Chemia nieorganiczna i koordynacyjna w kosmetyce 0600-S2-ChK-ChNiKK
Wykład połączony z dyskusją
Na wykładzie wprowadzone zostaną zasady nazewnictwa stosowane w chemii koordynacyjnej. Omówiona będzie koncepcja twardych i miękkich kwasów i zasad, budowa związków koordynacyjnych, teoria pola ligandów oraz schemat rozszczepienia w kompleksach o symetrii Oh i Td. Wyjaśniony zostanie efekt Jahna-Tellera. Wykład obejmie również zagadnienia dotyczące klasyfikacji ligandów i ich roli w przemyśle kosmetycznym. Omówione zostaną zastosowania kompleksów wielordzeniowych oraz związków mixed-valence. Przedstawione zostaną podstawy termodynamiki i kinetyki przemian związków koordynacyjnych, stałe trwałości, czynniki wpływające na tworzenie kompleksów (właściwości jonu centralnego i ligandów). Omówione zostaną mechanizmy reakcji substytucji i mechanizmy reakcji redoks, fotochemia związków koordynacyjnych. Poruszone zostaną najciekawsze tematy z chemii koordynacyjnej mającej zastosowanie w życiu człowieka min. znaczenie biologiczne i medyczne kompleksów, kompleksy jako pigmenty, ligandy w maskowaniu i usuwaniu metali ciężkich, witaminy jako ligandy, biogenne utleniacze i reduktory kompleksów …
Laboratorium:
Na zajęciach laboratoryjnych student zapozna się z podstawowymi czynnikami redoksowymi stosowanymi w przemyśle kosmetycznym, z ich reakcjami, oznaczaniem. Samodzielnie zsyntezuje i oznaczy skład wybranych związków koordynacyjnych. Wyznaczy stałe trwałości i stałe kwasowe związków koordynacyjnych. Zbada wpływ pH na kompleksowanie. Pozna wybrane fotoczułe związki koordynacyjne.
Ćwiczenia:
Poszerzenie wybranej tematyki wykładów. Rozwiązywanie zadań problemowych. Dyskusja podstaw teoretycznych niezbędnych do zrozumienia każdego z bloków tematycznych.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
Metody dydaktyczne poszukujące
- laboratoryjna
- ćwiczeniowa
- doświadczeń
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
Egzamin (W1, W2, U1, K1);
Wiadomości sprawdzane w formie pisemnej (W1, U1, U2, K1);
Pisemne raporty z przeprowadzonych doświadczeń (U2, K1, K2).
Metody oceniania:
Egzamin (W1, W2, U1, K1);
Wiadomości sprawdzane w formie pisemnej (W1, U1, U2, K1);
Pisemne raporty z przeprowadzonych doświadczeń (U2, K1, K2).
Kryteria oceniania:
niedostateczny - 0-49%
dostateczny - 50-60%
dostateczny plus - 61-65%
dobry - 66-75%
dobry plus - 76-80%
bardzo dobry - 81-100%
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
1. P. Atkins, T. Overton i in., Shriver&Atkins Inorganic Chemistry, 5 wyd. Oxford University Press 2010;
2. C.E. Housecroft, A.G. Sharpe, „Inorganic Chemistry”, 4 wyd., Person Education Limited 2005;
3. J. R. Gispert, “Coordination Chemistry”, Wiley-VCh 2008;
4. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, tomy 1-2, PWN, Warszawa, 2012;
5. L. Jones, P. Atkins, Chemia ogólna, PWN Warszawa, 2009 lub nowsze;
6. Z. Sarbak, B. Jachymska-Sarbak, A. Sarbak, Chemia w kosmetyce i kosmetologii, MedPharm Polska, Wrocław 2013;
7. H. Puzanowska-Tarasiewicz, A.Z. Wilczewska, Podstawy chemii kosmetycznej, Wyższa Szkoła Kosmetologii i Ochrony Zdrowia w Białymstoku, Białystok 2006;
8. A. Marzec, Chemia kosmetyków. Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Stowarzyszenie Wyższej Użyteczności „Dom organizatora”, Toruń 2005;
9. G. Schroeder, Kosmetyki – chemia dla ciała, Cursiva 2011;
10. M. Molski, Chemia piękna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012;
11. A. Katafias, Ćwiczenia laboratoryjne z chemii nieorganicznej i koordynacyjnej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 2008.
12. Wewnętrzne materiały dydaktyczne udostępniane studentom.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: