Biopolimery 0600-S1-ChK-BioP

Wykłady:
Budowa białek występujących w skórze, włosach i paznokciach (kolagen, elastyna, keratyna). Struktury białek. Budowa białek stosowanych w produkcji preparatów kosmetycznych: jedwab oraz wymienione powyżej. Budowa i właściwości polisacharydów stosowanych w produkcji preparatów kosmetycznych: celuloza i jej pochodne, kwas hialuronowy, chitozan. Zagęstniki biopolimerowe, hydrokoloidy. Biopolimery otrzymywane na drodze biotechnologicznej np. celuloza bakteryjna. Kierunki przerobu polisacharydów. Rola i znaczenie polisacharydów XXI w.

Laboratorium:
1. Oznaczenie lepkości dynamicznej żelatyny lepkościomierzem Höpplera.
2. Ocena chłonności wody dla różnych błon biopolimerowych.
3. Oznaczenie stopnia deacetylacji chitozanu metodą Broussignaca.
4. Oznaczanie procentowej zawartości amylozy w skrobi o różnym pochodzeniu botanicznym.
5. Otrzymywanie i charakterystyka skrobi dialdehydowej.
6. Oznaczenie stopnia polimeryzacji celulozy.
7. Badania właściwości fizycznych hydrokoloidów.

Całkowity nakład pracy studenta

1. 15h wykład, 30h laboratorium, 5h konsultacji, tj. 50h kontaktowych, 2. 10h praca indywidualna, 3. 15h czas wymagany do przygotowania w procesie oceniania, 4. całkowity czas nakładu pracy studenta - 75h.

Efekty uczenia się - wiedza

W1: Posiada wiedzę w zakresie chemii polimerów – K_W08. W2: Zna typowe polimery naturalne stosowane w produktach kosmetycznych – K_W08. W3: Potrafi scharakteryzować budowę, metody otrzymywania i właściwości ważniejszych biopolimerów – K_W08. W4: Zna metody badania biopolimerów – K_W08.

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: Potrafi wyjaśnić rolę i znaczenie biopolimeru w kosmetyku - K_U05. U2: Posługuje się terminologią stosowaną w chemii polimerów, - K_U01. U3: Posiada umiejętność analizowania doświadczenia i wykonuje obliczenia - K_U03. U4: Umie wykonać proste zadania badawcze pod kierunkiem osób prowadzących zajęcia - K_U03.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: Zna znaczenie biopolimerów w przemyśle kosmetycznym - K_K01. K2: Rozumie związek właściwości biopolimeru, z jakością produktu kosmetycznego - K_K02. K3: Rozumie potrzebę samokształcenia i śledzenia postępu w dziedzinie chemii kosmetycznej i ich wykorzystania w praktyce - K_K05. K4: Potrafi korzystać ze źródeł dydaktycznych - K_K07. K5: Potrafi współdziałać i pracować w grupie - K_K09. K6: Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych- K_K08. K7: Umie postępować w stanach zagrożenia- K_K08.

Metody dydaktyczne

Wykład: Wykład konwencjonalny z wykorzystaniem przezroczy i środków audiowizualnych. Laboratorium: Eksperyment laboratoryjny wykonywany w parach.

Wymagania wstępne

Chemia ogólna i analityczna – znajomość nomenklatury chemicznej, wykonywania obliczeń chemicznych, zapisu równań reakcji, znajomość podstawowych technik i narzędzi badawczych stosowanych na pracowni chemicznej. Chemii polimerów – znajomość terminologii stosowanej w chemii polimerów, zagadnienia dotyczące metod otrzymywania polimerów, metody badania polimerów. Chemia organiczna – zagadnienia dotyczące reakcji syntezy, stereochemii z izomerią. Polimery w kosmetykach – zagadnienia dotyczące właściwości polimerów stosowanych w preparatach kosmetycznych.

Koordynatorzy przedmiotu

Katarzyna Lewandowska

Kryteria oceniania

Wykład: egzamin pisemny (pytania testowe lub problemowe)
Laboratorium: zaliczenie praktyczne na podstawie wykonanych zadań, przygotowanych raportów oraz kolokwium końcowego.
Raport są zbierane i oceniane w formie elektronicznej na platformie Moodle (K. Lewandowska): https://moodle.umk.pl/WCh/course/view.php?id=235
Wymagany próg dla poszczególnych zajęć to: na ocenę dostateczną – 50-60%, dostateczny plus– 61-65%, dobry– 66-75%, dobry plus– 76-80%, bardzo dobry– 81-100%.

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

1. F. Rabek, Współczesna wiedza o polimerach. PWN, Warszawa 2008.
2. M.C. Martini, Kosmetologia i farmakologia skóry. Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
3. A. Kamińska w „Fotochemia polimerów, teoria i zastosowanie”, Wydawnictwo UMK, Toruń 2003 (pod redakcją J. Pączkowskiego).
4. M. Bohdanecký, J. Kovář, Viscosity of polymer solutions, Elsevier, Amsterdam 1982.
5. praca pod red. A Sionkowskiej, Chemia kosmetyczna – wybrane zagadnienia, Toruń, 2019.
6. M Mucha, Polimery a ekologia, Politechnika Łódzka, Łódź 2002.
7. M. Mucha, Chitozan wszechstronny polimer ze źródeł odnawialnych, WNT, Warszawa 2010.
7. L. Stryer, Biochemia. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2003.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 0600-S1-ChK-BioP w USOSweb