
|
W cyklu 2023/24Z:
Zajęcia z przedmiotu „Interdyscyplinarne oblicza dermatologii i kosmetologii” odbywają się w formie wykładów i ćwiczeń.
Wykłady
1. Biotechnologia – interdyscyplinarne narzędzie w kosmetologii i medycynie.
2. Biotechnologiczne metody wytwarzania substancji aktywnych w kosmetologii.
3. Bezpieczeństwo produktu biotechnologicznego.
4. Metody oceny klinicznej wyrobu medycznego.
5. Komórki macierzyste – aspekt praktyczny i etyczny.
6. Substancje czynne w kosmetologii w aspekcie prawa.
7. Pro- i prebiotyki w kosmetologii.
Ćwiczenia
1. Metody oceny właściwości funkcjonalnych substancji aktywnych w kosmetologii.
2. Toksyna botulinowa.
3. Aminokwasy, niskocząsteczkowe peptydy.
4. Koenzymy i witaminy.
5. Komórki macierzyste w dermatologii estetycznej.
6. Wtórne metabolity roślinne w kosmetologii.
7. Kwas hialuronowy, adipocyty, hydroksyapatyt, stymulatory tkankowe i biorewitalizatory.
Samokształcenie
1. Składniki aktywne w kosmetykach.
2. Substancje pochodzenia roślinnego/zwierzęcego w kosmetykach.
3. Mikrobiom skóry.
4. Technologia postaci kosmetyku.
5. Syntetyczne składniki kosmetyków uzyskane drogą biotechnologiczna.
|
W cyklu 2024/25Z:
Zajęcia z przedmiotu „Interdyscyplinarne oblicza dermatologii i kosmetologii” odbywają się w formie wykładów i ćwiczeń.
Wykłady
1. Biotechnologia – interdyscyplinarne narzędzie w kosmetologii i medycynie.
2. Biotechnologiczne metody wytwarzania substancji aktywnych w kosmetologii.
3. Bezpieczeństwo produktu biotechnologicznego.
4. Metody oceny klinicznej wyrobu medycznego.
5. Komórki macierzyste – aspekt praktyczny i etyczny.
6. Substancje czynne w kosmetologii w aspekcie prawa.
7. Pro- i prebiotyki w kosmetologii.
Ćwiczenia
1. Metody oceny właściwości funkcjonalnych substancji aktywnych w kosmetologii.
2. Toksyna botulinowa.
3. Aminokwasy, niskocząsteczkowe peptydy.
4. Koenzymy i witaminy.
5. Komórki macierzyste w dermatologii estetycznej.
6. Wtórne metabolity roślinne w kosmetologii.
7. Kwas hialuronowy, adipocyty, hydroksyapatyt, stymulatory tkankowe i biorewitalizatory.
Samokształcenie
1. Składniki aktywne w kosmetykach.
2. Substancje pochodzenia roślinnego/zwierzęcego w kosmetykach.
3. Mikrobiom skóry.
4. Technologia postaci kosmetyku.
5. Syntetyczne składniki kosmetyków uzyskane drogą biotechnologiczna.
|
W cyklu 2025/26Z:
Zajęcia z przedmiotu „Interdyscyplinarne oblicza dermatologii i kosmetologii” odbywają się w formie wykładów i ćwiczeń.
Wykłady
1. Biotechnologia – interdyscyplinarne narzędzie w kosmetologii i medycynie.
2. Biotechnologiczne metody wytwarzania substancji aktywnych w kosmetologii.
3. Bezpieczeństwo produktu biotechnologicznego.
4. Metody oceny klinicznej wyrobu medycznego.
5. Komórki macierzyste – aspekt praktyczny i etyczny.
6. Substancje czynne w kosmetologii w aspekcie prawa.
7. Pro- i prebiotyki w kosmetologii.
Ćwiczenia
1. Metody oceny właściwości funkcjonalnych substancji aktywnych w kosmetologii.
2. Toksyna botulinowa.
3. Aminokwasy, niskocząsteczkowe peptydy.
4. Koenzymy i witaminy.
5. Komórki macierzyste w dermatologii estetycznej.
6. Wtórne metabolity roślinne w kosmetologii.
7. Kwas hialuronowy, adipocyty, hydroksyapatyt, stymulatory tkankowe i biorewitalizatory.
Samokształcenie
1. Składniki aktywne w kosmetykach.
2. Substancje pochodzenia roślinnego/zwierzęcego w kosmetykach.
3. Mikrobiom skóry.
4. Technologia postaci kosmetyku.
5. Syntetyczne składniki kosmetyków uzyskane drogą biotechnologiczna.
|
Całkowity nakład pracy studenta
1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:
udział w wykładach: 15 h
udział w ćwiczeniach: 15 h
udział w konsultacjach: 8 h
przeprowadzenie zaliczenia: 2 h
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 40 h, co odpowiada 1,6 punktu ECTS.
2. Bilans nakładu pracy Studenta:
udział w wykładach: 15 h
udział w ćwiczeniach: 15 h
udział w konsultacjach: 8 h
przygotowanie do ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury): 20 h
przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 15 h + 2h = 17 h
Łączny bezpośredni kontakt z nauczycielem: 15 h + 15 h + 8 h + 2 h= 40 h
Łączny nakład pracy Studenta związany z realizacją przedmiotu wynosi 75 h, co odpowiada 3 punktom ECTS.
3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w
procesie oceniania:
- przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 15 + 2 h = 15 h
Łączny nakład pracy Studenta związany z przygotowaniem do uczestnictwa w procesie oceniania wynosi 15 h, co odpowiada 0,6 punktu ECTS.
4. Bilans nakładu pracy Studenta o charakterze praktycznym:
udział w ćwiczeniach: 15 h
przygotowanie do ćwiczeń (w zakresie praktycznym): 20 h
udział w konsultacjach: 4 h
Łączny nakład pracy Studenta o charakterze praktycznym wynosi 39 h, co odpowiada 1,56 punktu ECTS.
5. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki
nie dotyczy
Efekty uczenia się - wiedza
W1: podstawowe pojęcia i definicje z zakresu biotechnologii tradycyjnej i nowoczesnej K_W03, K_W10, K_W11, K_W13, K_W15.
W2: zna metody biotechnologicznego otrzymywania związków/produktów o znaczeniu medycznym i kosmetologicznym K_W03, K_W07, K_W10
Efekty uczenia się - umiejętności
U1: Potrafi wykonać podstawowe obliczenia chemiczne stosowane
w kosmetyce K_U01.
U2: Wskazuje zależność między składem chemicznym surowca
kosmetycznego a jego działaniem i zastosowaniem kosmetycznym K_U05.
U3: Posiada umiejętność wyszukiwania literatury naukowej i publikacji
z zasobów bibliograficznych uczelni oraz baz pełnotekstowych dostępnych on-line K_U05.
U4: Potrafi korzystać z polskiego i obcojęzycznego piśmiennictwa
zawodowego K_U05.
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K1: Potrafi pracować w zespole K_K07.
K2: Potrafi wykorzystać dostępne źródła informacji do poszerzania
wiedzy z przedmiotu K_K01, K_K06.
K3: Potrafi formułować i przedstawiać opinie na temat zagadnień dotyczących wybranych surowców i produktów kosmetycznych
w których występują K_K06.
K4: Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego uczenia się przez całe życie; potrafi samodzielnie podjąć działania w celu poszerzania i pogłębiania wiedzy chemicznej – K_K01, K_K02.
Metody dydaktyczne
Zajęcia będą realizowane na Wydziale Chemii UMK, sala seminaryjna
Wykłady:
metoda podająca;
wykład problemowy (opis z objaśnieniami);
wykład informacyjny z pokazem multimedialnym;
dyskusja dydaktyczna.
Ćwiczenia:
– dyskusja dydaktyczna;
– praca indywidualna i praca w grupie;
– studia literaturowe.
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
- pogadanka
- wykład konwersatoryjny
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
Wymagania wstępne
Do realizacji przedmiotu „ Interdyscyplinarne oblicza dermatologii
i kosmetologii” niezbędne jest posiadanie wiedzy z zakresu budowy skóry, zasady jej pielęgnacji oraz posiada wiedzę z zakresu podstaw kosmetologii, dermatologii estetycznej, farmakologii oraz podstaw biotechnologii enzymów i kosmetyków.
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zdanie egzaminu obejmującego wykłady oraz uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń.
1. Obecność na ćwiczeniach i wykładach jest obowiązkowa.
2. Na ćwiczenia Student zobowiązany jest być przygotowanym merytorycznie z zakresu bieżących zagadnień przewidzianych
w rozkładzie zajęć dydaktycznych oraz sylabusie, co nauczyciel akademicki weryfikuje w sposób systematyczny. Metody weryfikacji efektów kształcenia z zakresu wiedzy, umiejętności praktycznych oraz kompetencji społecznych omawia prowadzący na pierwszych zajęciach podając szczegółowe ich sposoby oceny oraz kryteria.
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia ćwiczeń na ocenę pozytywną.
Zaliczenie ćwiczeń odbywa się na podstawie aktywności Studenta
na ćwiczeniach i przedłużonej obserwacji kompetencji społecznych.
Aktywność Studenta może mieć formę odpowiedzi ustnej lub pisemnej (wejściówki). W celu zaliczenia Student musi uzyskać minimum 60% punktów z odpowiedzi.
W przypadku odpowiedzi ustnej lub pisemnej do oceny osiągniętych przez studenta efektów uczenia stosuje się następujące kryteria:
- zaliczenie w przypadku, gdy: student zna podstawowe zagadnienia i opanował minimum programowe, rozumie zadawane mu pytania przedstawia swoją wiedzę w sposób logiczny i usystematyzowany, potrafi praktycznie zastosować zdobytą wiedzę;
- brak zaliczenia w przypadku, gdy: student nie opanował minimum programowego, nie rozumie pytań, udziela odpowiedzi nie na temat, nie posługuje się prawidłowo podstawowym słownictwem, nie potrafi praktycznie zastosować zdobytej wiedzy.
Egzamin odbywa się w formie testu jednokrotnego wyboru (30 pytań); warunkiem zaliczenia testu jest minimum 60% poprawnych odpowiedzi.
Wymagany próg dla poszczególnych zajęć to:
na ocenę dostateczną – 50-60%,
dostateczny plus – 61-65%,
dobry – 66-75%,
dobry plus – 76-80%,
bardzo dobry – 81-100%.
Praktyki zawodowe
Literatura
1. Kosmetologia, T. 2, A. Kołodziejczak, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2021
2. Kosmetologia i farmakologia skóry, Marie-Claude Martini
red. Waldemar Placek PZWL, Warszawa 2014, wyd.1
3. Podstawy medycyny estetycznej: podręcznik dla studentów kosmetologii; Przylipiak, A.; Uniwersytet Medyczny: Białystok, 2014.
4. Chemia kosmetyczna. Wybrane zagadnienia; Alina Sionkowska, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
|
W cyklu 2023/24Z:
1. Kosmetologia, T. 2, A. Kołodziejczak, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2021
2. Kosmetologia i farmakologia skóry, Marie-Claude Martini
red. Waldemar Placek PZWL, Warszawa 2014, wyd.1
3. Podstawy medycyny estetycznej: podręcznik dla studentów kosmetologii; Przylipiak, A.; Uniwersytet Medyczny: Białystok, 2014.
4. Chemia kosmetyczna. Wybrane zagadnienia; Alina Sionkowska, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. |
W cyklu 2024/25Z:
1. Kosmetologia, T. 2, A. Kołodziejczak, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2021
2. Kosmetologia i farmakologia skóry, Marie-Claude Martini
red. Waldemar Placek PZWL, Warszawa 2014, wyd.1
3. Podstawy medycyny estetycznej: podręcznik dla studentów kosmetologii; Przylipiak, A.; Uniwersytet Medyczny: Białystok, 2014.
4. Chemia kosmetyczna. Wybrane zagadnienia; Alina Sionkowska, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. |
W cyklu 2025/26Z:
1. Kosmetologia, T. 2, A. Kołodziejczak, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2021
2. Kosmetologia i farmakologia skóry, Marie-Claude Martini
red. Waldemar Placek PZWL, Warszawa 2014, wyd.1
3. Podstawy medycyny estetycznej: podręcznik dla studentów kosmetologii; Przylipiak, A.; Uniwersytet Medyczny: Białystok, 2014.
4. Chemia kosmetyczna. Wybrane zagadnienia; Alina Sionkowska, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. |
Uwagi
|
W cyklu 2023/24Z:
|
W cyklu 2024/25Z:
|
W cyklu 2025/26Z:
|
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: